شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۰ - ۱۶:۲۸
۰ نفر

خورشید آذین‌فر: خیلی از تماشاچیان پروپا قرص تئاتر، دنبال تئاترهایی می‌گردند که فقط و فقط سرگرم‌کننده نباشند و آدم را به فکر فرو ببرند، اما همه‌ی تماشاچیان، دست‌کم همیشه این‌طور نیستند و گاهی ممکن است فقط برای سرگرم‌شدن، به دیدن تئاتر بروند.

هفته‌نامه‌ی همشهری دوچرخه شماره‌ی 639

نمایش «ترکیب دو زمان» نمایشی است که حسابی سرگرممان می‌کند و ما را می‌خنداند، ولی این کار را به جدی‌ترین و شاعرانه‌ترین شیوه‌های ممکن انجام می‌دهد. در هنگام تماشاکردن این نمایش، هم سرگرم می‌شویم و هم ایده‌های مختلفی که این گروه برای اجرای نمایشش دارد، فکرمان را به خودش مشغول می‌کند.

گروه «ب. پ. زوم» (BP Zoom) فرانسه، نمایش «ترکیب دو زمان» را در جشنواره‌ی سی‌ام تئاتر فجر در روزهای 14 و 15 بهمن و در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا کرد. این نمایش روایتگر داستان‌های آقای «ب» سخت‌گیر و رسمی است و آقای «پ» دست و پا چلفتی، فراموشکار و شلخته. این‌دو با ترکیب دو زمان، سفری به دور دنیا را با بالون و تجربه‌های عجیب زیر آب (در دریا و یا در یک آکواریوم بزرگ) در نمایشی سرشار از لحظه‌های خنده‌دار به‌نمایش می‌گذارند.

ب. پ. زوم با تکیه بر تکنیک‌های تئاتر ژست، نمایش دلقک‌ها، بازی با اشیا و شعبده‌بازی، تماشاگران را در موقعیت‌های خیلی ساده به شاعرانه‌ترین شکل می‌خنداند. آقای ب و آقای پ دو شخصیت بدون زمان هستند که می‌توانند در هر دوره و زمانی وجود داشته باشند و با ما ارتباط برقرار کنند. در هنگام دیدن نمایش‌های آقای ب و آقای پ، انگار در حال تماشای اجرای زنده ای از «لورل و هاردی» روی صحنه‌ی تئاتر هستیم!

در ترکیب دو زمان آقای ب و پ، سوار بر بالن از شهرها و مرزهای زیادی عبور می‌کنند و همین‌جا، در سالن تئاتر درست روبه‌روی تماشاچیان فرود می‌آیند! آن‌ها برای رسیدن به این‌جا و سرگرم‌کردن ما از مرزهای زیادی می‌گذرند؛ مرزهایی که فقط جغرافیایی نیستند و مرزهای زمان، مرز بین تئاتر و سیرک، بین واقعیت و خیال، بین آسمان و زمین، بین بازیگر و تماشاگر، بین سرگرم‌کننده و سرگرم‌شونده را هم می‌شکنند!

ترکیب دو زمان متکی بر ارتباط متقابل تماشاگران و بازیگران است. بازیگران گاهی به خنده‌های تماشاگران واکنش نشان می‌دهند، آن‌ها را دعوا می‌کنند و از دستشان عصبانی می‌شوند، تشویق‌شان می‌کنند و بعضی‌وقت‌ها هم از تماشاگران می‌خواهند که در اجرای نمایش با آن‌ها همکاری کنند. آقای ب و آقای پ، تماشاچیان را به حال خودشان نمی‌گذارند، می‌خواهند که بینندگانشان در یک ساعت و نیمی که آن‌ها را تماشا می‌کنند، به چیز دیگری فکر نکنند و در تمام لحظه‌ها با آن‌ها همراه باشند. آن‌ها مدام با هم رقابت می‌کنند؛ رقابتی که بر سر جلب‌توجه بیش‌تر تماشاچیان است و در حقیقت هر دوشان برنده هستند و موفق می‌شوند در تمام طول اجرای نمایش‌شان، توجه تماشاگران را حسابی جلب کنند و خودشان را در دل تماشاچیان حسابی جا می‌کنند.

نمایش ترکیب دو زمان بر مبنای بازی اجرا می‌شود و در نهایت حتی تماشاگر را هم به بازی می‌گیرند. این دو شخصیت با تفاوت‌هایی که دارند، بازی‌ها را از شیرین‌کاری‌های خنده‌دار، به موقعیت‌هایی داستانی تبدیل می‌کنند. موقعیت‌هایی که آقای ب و پ می‌سازند، اول موقعیت‌هایی ساده هستند اما در ادامه اعجاب‌انگیزتر می‌شوند. آن‌ها روح زندگی را به این مهارت‌ها و بازی‌های سرگرم‌کننده و کوچک می‌دمند و کم‌کم ماجراجویی گروه، بیش‌تر خود را نشان می‌دهد.

در ترکیب دو زمان می‌توان در حال پرواز روی زمین بود؛ می‌توان از یک صدا، دریا ساخت و ماهی شد و سوار بر هواپیمای کاغذی به هر کجا رفت. و این همان چیزی است که نمایش ترکیب دو زمان را تبدیل به یک تجربه‌ی به‌یاد ماندنی می‌کند.

کد خبر 160039
منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز