به گزارش خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) ، بیست و ششمین دوره مسابقات سراسری قرآن وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از ششم تا هشتم اردیبهشت‌ماه به میزبانی دانشگاه مازندران و با حضور 210 نفر از دانشجویان از سراسر کشور در حال برگزاری است.
طبق آمار ارائه شده در نشست خبری روز قبل از برگزاری مراسم افتتاحیه این مسابقات، این دوره با رشد نزدیک به 50 درصدی تعداد شرکت کنندگان همراه بوده است، به طوری که تعداد متسابقان در مرحله اولیه و به نسبت سال گذشته، از شش هزار نفر به 9 هزار نفر افزایش داشته است.
وقتی رشد کمّی متضمن حضور مخاطب نمی‌شود
پیرو این موضوع، تعداد شرکت کنندگان در مرحله کشوری این مسابقات نیز از 180 نفر در سال گذشته به تعداد 210 نفر در سال جاری افزایش یافت. این موضوع باید نویدبخش توجه و حضور پررنگ دانشجویان در این دوره مسابقات قرآن کریم باشد، ولی این رشد کمّی، در مسابقات قرآن این دوره همراه با حضور پررنگ حضار نشد.
برگزیدگان مناطق پنجگانه در سطح کشوری این مسابقات شرکت می‌کنند و حضور این افراد که حداقل برای رسیدن به این مرحله، سه بار توانسته‌اند مراحل مقدماتی را با موفقیت طی کنند، حاکی از رقابت چشمگیر و جذاب در رشته‌های قرائت دارد که این مرحله یکی از جذاب‌ترین بخش‌ها از مسابقات برای مخاطب عام است.
از جمله عواملی که باعث می‌شود مسابقات قرآن، آن هم در این سطح با استقبال و مخاطب درخور مواجه نشود، ضعف مسئولان برگزار کننده در برنامه‌ریزی و اطلاع‌رسانی و تبلیغات است. اطلاع‌رسانی و تبلیغات برای عموم مخاطبان فاکتورها و شاخصه‌هایی دارد که در صورت پایین بودن آن‌ها، انتظار حضور خوب مخاطب را در سالن نیز نباید توقع داشت.
هماهنگی و دعوت از علاقه‌مندان و کارکنان ارگان‌ها، نهادها، مراکز تحصیلی، مؤسسات قرآنی و ... پیش از برگزاری مراسم افتتاحیه، مهیا کردن وسیله ایاب و ذهاب در نقاط مرکزی شهر، نصب بیلبوردها و تابلوهای اطلاع‌رسانی در سطح شهر (و نه فقط در نزدیکی محل برپایی مراسم)، از جمله راه‌هایی است که زمینه حضور مخاطب را تسهیل می‌کند.
سرنوشتی مشابه اغلب رقابت‌های قرآنی
نخستین روز از مسابقات قرآن دانشگاه مازندران نیز به سرنوشتی مشابه اغلب این رقابت‌ها دچار شده و باوجود اهمیت و ارج بالای این مسابقات و جذاب بودن رقابت‌ها به خصوص در بخش قرائت، حضور مخاطب در سالن محل برگزاری مسابقات بسیار کمتر از حد انتظار بود و حتی تابلوهای تبلیغاتی برای این رخداد قرآنی در سطح شهر آن‌گونه که شایسته است، دیده نمی‌شود.
این مشکل نه تنها در سطح شهر، بلکه در خود فضای درونی دانشگاه نیز مشاهده می‌شود. نصب چند پارچه‌نوشت خوش‌آمدگویی در فضایی با وسعت دانشگاه مازندران، حتی دانشجویان این دانشگاه را نیز به درستی در جریان مراسمی که میزبانی آن، افتخار هر مرکز دانشگاهی است، قرار نمی‌دهد.
این مشکل وقتی دغدغه مسئولان را بر می‌انگیزد که مشاهده می‌کنیم برپایی برخی از محافل انس با قرآن کریم در شهرستان‌ها با جمعیتی بالغ بر هزار نفر و یا افزون بر آن، مواجه می‌شود و از دیگر سو، گرد هم آمدن این نخبگان قرآنی و رقابت آن‌ها در فضایی مثل دانشگاه که همیشه کانون توجه همه اقشار جامعه بوده است، باعث حضور جمعیت چند صدنفری نیز نمی‌شود.
