تمبرهندی درختی است بلند که منشأ آن از هند و آفریقایشمالی است ولی امروزه در بیشتر مناطق گرمسیر دنیا پرورش مییابد. برگهای آن متناوب و مرکب شامل 10 تا 20 جفت برگچه فشرده و نزدیک به هم است. گلهای آن به رنگ زرد مایل به قرمز و به شکل خوشه در انتهای ساقه ظاهر میشود.
میوه آن شبیه باقلا به شکل غلاف و نیام و با کمی خمیدگی است. این غلاف به طول 10سانتیمتر است که در آن بین 3 تا 10 دانه قرار دارد.
به گزارش ایرنا، برای تهیه تمبرهندی، میوهها را میشکافند و قسمت گوشتدار آنها را با هسته بیرون میآورند و خشک میکنند.
خشک کردن تمبر هندی روشهای مختلفی دارد و در هر منطقه فرق میکند؛ مثلا در جزایر آنتیل قسمت گوشتدار آن را در ظرف بزرگی که دارای شربت غلیظی در حال جوشیدن است، وارد میکنند تا شربت در منافذ میوه نفوذ کرده و آن را حل کند.
خواص دارویی
تمبر هندی بهدلیل آنکه فاقد سدیم و سرشار از پتاسیم است فشار خون را پایین میآورد، جوش و خروشهای جلدی و التهاب ناشی از آن را کاهش میدهد، ضمن آنکه برطرفکننده تنگی نفس (ازگرمی) هم هست.
این میوه دارای ویتامینC و مواد معدنی همچون آهن است و برای افراد سیگاری که ویتامینC بدن آنها بهشدت تحلیل میرود، مؤثر است. همچنین ویتامینC موجود در این میوه خاصیت آنتیاکسیدانی دارد و به جذب آهن، ترمیم زخمها و حفظ و نگهداری عروق خونی کمک بسیاری میکند.
تمبر هندی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است. خوردن تمبر هندی باعث پایین آمدن تب میشود و به هضم غذا کمک میکند. تمبر هندی خنککننده بدن است و برای رفع تشنگی مفید است، دل به هم خوردگی و تهوع را برطرف میکند. پوست تمبرهندی رفعکننده اسهال است. بهترین طریقه استفاده از تمبر هندی این است که این ماده را در آب خیس کرده، سپس آن را صاف کنید و با نبات بخورید. دم کرده تمبرهندی نیز اثر ملین دارد.
برای تهیه دم کرده یک قاشق غذاخوری تمبرهندی را با نیم لیتر آب جوش مخلوط کنید و بهمدت یک ساعت بگذارید بماند، سپس این دم کرده را در طول روز مصرف کنید. تمبرهندی را بپزید و از آن ضماد درست کنید. این ضماد را روی ورم و قسمتهای دردناک بدن بگذارید.
ترکیبات شیمیایی تمبر هندی
قسمت گوشتدار میوه دارای کمی قند و پکتین و همچنین اسیدسیتریک، اسیدمالیک، تارتارات و اسید پتاسیم است. در پوست درخت تمبرهندی مقداری تانن وجود دارد. سرشاخههای جوان و سبز این درخت دارای مقدار زیادی ویتامینهای گروه B است.
مضرات
تمبر هندی برای ریه و طحال خوب نیست و در اشخاصی که ریه و طحال ضعیف دارند، خوردن آن موجب بروز عوارضی در بدن میشود. اینگونه اشخاص بهتر است که تمبرهندی را با کتیرا یا خشخاش بخورند.