برابر ماده 107 قانون ارتش جمهوری اسلامی و مواد مشابه در قانون مقررات استخدامی سپاه و ناجا، چنانچه پرسنلی حسب یکی از بندهای مندرج در این ماده، مجروح شود، جانباز شناخته شده و مشمول یکی از بندهای الف، ب و ج ماده 108 قانون ارتش و مواد مشابه در قانون سپاه و ناجا خواهد شد.
برابر قوانین و مقررات، استخدام این قبیل جانبازان در دستگاههای اجرایی منع قانونی نداشته و آنان علاوه بر دریافت حقوق وظیفه از سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح، میتوانند در دستگاههای اجرایی استخدام شوند. با تصویب قانون حالت اشتغال در تاریخ 30/6/72 در مجلس شورای اسلامی، همه جانبازان حسب این قانون و آییننامه اجرایی آن، با قانون حالت اشتغال تطبیق وضعیت شدند و آن گروه از جانبازان مشمول بندهای ب و ج نیروهای مسلح که از کار افتاده کلی شناخته شدند، قانون برقراری حقوق وظیفه آنان به قانون حالت اشتغال تبدیل شد. مقنن با علم به اینکه پرداخت حقوق وظیفه به جانبازان از کارافتاده کلی، تضییع حقوق قانونی آنان است، این افراد را مشمول قانون حالت اشتغال کرد.
تفاوتهایی که حقوق حالت اشتغال با حقوق وظیفه دارد عبارت است از:
الف- جانبازان مشمول قانون حالت اشتغال بهعنوان پرسنل رسمی و همطراز با کادر ثابت با آنان رفتار خواهد شد و هر عضویتی که قبل از حالت اشتغال داشتهاند به عضویت رسمی تبدیل میشود.
ب- وضعیت استخدامی آنان تا 30سال همانند کارکنان رسمی خواهد بود و همه تغییراتی که در وضعیت آنان از قبیل تأهل، اولاد، تحصیلات و... به وجود میآید در احکام کارگزینی آنان ثبت و برابر تغییرات اقدام خواهد شد.
ج- پرونده حقوقی آنان از صندوقهای بازنشستگی به دستگاه اجرایی عودت داده شده و همانند کارکنان شاغل با آنان رفتار خواهد شد، لذا پرونده حقوقی سربازان وظیفهای که به سازمان تأمین اجتماعی نیروهای مسلح ارسال شده است باید به ارتش، سپاه و ناجا عودت داده شده و همانند کادر ثابت رسمی با آنان رفتار شود.
د- تمامی خدماتی که به پرسنل کادر ثابت(پایوران) تعلق میگیرد به جانبازان حالت اشتغال با هر نوع عضویتی که قبلا داشتهاند تعلق خواهد گرفت، لذا این گروه از جانبازان مشمول خدمات مسکن، اتکا و... خواهند بود.
هـ- در طول مدتی که این افراد مشمول دریافت حقوق وظیفه بودهاند، حقوق آنان همطراز کادر ثابت شاغل محاسبه شده و مابهالتفاوت آن به آنان پرداخت خواهد شد.
و- ترفیعات آنان همانند کادر رسمی شاغل محاسبه و اعطا خواهد شد. با این تفاوت که برای دریافت درجات و ترفیعات خود، نیازی به طی دورههای آموزشی و اخذ مدرک تحصیلی ندارند و تنها مدت توقف در هر درجه، ملاک عمل خواهد بود.
ز- جانبازان مشمول قانون حالت اشتغال همواره از دو درجه بالاتر از پرسنل کادر ثابت برخوردار بوده و از مزایای آن بهرهمند خواهند بود، لذا دریافتی این قبیل جانبازان همواره دو درجه از همطرازان شاغل خود بیشتر است.
ح- چنانچه نیروهای مسلح به خدمات این قبیل افراد نیاز داشته باشند، باید ضمن عقد قرارداد خدمت جدید در ازای خدماتی که آنان ارائه میدهند، حقوق و مزایای جداگانه به آنان پرداخت کنند.
با عنایت به مطالب مطروحه در خصوص جانبازان مشمول قانون اشتغال، وضعیت خدمتی قبل از جانبازی آنان در وضعیت بعدی هیچ تأثیری نداشته و همه جانبازان حالت اشتغال که قبل از جانبازی سرباز وظیفه، پیمانی، قراردادی، بسیجی و کادر رسمی بودهاند پس از شمولیت در قانون حالت اشتغال از مزایای کادر رسمی برخوردار بوده و هیچ تفاوتی به لحاظ قانونی با یکدیگر نخواهند داشت.