به گزارش خبرگزاری ایسنا، این تیم تحقیقاتی با استفاده از پارچه و مهندسی فضایی، یک مسکن چادری بادی ساخته‌اند که به اندازه کافی برای محافظت از فضانوردانی که قصد اقامت در سیاره مریخ را دارند، محکم است. این دانشجویان حتی به ساخت یک راکتور ساباتیه سبک‌وزن در این چادر پرداخته‌اند که می‌تواند از محیط غنی از کربن سیاره مریخ به تولید آب، سوخت و اکسیژن بپردازد.
آنها با استفاده از مواد نساجی پیشرفته که منعطف بوده و می‌توان روی آن از پوشش‌های مختلف استفاده کرد، یک فضای مسکونی بادی با مساحت حدود 175 مترمربع طراحی کرده‌اند که می‌تواند به راحتی چهار تا شش فضانورد را در خود جای دهد.
در ساخت این چادر، از مواد پوششی محافظ در برابر تابش مانند دِمرون که در طراحی لباسهای کارکنان راکتورهای اتمی استفاده شده، مواد عایق گاز که از ماده پلی اورتان ساخته‌شده و همچنین غشاهای طلا برای بازتاب اشعه‌های ماوراء بنفش استفاده شده است.
این چادر، گنبدی شکل بوده، از این رو باعث می‌شود سیارک‌هایی که بر روی سیاره مریخ می‌بارند بدون کمترین آسیبی به فضانوردان به فضا بازگردند.
شاید یکی از مهمترین جنبه‌های این طرح، وجود راکتور ساباتیه است که می‌توان آن را براحتی در سفرهای فضایی با خود حمل کرد. در فرآیند ساباتیه از یک کاتالیزور نیکل برای انجام واکنش بین دی‌اکسید کربن و هیدروژن در دمای بالا استفاده شده که منجر به تولید آب و متان می‌شود.
در حال حاضر یک راکتور ساباتیه در ایستگاه فضایی بین‌المللی وجود دارد. اما این دستگاه از لوله‌های بلند و سنگین مملو از گلوله‌های نیکل برخوردار بوده که آن را برای استفاده در مسافرت‌های فضایی که در آن هر کیلوگرم بار از اهمیت خاصی برخوردار است، نامناسب می‌کند.
از این رو این دانشمندان جوان از یک نانو ذره نیکل که با مواد الیافی، پوشش یافته، استفاده کرده‌اند که می‌تواند بدون داشتن حجم و وزن لوله‌های راکتور ایستگاه فضایی منجر به واکنش بین مواد شود.
با اینکه شاید در دهه‌های آتی امکان ساخت چنین اقامتگاهی وجود نداشته باشد، اما دانشمندان با ساخت این فناوری امید انسان‌ها را برای سفر به مریخ و سایر سیارات و اقامت در آنها بیشتر می‌کنند.
