راه پلکانی خدا آفرین یکی از دیدنیهای اعجابآور استان چهارمحال و بختیاری است. پل خدا آفرین، گذرگاهی طبیعی در جنوب بازفت در شهرستان کوهرنگ است که براثر ریزش صخرههای کوه مجاور روی رودخانه بازفت در زمانی نامشخص، بهوجود آمده است.
در قرنهای میانه اسلامی (ایلخانی و صفوی) بر بوم صخرههای صاف و غیرقابل عبور ساحل غربی خدا آفرین، راهی سنگی با 52 پله و جانپناهی مناسب برای عبور آسان کوچگران حجاری شده است.
بنای چهارتاقی منج یکی دیگر از بناهای استان چهارمحال و بختیاری است که بر فراز کوهی رفیع و در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا در مسیر جادهای باستانی واقع در شهرستان لردگان با هدف نظارت بر رفتوآمد کاروانها ساخته شده است.
بنای اصلی چهارتاقی منج، چهار برج نمادین به ارتفاع هفت متر و دروازهای برای عبور کاروانها و محلی برای گرفتن مالیات داشته است. مصالح بهکار رفته در این بنا، سنگ و ملات گچ نیمپخته نیمکوب است.
مرمت این بنا در سالهای پیش صورت گرفته و مساحت آن نیز حدود 250 مترمربع است. پست شلیل نیز پاسگاهی است بر سر تنگه شلیل واقع در شهرستان اردل که توسط رضاشاه درپی اغتشاشها و شورشهای محلی، بویژه سردار مجاهد بختیاری و برای کنترل رفتوآمد در این محل برپا شده است.
مصالح بنا، سنگ قلوه و لاشه و گچ به سبک معماری جدید است که آغاز نفوذ معماری غربی را در ایران نشان میدهد. مساحت بنا نیز حدود 350 مترمربع بوده و اکنون درحال مرمت است.
گذرگاه مروارید نیز از جمله گذرگاههای مهم در مسیر جاده دزپارت در شهرستان اردل است که روزهای آخر عمر خود را سپری میکند و در آبگیری سد کارون چهار تا پنجسال آینده برای همیشه زیر آب خواهد رفت.
راه پلکانی، سنگنگاره و کتیبهها از مهمترین بخشهای دیدنی و برجا مانده در این مکاناند و قدمت آنها به دوره اسلامی برمیگردد.
قلعه دهناش نیز از معدود قلعههای سالم و بازمانده در سرزمین بختیاری است که در اواخر دوره قاجار توسط آمحمد کلانتر ایل موری در روستای دهناش شهرستان کوهرنگ ساخته شد.
امروزه از این بنای زیبا، تنها سردری سنگی، اتاق پنجدری و بخشی از بناهای جانبی آن سالم ماندهاند. مصالح بهکار رفته در این بنا بیشتر سنگ است و مساحت زیربنای آن به حدود یکهزار مترمربع میرسد. اکنون این بنا مرمت میشود.
امامزاده حمزه بن علی (ع) یکی دیگر از بناهای تاریخی استان چهارمحال و بختیاری است که در پنج کیلومتری غرب بلداجی در شهرستان بروجن و بر فراز ارتفاعهای منطقه در دوره صفوی احداث شده است.
همچنین بازارچه سنتی، فصلی، چادرهای صحرایی زایران، امکانات رفاهی، فضای سبز دامنه کوه و مجاورت با تالاب چغاخور، این محل را به پرجاذبهترین مکانهای زیارتی و سیاحتی استان تبدیل کرده است.
مساحت این بنا همراه با الحاقهای آن حدود 300 مترمربع است و مرمتهای اضطراری روی آن انجام شدهاند.