رضا تقیپور وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات گفته بهمنظور افزایش سرعت اینترنت کاربران خانگی به محض اینکه در هر استان و منطقهای امکان فنی آن فراهم شود، اقدام خواهیم کرد. طبق شاخصهای جهانی، ایران در زمینه سرعت اینترنت در رتبه هشتم از آخر قرار دارد. کشورهایی که قبل از ایران حائز رتبههای پایین جدول شدهاند به قدری گمنام هستند که نام آنها برای اغلب مردم ناآشناست. ایران یکی از معدود کشورهایی است که محدودیت سرعت اینترنت در آن بهطور رسمی اعمال میشوند و امروزه اساسا سرعتهای زیر 2مگابیت در ثانیه سرعت محسوب نمیشود این در حالی است که در ایران به اینترنت 128 کیلوبیت بر ثانیه، اینترنت پرسرعت میگویند. تازه از بین حدود 33 میلیون نفر کاربر اینترنت در ایران تنها کمتر از یک میلیون نفر آنان به همین اینترنت 128 کیلوبیت بر ثانیه دسترسی دارند و بقیه فقط از طریق خط تلفن و به شیوه دایلآپ با سرعتی کمتر از 36 کیلوبیت بر ثانیه به اینترنت وصل میشوند؛ شیوههایی که اکنون بیش از 10 سال است در دنیا منقرض و منسوخ شده است.
وزیر ارتباطات بهگونهای درباره افزایش سرعت اینترنت سخن میگوید که هرکس نداند تصور میکند برای افزایش سرعت اینترنت نیاز به چنان امکاناتی هست که فراهم کردن آن چندین سال و میلیاردها دلار هزینه میبرد. واقعیت این است که دولت پایش را روی کابل اینترنت گذاشته و تعمدا مانع توسعه زیرساختهای اینترنت در ایران میشود. همین امروز اگر اراده توسعه اینترنت در کشور بهوجود بیاید با یک فراخوان، چندین شرکت داخلی توانمند وجود دارند که قادرند اینترنت پرسرعت واقعی با قیمتی کمتر از قیمت تحمیلی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را به مردم و بخش خصوصی ارائه کنند.
یادمان نرفته است که چند سال پیش دولت، ارائه هر گونه نقطه تماس بینالمللی بهصورت مستقل توسط آیسیپی را منع کرد و بدینترتیب با انحصاری کردن فرایند ارائه اینترنت به مردم، همه چیز را در انحصار خود درآورد. حتی هماکنون نیز با اعمال تدابیر ویژهای سعی دارد با آیاسپیهای موجود رقابت کرده و انحصار ارائه خدمات اینترنتی را برخلاف روح قانون، بهصورت دولتی تبدیل کند. این در حالی است که بسیاری از کشورهای در حال توسعه مانند کرهجنوبی و سنگاپور و اغلب کشورهای مشابه در آسیای جنوب شرقی، استراتژی توسعه خود را بر مبنای فناوری اطلاعات و اینترنت گذاشتهاند. بیجهت نیست که کرهجنوبی سالهاست رتبه اول سرعت اینترنت در دنیا را بهخود اختصاص داده و چندین سال پیاپی است که رتبه اول اجرای طرح دولت الکترونیک را دارد. این کشور نخستین طرح عملیاتی خود را برای دولت الکترونیک در سال 2000 اجرا کرد و مطالعات نشان میدهد بین صنعتی شدن این کشور و بالابودن ضریب نفوذ و سرعت اینترنت در این کشور رابطه مستقیم وجود دارد.
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در ایران اگرچه نسبت به نقش خود در عقب ماندگی فناوری اطلاعات حتی نسبت به قوانین و برنامههای موجود تغافل میکند اما این موضوع رافع مسئولیت این دستگاه اجرایی برای توسعه صنعت آیتی نیست.فناوری اطلاعات و ارتباطات تنها فناوری پیشرفتهای است که وضعیت آن در ایران به هیچ وجه با اهداف ترسیم شده در سند چشم انداز بیستساله جمهوری اسلامی ایران سازگاری ندارد.