معاون امور سینمایی اعتقاد دارد که این طرح به‌دلیل همکاری نکردن استاندارها به نتیجه نرسیده و البته وعده داده با انتخاب مدیری تمام‌وقت دبیرخانه مناطق هشت‌گانه سینمایی با قدرت بیشتری به کارش ادامه دهد. اصلاح شیوه‌نامه و مقررات کارگروه و توافق با استانداران علاقه‌مند از دیگر راهکارهای جواد شمقدری برای احیای طرح مناطق هشت‌گانه سینمایی کشور است. معاون امور سینمایی که از سوی وزیر ارشاد مأمور تأسیس مؤسسه تخصصی جشنواره‌ها و امور بین‌الملل شده و از حالا برای سازمان سینمایی کشور نیز دورخیز کرده، روزهای پرمشغله‌ای را سپری می‌کند.
او میان این همه کار و مشغله باید فکری هم برای جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان بکند که برگزاری‌اش در همدان منتفی شده و حالا باید شهر دیگری میزبان جشنواره فیلم کودک باشد.نزدیک به 2 سال از روی کار آمدن شمقدری می‌گذرد و در این مدت او و همکارانش وعده‌هایی برای حل مشکلات سینما، گسترش فیلمسازی در شهرستان‌ها، حمایت از سینماگران جوان، در اختیار گرفتن بازار فیلم کشورهای منطقه و... داده‌اند که اغلب آنها تا به امروز به ثمر ننشسته است. نمونه‌اش همین تشکیل مناطق هشت‌گانه سینمایی است که به هیچ نتیجه‌ای نرسید و حالا معاون امور سینمایی از عدم همراهی و همکاری استانداران در اجرای این طرح انتقاد می‌کند. نکته دیگر اینکه رابطه مدیریت سینما با بخش قابل‌توجهی از سینماگران در سطح مطلوبی نیست.
شمقدری که با رفع توقیف چند فیلم مشکل‌دار کارش را در معاونت سینمایی آغاز کرد و در گام اول کوشید تا اعتماد اهالی سینما را جلب کند، در ادامه درگیر منازعه‌ای بی‌حاصل با خانه سینما شد که خود انبوهی حاشیه و مشکل به‌همراه داشت. تأمل بر ادبیات معاون امور سینمایی در همایش مدیران کل ارشاد استان‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان می‌دهد که هم‌اکنون رابطه با سینماگران در چه سطحی است: «بسیار مایلیم اعتبارات حمایتی را به‌جای هزینه کردن برای سینماگران همواره طلبکار و ناراضی، صرف پرورش استعدادهای جوان کنیم.» مشخص است که منظور شمقدری از «سینماگران طلبکار و ناراضی» چه کسانی است.
کاش مشاوران و همراهان معاون امور سینمایی گزارش واقع‌بینانه‌ای به او می‌دادند تا بداند چرا این سینماگران همواره طلبکار و ناراضی هستند؟ چرا آب او و برخی از اهالی سینما به یک جوی نمی‌رود و چرا این گروه قدردان زحمات معاون امور سینمایی نیستند و همواره نسبت به شرایط معترض هستند؟ شمقدری که خود فیلمساز دفاع مقدس بوده کاش بررسی می‌کرد تا ببیند چرا اغلب سینماگران شاخص متعلق به طیف مذهبی و ارزشی سینما با سیاست‌های او مشکل دارند؟ کارگردانانی که به شهادت پیشینه و کارنامه‌شان از خانواده انقلاب هستند؛ کسانی مثل مجید مجیدی، عبدالحسن برزیده، احمدرضا درویش، عزیزالله حمیدنژاد، رضا میرکریمی، محمدمهدی عسگرپور و ... .
این هنر مدیریت سینماست که بتواند رضایت نخبگان را به‌دست آورد. بالابردن آمار تولید و دلخوش‌کردن به اینکه رتبه سینمای ایران در کشورهای دنیا هم‌اکنون کجاست در نوع خود می‌تواند اتفاق مثبتی باشد (که درمورد افزایش آمار تولید الزاما هم چنین نیست و نباید کمیت‌گرایی جای توجه به کیفیت را بگیرد.) ولی اینکه مدام کارگردان و تهیه‌کننده وارد این سینما کنیم به شهادت تجربه 2 سال اخیر به نتایج مثبتی منجر نمی‌شود. با قطع ارتباط با جریان نخبه سینما بعید است بتوان این کشتی توفان‌زده را به ساحل امن رساند.
