روزنامه شرق در این یادداشت به قلم حمید جعفری نوشت:
"لوییس بونوئل" اسپانیایی در "آخرین نفسهایم" مینویسد: "باید اعتراف کنم که یک آرزو برایم باقی مانده است؛ خیلی دلم میخواهد وقتی که مردم هر ۱۰ سال یکبار از میان مردهها بیرون بیایم، خودم را به یک کیوسک برسانم و با وجود تنفری که از رسانههای جمعی دارم، چند روزنامه بخرم. این آخرین آرزوی من است، روزنامهها را زیر بغل بزنم، بعد کورمال کورمال به قبرستان برگردم و از فجایع این جهان باخبر شوم. سپس با خاطری آسوده در بستر امن گور خود دوباره به خواب روم."
شاید این آرزوی نهتنها مردهها که زندهها هم باشد.نه اینکه دوره روزنامهنگاری مکتوب با پیشرفت صنعت چاپ گذشته باشد که هنوز گله به گله در پیاده روهای کلانشهرهای دنیا کیوسکهای مطبوعاتی همچنان میرویند و بخشی از گرافیک محیطی شهرها شدهاند.
با اینکه در ایران عرضه نشریات در همین کیوسکهای مطبوعاتی با فروش سیگار و تخمه ژاپنی و چسب زخم همراه است، چندان از میزان مخاطبان روزنامههای چاپی کاسته نشده و مشتاقان ترجیح میدهند همچنان کاغذی از اخبار مطلع شوند تا به صورت آنلاین و نرم با پیشرفت صنعت چاپ و همزمان تکنولوژی بسیاری از این روزنامههایی که نه در ایران که در دنیا، کاغذی منتشر میشوند، صاحب سایت هستند و اگر هزینه اشتراکی دربر نداشته باشد- که دستکم برای روزنامههای ایرانی چنین است - مخاطبان روزنامههای چاپی میتوانند روی نمایشگر خود اخبار ژورنال مورد علاقهشان را دنبال کنند.
علاوه بر این مزیت خواه ناخواه این ویژگی بر حفظ و افزایش مخاطبان جراید نیز کمک میکند. دسترسی به آدرس سایت روزنامهها هم چندان مشکل نیست. با جستوجوی نام یک روزنامه در موتور جستوجوی گوگل به راحتی میتوانید به مطالب آن آگاه شوید.
مدتی است متر و معیاری برای سنجش عیار وبسایت روزنامهها نیز فراهم شده است. در کهکشان مجازی وبسایتی وجود دارد به آدرس www.stathit.com که با بررسی پارامترهایی چون رنکینگ، ترافیک روزانه، قدمت دامنه و تعداد لینکهای دادهشده به وبسایت، به ارزشگذاری وبسایتهای اینترنتی پرداخته است.
درآمد روزانه وبسایتها، ارزش دلاری آنها و میزان بازدیدکننده روزانه سایتها از دیگر خدماتی است که این پایگاه اینترنتی ارایه میکند. آنچه در ادامه این سطور خواهد آمد، گزارشی درباره دامنه اینترنتی روزنامهها نیست بلکه درباره ارزش دلاری و جهانی دامنه سایتهای برخی روزنامههای ایرانی در کنار روزنامههایی است که اسم و رسم جهانی دارند.
با کمک این سایت ارزش دامنه اینترنتی برخی از معتبرترین روزنامههای دنیا را در کنار ارزش وبسایت روزنامههای ایرانی قرار میدهیم.
به راحتی میتوان از کنار هم قرار گرفتن این دو جدول متوجه شد که ارزش سایتهای روزنامههای ایرانی در برابر وبسایتهای روزنامههای خارجی که عنوان بینالمللی را هم یدک میکشند، بسیار ناچیز است. شاید همین دلیل کافی باشد برای اختلاف زیاد درآمدزایی میان سایتهای ایرانی و خارجی. در میان سایت روزنامههای ایرانی "همشهری" با 340 دلار درآمد روزانه و در آنسوتر از آبها "نیویورکتایمز" با 71هزار دلار در روز از وبسایتش کسب درآمد میکند.
در مورد بازدیدکنندگان آنلاین هم آنگونه که مبرهن است، آمار باز علیه روزنامههای ایرانی است. همه اینها شاید به دلیل آرزوهای بسیاری از افراد در ایران مانند آرزوی "بونوئل" است که روزنامههای آفلاین و چاپی بیش از روزنامههای آنلاین طرفدار دارد.
توضیح همشهریآنلاین
در اینجا باید به مطلب روزنامه شرق این را اضافه کرد که روزنامه همشهری برای وبسایت خبری خود علاوه بر دامنه Hamshahrionline.ir دارای دو دامنه دیگر به آدرسهای Hamshahri.net و Hamshahri.org نیز است که اخیرا با وارد شدن به این دو دامنه کاربر به سایت hamshahrionline.ir انتقال داده میشود.
به همین سبب همشهری در سایت Stathit.com دارای سه پرونده است که به جز Hamshahrionline.ir در دو پرونده دیگر؛ میزان پتانسیل درآمد روزانه Hamshahri.org را 59 دلار و درآمد Hamshahri.net را 62 دلار محاسبه میکند که به این ترتیب درآمد روزانه همشهری آنلاین چیزی نزدیک به 460 دلار میشود.
با توجه به جدول مقایسهای روزنامههای داخلی و خارجی که شرق در بالا آورده همشهری آنلاین از نظر درآمد بالاتر از تایمز، الشرق الاوسط و عرب نیوز قرار دارد.
البته این ارقام عمدتا مفهوم بالقوه دارد و با توجه به رنکینگ؛ میزان بازدیدکنندگان و میزان دیده شدن صفحات محاسبه میشود.