روز پنجشنبه در کارگاه آشنایی خبرنگاران با پناهندگان و مسائل پناهندگی، که در محل اداره کل امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور برگزار شدهبود این خبر اعلام شد.
مسئولان کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان معتقدند که برای جذب کمکهای بیشتر برای رسیدگی به امور پناهندگان عراقی و افغانی در داخل خاک ایران نیازمند ارائه گزارشهای مستند و شفاف به تامینکنندگان منابع مالی در سراسر جهان هستند و چالش هر ساله کمیساریا این است که با کشورها و مجامع، ارتباط برقرار کرده و تلاش کند تا آنها را برای همکاری در این کار تشویق نماید.
مسئولین دفتر اتباع وزارت کشور نیز گفتهاند که این میزان کمک ارائه شده از سوی کمیساریای عالی پناهندگان بسیار کمتر از هزینهای است که دولت ایران همهساله برای پناهندگان متحمل میشود و با این رویه دولت ایران بار زیادی را به دوش میکشد. در واقع اختلاف بین هزینهها و کمکهای کمیساریا بسیار زیاد است. برنارد دویل، نماینده کمیسر عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در ایران در این کارگاه گفت:دولت ایران هزینه زیادی در امور پناهندگان میپردازد اما مسائل و مشکلات پناهندگان یک مشکل بینالمللی است و نقش کمیساریای پناهندگان، حمایت از گروه پناهندگان است. این کمیساریا در افغانستان هم حضور دارد و برای بازگشت پناهندگان افغان تلاش زیادی انجام میدهد. نقش مطبوعات در این شرایط سنگینتر است چرا که گزارشهای مطبوعاتی میتواند کشورهای دیگر را به مشارکت در این کار تشویق کند.
او با اشاره به اینکه بزرگترین کمکی که دولت ایران به پناهندگان کرده حق تحصیلی است که به آنها دادهاست، افزود: اینکه پناهندگان افغانی و عراقی توانستند در ایران به تحصیل بپردازند، بزرگترین هدیهای است که از سوی دولت ایران به آنها داده شده و این هدیه با هیچ معیار مادی قابل اندازهگیری نیست.
سید محمد تهوری، مشاور وزیر کشور و مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی این وزارتخانه، نیز با تاکید بر اینکه روند بازگشت داوطلبانه پناهندگان بسیار کند است، گفت: شرایط برای بازگشت پناهندگان خوب نیست بر همین اساس یک نشست سالانه سهجانبه برای پیگیری این کار برگزار میشود. این نشستها با حضور نماینده کمیساریا، پاکستان و ایران برگزار شده و برای کمک به کشورهای میزبان پناهندگان نیز پیشبینیهایی انجام شدهاست که امیدواریم نتایج خوبی از این نشستها به دست آید.
هماکنون 900 هزار پناهنده در ایران زندگی میکنند که 3 درصد از این تعداد در «مهمانشهرها» و 97درصد نیز در سطح شهرهای کشور ساکن هستند.