برخی از شرکتهای بزرگ بر این باورند که بخشی از لذت ماشینسواری به رانندگیکردن است. برخی دیگر میگویند باید با زمان پیش رفت و تمام امکانات را برای رفاه بیشتر انسان بهکار برد.
درست است که بشر دانش ساخت اتومبیلهای بدون سرنشین را به دست آورده، اما هنوز نتوانسته آن را فراگیر کند و بر تمام موانع موجود پیروز شود؛ البته بهجز وسیلههای نقلیه عمومی -مثل قطارها- که هماکنون انواع زیادی از آنها در گوشه و کنار دنیا بدون راننده حرکت میکنند و به جابهجایی مسافران میپردازند.
بهتازگی در چین خودرویی ساخته شده که توانسته مسیری 281 کیلومتری را بدون راننده و با سرعت 90 کیلومتر در ساعت طی کند. قبل از این، نمونههای دیگری هم در دنیا آزمایش شده بودند؛ مثل خودروهای بدون راننده گوگل که بسیار موفق از آب درآمدند.
اما فرق خودروهای چینی با انواع مشابه این است که از مسیریاب یا همان جیپیاس استفاده نمیکنند. سایر خودروهای هوشمندی که تا امروز ساخته شدهاند به سیستم ماهوارهای جیپیاس مجهز بوده و برای پیداکردن مسیر خود از آن بهره گرفتهاند.
اما این خودروی چینی حسگرها و دوربینهایی دارد که به کمک آنها، بدون نیاز به جیپیاس حرکت میکند و از میان بقیه ماشینها عبور و مسیر جاده را دنبال میکند. البته این خودرو ضعفهایی هم دارد؛ مثل اینکه با تغییر شرایط آب و هوایی مثل باران و مه ممکن است حساسیت رادارهایش از بین برود و با مشکل مواجه شود.