ایران که 2 سال پیش در مسابقات مقدماتی دوره بیست و یکم با شکست برابر مصر از راهیابی به لیگ جهانی بازمانده بود، این بار بر سر کسب سهمیه آسیا در برابر حریفی بازنده شد که در طول 3 سال گذشته به‌جز 2 شکست در 2 بازی دوستانه در تمامی میدان‌های رسمی مقابل آن پیروز شده بود. چینی‌ها که با وجود14 بار حضور در لیگ جهانی در دوره بیست و دوم این بازی‌ها غایب بودند، با یک تیر دو نشان زدند؛ یکی آنکه با گرفتن انتقام شکست سنگین بازی‌های آسیایی گوانجو در بازی تلافی‌جویانه ترس چندساله‌شان در آستانه جام ملت‌های آسیا برابر والیبال ایران ریخت و دوم آنکه توانستند سهمیه قاره کهن را در مسابقات انتخابی لیگ جهانی به‌دست آورند.
شروع و پایانی ضعیف برای ایران
تیم ایران در شروع بازی با ترکیب امیر حسینی، مهدی بازارگرد، محمد موسوی، علیرضا نادی، رحمان داوودی، حمزه زرینی و علی حسینی به میدان رفت و این در حالی بود که زوجیان سرمربی چین با ترجیح دادن لی رومینگ به شوای جیائو در پست پاسور تقریبا همان ترکیب بازی آخر با ایران در گوانجو را به میدان فرستاد. شن کوئینگ، وی جین زونگ، جیو جون چوی، بیان هومین و زوی یوآن دیگر بازیکنان تیم چین بودند که با توجه به ضعف مفرط تیم ایران به‌خصوص در دریافت و دفاع روی تور و دفاع داخل میدان، کمتر تعویض شدند. برعکس چین، تیم ایران به‌دنبال باخت ست اول که با نتیجه دور از انتظار 25 بر 16 رقم خورد، بارها ترکیبش از سوی ولاسکو دستخوش تغییر شد، اما به جز ست دوم که ایران با نتیجه 25 بر 23برنده شد، هرگز از این تغییرات نتیجه‌ای نگرفت و نمایش تیم در ست‌های سوم و چهارم هم بهتر از ست اول نبود. چین ست‌های سوم و چهارم را با نتایج 25 بر 18 و 25 بر 19 برد و درمجموع به برتری 3 بر یک رسید. در ترکیب تیم ایران علی مباشری به تناوب هم به جای زرینی و هم به جای داوودی به میدان رفت. از عندلیب و مهدوی نیز همانند گذشته به‌عنوان بازیکنان تعویضی استفاده شد و جواد محمدی‌نژاد هم در بخشی از بازی جانشین نادی شد.
عدم همخوانی با پتانسیل والیبال
چینی‌ها حتی می‌توانستند شکست سنگین‌تری را هم به تیم ملی والیبال ایران تحمیل کنند ولی یکی دو اشتباه بازیکنان این تیم در لحظات پایانی ست دوم موجب شد تا آنان نتوانند شکست 3 بر صفر گوانجو را جبران کنند. اگرچه شکست تیم ایران از قبل هم به دلایل آماده نبودن تیم، بازیکنان مصدوم و اعلام ناگهانی تاریخ این بازی تاحدودی قابل پیش‌بینی بود ولی واقعیت آنکه نتیجه به‌دست آمده هیچ همخوانی با پتانسیل و قدرت واقعی تیم اعزامی نداشت. شاید بازیکنانی چون رحمان داوودی و علی مباشری از نظر فنی و تجربه نمی‌توانستند کارآمدی فرهاد نظری افشار و آرش کشاورزی را داشته باشند ولی نمی‌توان گفت که بازیکنان باتجربه‌ای مثل امیر حسینی، مهدی بازارگرد و احسن شیرکوند یا حتی علی حسینی چیزی از بازیکنان مصدوم یا غایب کمتر داشتند. مابقی بازیکنان حاضر در چین هم در دوره حضور ولاسکو ایفاگر نقش‌شان در دوره حضور معدنی هستند. تیم ملی ایران پس از این مسابقه در چین ماند تا با تیم‌های ملی چین، قزاقستان و استرالیا در تورنمنت چهارجانبه این کشور شرکت کند.
روسیه قهرمان لیگ جهانی والیبال شد
روسیه با گذشت یکسال از مسابقات کوردوبای آرژانتین انتقام شکست در فینال بیست و یکم را از برزیل، رکورد‌دار قهرمانی در لیگ جهانی در شهر بندری گدانسک لهستان گرفت و پس از 9 سال قهرمان لیگ جهانی شد. فینال بیست و دومین دوره لیگ جهانی والیبال یکی از مهیج‌‌ترین فینال‌های یک دهه اخیر لیگ جهانی بود که روس‌ها با درخشش ماکسیم میخائلوف ستاره بزرگ خود توانستند برزیل را در آستانه دهمین قهرمانی ناکام بگذارند. در دیداری که بیش از 2 ساعت به‌طول انجامید، روسیه با برتری 3 بر 2 ضمن کسب عنوان قهرمانی، جایزه یک‌میلیون دلاری این مسابقات را به‌خود اختصاص داد. سهم تیم دوم 500 هزار دلار بود. در بازی رده بندی لهستان با سرمربیگری آندریا آناستازی ایتالیایی با شکست 3 بر صفر آرژانتین در جای سوم ایستاد.
