دکتر محمدحسن پیراسته - عضو مرکز صلح و محیطزیست و جامعه جنگلبانی ایران - طی یادداشتی که به روزنامه ارسال نموده، آثار ناگوار احداث این جاده را تشریح کرده است.
در این یادداشت آمده است: در گذشته نیز چند بار موضوع احداث جاده غیرقابل توجیه از مناطق یونیک و صعبالعبور مطرح بوده است که هر بار ضمن تحلیلهای منطقی، آثار زیانبار پروژه و تبعات منفی حاصل از احداث چنین مسیری مسئولین مجاب شدند ولی به قرار اطلاع، موضوع با رویکردی جدید و بدون عنایت به جنبههای زیستمحیطی و کارشناسی پروژه مورد بررسی و تصویب قرار گرفته است لذا با توجه به موارد ذیل میتوان از این پروژه به عنوان یکی از دلخراشترین فجایع زیستمحیطی کشور نام برد:
ا - این پروژه فاقد گزارش ارزیابی زیستمحیطی است و به طور قطع یقین، هیچ یک از ارزیابان متعهد و متخصص ممکن نمیتواند توجیهات حتی نیمهمستدل و مثبتی را بر این پروژه عنوان کند.
2 - با احداث این جاده، تنها منبع آب نیالوده و پاک شرب تهران که حتی نقش بسیار اساسی هماینک بر رقیقسازی آلودگی آب سد لتیان جهت تصفیه و هدایت به شهر تهران را دارد، از چرخه سلامت خارج خواهد شد و این در حالی است که مصوبه شورای عالی امنیت ملی و دادستان کل کشور، سازمان حفاظت محیطزیست و دیگر ارگانهای مرتبط را ملزم به اعمال مقررات و دستورالعملهای حاکم بر حفظ سلامت آب شرب سد لتیان نموده است که با این تعبیر، این مسئولیت لوث میشود.
3 - این جاده هیچگونه توجیه اقتصادی ندارد و در خوشبینانهترین تحلیل در طول یک سال بدون تردید بین 4 تا 6ماه به جهت بارش برف و نزولات آسمانی بسته خواهد بود و البته شیبهای تند مسیر نیز بروز رانش و تخریب و فرسایش منطقه را تشدید خواهد کرد.
4 - احداث این جاده، پارک ملی لار را که اثر طبیعی ملی و نیز قله سرافراز دماوند را در آغوش دارد به طور کامل نابود خواهد کرد. لذا یکی از مهمترین و غنیترین میراثهای طبیعی کشور فنا خواهد شد. از این بُعد نیز هیچگونه توجیه حفاظت و مدیریت را برنمیتابد.
5 - هم اینک منطقه لواسانات، بهویژه محور اوشان - فشم از ناامنی و تهدید حتمی ترافیک رنج میبرد و به جهت کوهستانی و رانشیبودن مسیر و شیبهای تند، فعلاً تدبیری برای حل این معضل، متصور نیست.
با احداث این پروژه مخرب و غیرقابل توجیه و بارگذاریهای غیرقابل تحمل محیطی بر این محور تنها باید شاهد خسرانهای روحی، جسمی و اقتصادی تفرجگری ناشی از این پروژه باشیم.
مسلماً احداث چنین جادهای مترادف با رونق اقتصادی بیشتر اراضی همجوار در مسیر خواهد بود که خود، باعث تغییر سیمای طبیعی و جاذب کنونی و زوال تدریجی این منابع حیاتی و تهدید بانک ژنی، فون و فلور منطقه کوهستانی لار خواهد شد.