پس از انقلاب اسلامی، عباس انصاری‌فرد، یکی از مدیران نسبتا باثبات پرسپولیس بود که در فاصله سال‌های 69 تا 72 مدیریت این باشگاه را در دست داشت و این تیم را به افتخاراتی در رقابت‌های داخلی و مسابقات آسیایی رساند. انصاری‌فرد، برادر بزرگ‌تر محمدحسن انصاری فرد از خانواده‌ای ورزشی و علاقه‌مند به پرسپولیس بود که توانست تنها قهرمانی برون مرزی سرخ پوشان را در کارنامه خودش ثبت کند. پرسپولیس با انصاری فرد در سال1991 به‌عنوان قهرمانی جام‌درجام آسیا رسید اما او یک سال بعد کنار رفت.
ثبات و موفقیت عابدینی
امیر عابدینی جانشین انصاری‌فرد در پرسپولیس بود؛ باثبات‌ترین و موفق‌ترین مدیرعامل در تاریخ باشگاه پرسپولیس که تیم سرخ‌پوش تهرانی و هوادارانش را به روزهای طلایی تاریخ این باشگاه رساند. عابدینی، مدیری که سابقه ریاست بر فدراسیون فوتبال را داشت، سال 72 به پرسپولیس پیوست و چندی بعد با آوردن استانکو پوکله‌پوویچ و جذب بازیکنان موفق لیگ، تیمش را به قدرت نخست فوتبال ایران مبدل ساخت. پرسپولیس عابدینی 2فصل پیاپی قهرمان لیگ ایران شد و در کنار این موفقیت‌ها بهترین بازیکنان فوتبال ایران را در اختیار گرفت تا آنجا که بیش از 70درصد ترکیب تیم ملی ایران را بازیکنان پرسپولیس تشکیل می‌دادندسال 77 عابدینی، پروین را به پرسپولیس بازگرداند و این تیم با بازگشت وی 2بار دیگر به‌صورت پیاپی قهرمان ایران شد. پرسپولیس در زمان عابدینی عنوان قهرمانی جام‌حذفی را نیز به دست آورد و 3 بار به مرحله نیمه‌نهایی مسابقات آسیایی صعود کرد. حضور موفق عابدینی تا سال 79 در پرسپولیس ادامه داشت اما با کنار رفتن او مشکلات مدیریتی پرسپولیس آغاز شد.
آغاز روزهای بحرانی
عباس انصاری فرد، به‌عنوان جانشین عابدینی در زمستان سال 79 به پرسپولیس بازگشت اما این‌بار حضور موفقی در این باشگاه نداشت. انصاری فرد با بدهی و مشکلات مالی فراوان در نهایت خیلی زود از مدیریت کنار رفت و حتی به‌دلیل بدهی‌های ناشی از مدیریت، چند ماه مورد تعقیب قرار گرفت. مدیرعامل پرسپولیس به‌دلیل نبود اعتبارات مجبور بود با چک‌های شخصی هزینه‌ها را پرداخت کند و در نهایت تحت فشار شدید مالی از مدیریت کنار رفت. مدت کوتاهی علی میرزایی جانشین او شدکه تلاش زیادی برای گرفتن مالکیت باشگاه از تربیت بدنی داشت ولی این پروژه نیمه تمام ماند. بعد از آن سازمان تربیت بدنی، پرسپولیس را به علی پروین سپرد تا علاوه بر سرمربی، عنوان همه کاره پرسپولیس را داشته باشد.
پروین عملا، سرمربی، سرپرست و مدیرعامل پرسپولیس بود. روزهای مرد همه کاره اما خیلی زود به پایان رسید و این‌بار اکبر غمخوار به‌عنوان مدیرعامل پرسپولیس از سوی سازمان تربیت بدنی انتخاب شد. غمخوار بر خلاف عابدینی و انصاری‌فرد سابقه‌ای در ورزش نداشت و با فضای فوتبال بیگانه بود. از ابتدای ورود مدیرعامل جدید، اختلافات غمخوار و پروین آغاز شد. مدیرعامل می‌خواست پرسپولیس را از وجود مرد همه کاره خالی کند و بالاخره به این هدف رسید. اکبر غمخوار، پروین را کنار گذاشت و سعی کرد با استفاده از قدرت اقتصادی و حمایت‌های مالی سازمان تربیت بدنی با جذب گران‌ترین بازیکنان فوتبال کشور، جای خالی مرد محبوب نیمکت را پر کند. با وجود این در تجربه کوتاه خودش ناکام ماند. شکست و ناکامی غمخوار موجب بازگشت پروین شد؛ مردی که برخلاف سال‌های طلایی دهه70 از ابتدای دهه80 حرفی برای گفتن نداشت اما به واسطه محبوبیت قدیمی هنوز جایگاه خوبی در پرسپولیس داشت و هواداران بر این امید بودند که بازگشت او، به روزهای تلخ و ناکامی‌ها پایان می‌دهد. با بازگشت پروین این‌بار حجت‌الله خطیب مدیرعامل پرسپولیس شد؛ در زمان مدیریت خطیب باز هم پروین همه کاره بود. مدیرعامل از بسیاری جریانات بی‌خبر می‌ماند و پروین همچنان اوضاع را در کنترل خودش داشت. بالاخره در پاییز سال 84، خطیب هم کرسی لرزان مدیریت پرسپولیس را ترک کرد.
ورود انصاری فرد و دنیزلی
محمدحسن انصاری‌فرد، دومین انصاری فرد مدیر در تاریخ پرسپولیس بود. بازیکن موفق دهه‌های60 و 70، این‌بار بر کرسی مدیریت باشگاه تکیه زد و جانشین خطیب شد. انصاری فرد بر خلاف غمخوار با پروین وارد نزاع و اختلاف نشد. او با ظرافت‌های فعالیت در پرسپولیس آشنا بود. برای انصاری فرد جوان جدایی از پروین در پی تلخی و نزاع حاصل نشد. زمینه قطع همکاری خیلی زود فراهم شد. پروین کنار رفت و انصاری‌فرد مدتی بعد آری هان و پس از آن مصطفی دنیزلی، 2مربی صاحب‌نام و بزرگ اروپایی را به ایران آورد.پرسپولیس انصاری فرد با مربیگری دنیزلی شرایط خوبی در رقابت‌های لیگ داشت و موفق به شکست استقلال شد اما در پایان فصل با اختلاف 3 امتیاز نسبت به قهرمان در جایگاه سوم جدول ایستاد. دنیزلی بداقبال در نیمه نهایی و فینال جام حذفی در دو فصل پیاپی شکست خورد و شانس قهرمانی در این جام را هم از دست داد. هواداران پرسپولیس از شرایط پرسپولیس و خصوصا کیفیت بازی‌های تیم راضی بودند اما زمینه‌ها برای برکناری انصاری‌فرد فراهم شد و حبیب کاشانی عنوان مدیرعاملی پرسپولیس را تصاحب کرد.
قهرمانی پس از 7 سال
کاشانی در بدو ورود از روش غمخوار برای موفقیت استفاده کرد. دست و دلبازی در جذب بازیکن و مربی نتیجه خوبی برای کاشانی داشت. پرسپولیس به نتایج خوبی در مسابقات لیگ دست یافت و پس از 7 سال در لیگ برتر فوتبال ایران قهرمان شد. این قهرمانی تا حدودی موقعیت کاشانی را مستحکم ساخت. او البته درست در شرایطی که تازه به محبوبیت دست یافته بود از پرسپولیس جدا شد و این‌بار داریوش مصطفوی، به‌عنوان مدیرعامل پرسپولیس انتخاب شد. مصطفوی هم مدیر موفقی برای پرسپولیس نبود. تعامل نامناسب او با بازیکنان و افشین قطبی منجر به ناکامی پرسپولیس، پس از قهرمانی شد. تیم مصطفوی در رقابت‌های آسیایی هم توفیقی به دست نیاورد و چندی بعد مدیرعامل کهنسال پرسپولیس برکنار شد. با برکناری مصطفوی، عباس انصاری فرد رکورد جالبی را به نام خودش ثبت کرد و برای سومین بار مدیرعامل پرسپولیس شد. او که در آخرین تجربه مدیریت خودش به توفیقی دست نیافته بود باز هم زمان خوبی را برای بازگشت انتخاب نکرد و پیش از آنکه دوره مدیریتش به یک سال برسد کنار رفت. رفت‌وآمد‌های بی‌پایان با بازگشت حبیب کاشانی دنبال شد؛ مردی که به‌طور واضح کسی نمی‌دانست چرا بعد از قهرمانی رفته و اگر رفته چرا پس از یک فصل به پرسپولیس بازمی‌گردد.
این‌بار اما کاشانی هم برای پرسپولیس بحران زده چاره‌ساز نبود. سرپرست موقت، این‌بار علی دایی را به پرسپولیس آورد و در اولین فصل به همراه سرمربی نامدارش عنوان قهرمانی جام حذفی را به دست آورد.دایی در فصل دوم هم قهرمان جام حذفی ایران شد و محبوبیت خوبی در پرسپولیس به دست آورد اما درست در حساس‌ترین شرایط به‌دلیل اختلاف با کاشانی کنار رفت و سرپرست پرسپولیس، حمید استیلی دوست قدیمی خودش را روی نیمکت مربیگری نشاند. ناکامی‌های استیلی بالاخره منجر به برکناری خود کاشانی شد و حالا سردار رویانیان، فرمانده سابق پلیس راهنمایی و رانندگی و رئیس فعلی ستاد سوخت، مدیرعامل پرسپولیس تهران است.
