ماجرای این برج این نکته را برای همه روشن کرد که حریم میراث فرهنگی فقط محدوده دیوارکشی شده آنها و آنچه اصطلاحاً در سند قید شده نیست؛ هر آن چیزی که در چشم انداز این آثار قرار بگیرد به نحوی می تواند بخشی از حریم آنها بشمار آید.
برج آزادی در تهران نیز دو سال پیش در بحبوحه پافشاری مدیریت وقت شهرداری تهران برای احداث قطار هوایی چنین مسئله ای را تجربه کرد. قرار بود خط منوریل تهران از حوالی میدان آزادی بگذرد البته با چند متر فاصله؛ اما کارشناسان میراث فرهنگی به شدت اعتراض کردند که به صورت اجتناب ناپذیر از این پس قطار هوایی بخشی از چشم انداز برج آزادی خواهد بود و نماد تهران از این جهت جلوه واقعی خود را از دست داده و به واقع آسیب خواهد دید.
از این نظر شنیدن این خبر که طرحی در دست اجراست که بر مبنای آن حریم واقعی میدان آزادی تعیین شود امیدبخش و دلگرم کننده است.
معاون حفظ و احیای سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران گفته است در صورت تأمین اعتبار، عملیات تعیین حریم برج آزادی که بهمن سال 84 با نظارت آغاز شده تا شهریورماه سال جاری به پایان می رسد. این در حالی است که پیش از این مسئولان ذیربط اعلام کرده بودند عملیات مربوط به تعیین حریم این برج تا اردیبهشت ماه امسال به اتمام می رسد.
قدیر افروند در گفت وگو با خبرگزاری میراث فرهنگی تصریح کرده است: با وجود دشواری های موجود برای تعیین حریم و عرصه، برج آزادی در صورت تأمین اعتبارات لازم می تواند تا آخر شهریور ماه امسال از گزند اقداماتی که منجر به شکسته شدن آن می شود مصون بماند.
وی با بیان اینکه تهیه پرونده تعیین حریم برج آزادی یکی از مهمترین اقدامات سازمان برای نجات این بنای تاریخی از خطر ساخت و سازهای غیرقانونی است، افزوده است: هرگونه آمد و شد در اطراف یک اثر تاریخی ثبت شده که حریم بعدی و منظری آن را تحت تاثیر قرار دهد مستلزم اجرای قوانین میراث فرهنگی است و این امر زمانی امکان پذیر می شود که کارشناسان میراث فرهنگی پرونده تعیین حریم آثار تاریخی را ضمیمه پرونده ثبتی کرده باشند.
به گفته این مقام مسئول تاکنون هیچ گونه اقدام مرمتی در برج آزادی صورت نگرفته است. این در حالی است که نابسامانی در محوطه سبز اطراف این برج و نفوذ آب در زیر پایه های آن، به عنوان خطری جدی این سازه را تهدید می کند.
