در همین زمینه محمد احمدی بافنده مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه گفت: برنامه این است که علاوه بر تقویت 60 کیلومتر خطوط ویژه اتوبوس فعلی طی دو مرحله در سال 86 مسیر خطوط ویژه اتوبوسرانی را ابتدا به 180 کیلومتر و سپس تا 300 کیلومتر افزایش داده و با این اقدام حجم انبوهی از شهروندان را با سرعت زیاد جابجا کنیم.
وی با تاکید بر اینکه شهرداری تهران بر خط ویژه کردن بعضی خطوط نظیر خط میدان انقلاب تا آزادی به طول 4/4 کیلومتر اصرار دارد گفت: وزارت کشور، معاونت حمل و نقل و ترافیک و پلیس راهنمایی و رانندگی در حال بررسی پیشنهادات ما در این باره هستند.
بافنده همچنین از طرح افزایش مسیرها و تعداد اتوبوسهای برقی در سال 86 خبرداد و گفت: در حال حاضر اقدامات اولیه برای احداث اتوبوس برقی در خط راه آهن به ترمینال شرق آغاز و پیشنهادات لازم برای خرید اتوبوسهای برقی وتجهیزات مورد نیاز به وزارت کشور مطرح شده است.
وی سهم دولت در تأمین اعتبارخرید ناوگان حمل ونقل عمومی را 5/82 درصد دانست که در صورت تقبل تا پایان سال 86 طرح راه‌اندازی خطوط اتوبوس برقی در سه مرحله اجرا خواهد شد.
وی همچنین از ورود 10 هزار دستگاه ون به عنوان مکمل شبکه اتوبوس و مینی‌بوس درسطح شهر سخن گفت و افزود: سازمان اتوبوسرانی از طریق شرکتهای خصوصی تحت پوشش خود آمادگی دارد از کلیه متقاضیان ازجمله رانندگان تاکسی‌های فرسوده درخصوص واگذاری ون ثبت نام نماید.
وی ارزش خودروهای ون را 13 تا 18 میلیون تومان اعلام کرد و ادامه داد: 10 میلیون تومان از این رقم به صورت وام با بهره 7 درصد از سوی وزارت کشور به متقاضیان پرداخت می‌شود و مابقی میان مالک و شرکت خصوصی تحت پوشش شرکت واحد طرف قرارداد به صورت توافقی پرداخت می‌شود.
وی اظهار داشت: فعلاً یکصد خط برای خودروهای ون طراحی شده که امکان افزایش آن نیز وجود دارد.
دیدگاه کارشناسان درباره طرح سهمیه‌بندی بنزین
درنظرگرفتن شرایط سهمیه‌بندی برای سوخت خودروهای عمومی و خصوصی توسط دولت واکنش‌هایی را درمیان کارشناسان حمل و نقل و مدیران شهری برانگیخت.
مجموع نظرات مدیران شهری و کارشناسان حوزه حمل و نقل و ترافیک حاکی از آن است که سهمیه‌بندی سوخت و حرکت به سمت واقعی کردن قیمت آن (به‌ویژه بنزین) حرکتی صحیح و ناگزیر است که هرچه زودتر انجام شود، امکان جلوگیری از زیان‌های ناشی از مصرف بی‌رویه سوخت و قاچاق آن بیشتر است، اما در این میان به نکاتی اشاره کرده‌اند که می‌بایست پیش از اجرای سهمیه‌بندی بنزین، از سوی دولت و مدیریت شهری مورد توجه قرار گیرد.
دکتر کمال شعار، کارشناس حوزه حمل و نقل و ترافیک در این مورد گفت: در اینکه بسیاری از سفرهای شهری زائد هستند و به دلیل بوروکراسی اداری و ارزان‌بودن سوخت انجام می‌شوند و اینکه منطقی نیست چنین یارانه کلانی در مورد بنزین توسط دولت پرداخت شود تردیدی نیست، اما باید توجه داشت که بسیاری از نکات در مورد تبعات سهمیه‌بندی بنزین هنوز مبهم است.
این کارشناس سپس به مشخص‌نبودن تعداد سفرهای زائد و سفرهایی که با سهمیه‌بندی بنزین از چرخه سفرهای شهری حذف می‌شود اشاره کرد و گفت: در این میان همچنین سفرهایی نیز هستند که الزاما زائد نبوده و ممکن است سودآوری عمومی آنها بیشتر از اختصاص حجم بنزین یارانه‌ای آنها باشد و ممکن است این سفرها نیز حذف شود.
این‌ها مواردی است که نیاز به مطالعه دقیق دارد، مطالعاتی پیش از اجرای طرح سهمیه‌بندی.
به عقیده کمال شعار، شهرداری تهران و شهرهای بزرگ به همراه دولت باید همه جوانب سهمیه‌بندی بنزین و همه عواقب مثبت و منفی آن را بسنجند.
وی ادامه داد: باید بررسی شود که چه تعداد سفر زائد وجود دارد، مبدا و مقصد آنها، کجاست، محورهای پرسفر شهر کدامند، به چه تعداد اتوبوس، تاکسی و واگن مترو نیاز داریم، چه سفرهای ضروری امکان حذف‌شدن دارند و این موضوع چه زیان احتمالی به اقتصاد شهر می‌زند.
به عقیده این کارشناس حمل و نقل باید تجهیز و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی شهر پس از این بررسی‌ها پیش از سهمیه‌بندی بنزین صورت بگیرد و بودجه‌ای که قرار است در اختیار شهرداری‌ها قرار داده شود، پیش از اجرای سهمیه‌بندی به آنها تعلق بگیرد چراکه برنامه‌ریزی برای خرید مواردی مثل واگن مترو یا اتوبوس به چندین ماه زمان نیاز دارد.
از سوی دیگر مهندس علی محمد نخعی، کارشناس مدیریت شهری نیز با تایید لزوم سهمیه‌بندی بنزین به تجهیز ناوگان حمل و نقل عمومی پیش از اجرای طرح سهمیه‌بندی اشاره می‌کند.
به عقیده این کارشناس دولت بهتر است آنچه که از حذف سوبسید سوخت به دست می‌آید را به توسعه و تجهیز ناوگان حمل و نقل عمومی اختصاص دهد چراکه شهروندان وقتی احساس کنند حذف سفرهای آنها با خودروی شخصی منجر به افزایش کیفیت و کمیت در شبکه حمل و نقل عمومی شهر شده است با رغبت بیشتری به وظایف شهروندی خود در این زمینه عمل می‌کنند.
