به گزارش لایو ساینس پژوهشگران می‌گویند کودکان والدینی که به طور مرتب درحال مشاجره هستند، اما همچنان به زندگی مشترک ادامه می‌دهند، نسبت به کودکان والدین ناسازگاری که طلاق می‌گیرند، ممکن است در دوران بزرگسالی در روابط‌شان با دیگران دچار تعارض‌های بیشتری شوند.
کنستانس گیجر، از دانشگاه ایالتی مونت‌کلر در نیوجرسی در آمریکا و سرپرست این بررسی گفت: "نتیجه اصلی این تحقیق این است که اگر با همسرتان اختلاف و تعارض شدیدی دارید، نباید به خاطر بچه‌ها به زندگی مشترک ادامه دهید."
برخی از بررسی‌ها نشان داده‌اند که کودکان والدین طلاق گرفته با احتمال بیشتری در دوران بزرگسالی ممکن است از همسرشان طلاق بگیرند، اما هنوز کاملا روشن نیست که آیا در این موارد خود طلاق والدین است که اثر اصلی بر روابط کودک در دوران بزرگسالی به جای می‌‌گذارد یا اختلافات و تعارض والدین کودک پیش از طلاق.
گیجر و همکاران در این تحقیق به بررسی گروهی از والدین پرداختند که برای اولین بار در سال 1987 مورد نظرخواهی قرار گرفته بودند. از این والدین پرسش‌های به عمل آمده بود تا میزان اختلاف زناشویی آنها ارزیابی شود، از جمله شمار موارد اختلاف بر سر پول، انجام کارهای خانه، بستگان سببی و سایر موضوعاتی که ممکن است باعث مشاجره زن و شوهرها شود.
سپس این والدین و بچه‌های‌شان در بین سال‌های 1992 تا 1993 مجددا مورد نظرخواهی قرار گرفتند. کودکانی که مورد پرسش قرار گرفتند باید دست کم 10 ساله می‌بودند؛ در مجموع 1952 نفر وارد این بررسی شدند. پژوهشگران همچنین چگونگی تغییر اختلافات والدین را در فاصله این دو نظرخواهی، از جمله اینکه آیا آنها از هم طلاق گرفته‌اند یا نه، را نیز مورد ارزیابی قرار دادند.
کودکان این خانواده‌ها در فاصله سال‌های 2001 و 2002 که بزرگسالانی 18 تا 34 ساله بودند، دوباره مورد نظرخواهی قرار گفتند. از گروهی از فرزندان این خانواده ها که اکنون خود ازدواج کرده بودند یا نامزد داشتند نیز درمورد میزان رضایت یا اختلاف در رابطه فعلی‌شان پرسش به عمل آمد.
یافته‌های این بررسی نشان داد که کودکانی که در خانواده‌‌هایی با اختلاف شدید والدین بزرگ شده‌‌اند، در صورت طلاق والدین، در بزرگسالی وضعیت بهتری دارند.
این نتایج حتی پس از آنکه پژوهشگران سایر عواملی را که ممکن است بر برقراری روابط بوسیله این کودکان در سنین بالاتر موثر باشند، در نظر گرفتند، به قوت خود باقی بود.
این پژوهشگران می‌گویند منظورشان این نیست که طلاق در کوتاه مدت بر کودکان اثری به جای نمی‌گذارد.
گیجر گفت: "پژوهش‌های قبلی نشان داده‌اند که در کوتاه مدت کودکانی که والدین‌شان طلاق می‌گیرند، بحرانی یک تا دو ساله را از سر می‌گذرانند، اما این کودکان مقاومت به خرج می‌دهند و با طلاق والدین کنار می‌آیند."
به گفته این پژوهشگران قرارگیری مداوم به مشاجرات والدین احتمالا باعث می‌شود که کودکان در آینده در برقرار روابط با دیگران دچار اشکال شوند.
گیجر افزود: "اگر قرار باشد که این کودکان به طور مداوم در معرض تعارض و اختلافات والدین باشند، و والدین با یکدیگر باقی بمانند، این کودکان سال‌های بیشتری باید این مشاجرات را تحمل کنند. اما اگر والدین این کودکان طلاق بگیرند، دست کم این احتمال وجود دارد که والدین پس از طلاق کمتر مشاجره داشته باشند."
این بررسی نشان داد در طرف مقابل، رضایت و سعادتمندی والدین در ازدواج‌شان بر چگونگی روابط کودکان در دوران بزرگسالی تاثیری ندارد- به عبارت دیگر کودکانی که والدین‌شان ازدواج شادمانه‌ای دارند، لزوما در دوران بزرگسالی ازدواج رضایتمندی نخواهند داشت.
