حال، این شبها این سریال ۱۳قسمتی پس از 2سال خاکخوردن، از شبکه یک سیما پخش میشود. موضوع بیرون آمدن این سریال از محاق، موضوع گفتوگوی ما با حسین تبریزی بود که مشروح کامل آن را در ادامه میخوانید.
- سریال تا رهایی بعد از 2سال که از ساخت آن میگذرد، روی آنتن میرود؛ این مدت زمان به سریال ضربه نزد و منجر به کهنگی موضوع و ساخت آن نشد؟
طبیعی است که همه دوست دارند کارهایشان با کمترین تاخیر روی آنتن برود و عدمپخش سریال کمی از علایق خود من دور بود ولی در کل بعد از 2سال که سریال روی آنتن رفت برایم جای خوشحالی داشت و خوشبختانه الان که سریال را میبینم، کار هنوز طراوت خود را دارد.
- طرح سریال را چطور پذیرفتید؟ در حقیقت آقای اوجی بهعنوان تهیهکننده چطور برای کارگردانی سریال شما را انتخاب کردند؟
نویسنده فیلمنامه خانم فلورا سام هستند و من دقیقا به سابقه نگارش متن واقف نیستم. اما زمانی که ما خواستیم کار را شروع کنیم، فیلمنامه آماده بود و نخستین گزینه آقای اوجی برای کارگردانی من بودم، بعد هم وارد پیشتولید شدیم و قبل از من نیز گزینه دیگری وجود نداشت. در حقیقت از همان ابتدا که بنا شد این کار انجام شود، کارگردانی به من واگذارشد. چون ما تجربههای قبلی نیز با هم داشتیم، به همین دلیل در طول کار هم به مشکل نخوردیم و خوشبختانه شبکه هم موافقت کرد.
- فیلمنامه سریال در طول ساخت تغییر نکرد؟
اخلاق خوبی که آقای اوجی دارد این است که اصرار دارد فیلمنامه نعل به نعل انجام شود و اگر بنا بر تغییری است، قبل ازکلید خوردن صورت بگیرد. خانم سام نیز در طول ساخت حضور داشت و ما تنها برخی جابه جاییهای کوچک داشتیم که منجر به بالابردن ریتم کار شد.
- داستان سریال کاملا کلیشهای پیش میرود. یک فرد ناخلف طی قرار گرفتن در جریاناتی و برخورد با یکسری نشانهها به راه راست هدایت میشود؛ این قالب کلیشهای شما را نترساند که مخاطب جذب نشود؟
من اعتقادی به کلیشه ندارم و هر کاری که بتواند در قالب و کلیشهای با مخاطب ارتباط برقرار کند کار خوبی است؛ حال میتواند تکرار مکررات یا کلیشه باشد. در این کار هم قرار نبود ما قصهای خارج از این مرز و بوم روایت کنیم و بنای ما روایت یک قصه برای مردم با اتفاقات روز جامعه بود. زمان ساخت سریال بحث قرصهای روانگردان خیلی داغ بود و حالا شاید موضوعی دیگر بحث روز باشد. نویسنده نیز در نشان دادن این نشانهها عمدی داشته است و اگر ما پیرامون خود را با دقت ببینیم رگههایی از معنویت را میبینیم. شاید به قول شما موضوع سریال کلیشهای باشد اما ما سعی کردیم آن را از لحنهای سخیف دور کنیم.
- از ابتدا کار برای پخش در ماه محرم ساخته شد؟
بله. از ابتدا قصد داشتیم که برای محرم سریال را بسازیم و سعی کردیم خلاف کارهایی از این دست که به تکیه و هیئت میپردازند، از این مقوله فاصله بگیریم و بیشتر به خیرات و مبرات بپردازیم؛ درحقیقت نگاهی جدید به مقوله عزاداری داشته باشیم.
- انتخاب بازیگران با خودتان بود؟
با همفکری من، تهیهکننده و خانم سام به این نتیجه رسیدیم.
- ملاکهای شما برای انتخاب آقای پگاه چه بود؟
آقای پگاه از جمله گزینههایی بود که روی او اتفاقنظر داشتیم. او تجربه سریالهای متفاوتی را داشت و من خیلی دوست داشتم در این کار تفاوتهایی در بازی ایشان ببینم. آقای پگاه هم بهقدری انرژی گذاشت، دل داد و کار کرد که من زحمتی نکشیدم و شاید فقط درحد هدایتهای خیلی کوچک کارگردانی بود. خوشحالم که او این نقش را ایفا کرد و به نوعی ساختارشکنی برای خودم ایجاد کردم.
- تیپ و قیافه آقای پگاه و بازیهایی که داشته، به آدمهای خلافکاری که شما ابتدای سریال از او نشان دادید، نمیخورد و گریمش متفاوت است؛ در حقیقت چهره اتوکشیدهای از آقای پگاه در ذهن مخاطبان است. نترسیدید از اینکه این تیپ و قیافه در مورد او جواب ندهد؟
آقای پگاه بازیگر بسیار توانمندی است و من مطمئن بودم که او میتواند. همه حرفمان این بود که از تیپ فاصله بگیریم و خواستیم حمید پگاه نقش متفاوتی ایفا کند. ما همیشه او را در یک قالب اتوکشیده دیده بودیم و بیننده از او ذهنیتی خاص داشت اما خود من خیلی راغب بودم که یک تفاوت اساسی در نوع بازی و تیپسازی او ایجاد شود و احساس میکنم در همان برخورد اول مخاطب پگاه را پذیرفت، ضمن اینکه او قابلیتهای بسیار بالاتری دارد.
- برای فضاسازی محرم در زمان غیرمحرم به مشکل نخوردید؟
استفاده از المانهای این مقطع برعهده طراح صحنه بود که بهخوبی از عهده آن برآمد و تا جایی که به کار من مربوط میشده، جواب داده است.
- اتفاقی برای سریال روی آنتن نیفتاد؟ بعد از 2سال سریال دچار ممیزی نشد؟ آیا از ساعت پخش رضایت دارید؟
کار دچار ممیزی خاصی نشده است و ساعت پخش آن نیز شامل نهایت لطف و محبت شبکه یک سیما شده است. سریال در این ساعت بهخوبی دیده میشود و امیدوارم که جواب محبتهای مسئولان شبکه را داده باشیم.
- چرا زنان حضور کمتر و غیرمحوری در این سریال دارند؟
برای اینکه این سریال کاملا مردانه است.وقتی قصه روان باشد و قدرت داشته باشد، خیلی به ندرت پیش میآید که بخواهید از ابزار در آن استفاده کنید. تا به حال هم که کار پخش شده، کسی متوجه حضور کمرنگ زنان نشده است. تعریف از خود نباشد، کاری ساخته شده که دوست داشتهام در آن بیشتر به عشق معنوی و الهی بپردازم تا اینکه عشق زمینی و خاکی مدنظرم باشد. امیدورام این اتفاق افتاده باشد.