تریوی کالین والون( سوئیس)
درباره گروه: کالین والون (1980، سوئیس) گروه سه نفره خود را در سال1999 به همراه لورنس بیلر و رافائل پدرولی تاسیس کرد. پس از همکاری‌های مشترک با 2هنرمند هموطنش پاتریس مورت (1972) و ساموئل روهر (1977) در پروژه‌هایی دیگر و با توجه به درک متقابل هنری پدیدآمده میان آنها، والون در نهایت در سال 2004 این دو را جایگزین همقطاران قبلی کرد. کالین والون، اعتقاد دارد که موسیقی‌اش بیشتر وامدار و ملهم از شیوه آوازی خوانندگان است تا نوازندگان پیانو؛گویی با سازهایشان آوازی را بدون کلام می‌خوانند. در کنار توانایی بی‌بدیل در عرصه «جز» معاصر، آثار هنرمندانی چون تام‌یورک و ارکان اوغور هنرمند مشهور ترکیه، موسیقی بومی منطقه بالکان و آناتولی، منبع الهامی برای ساختار موسیقایی آنها بوده است. والون هر آنچه باید در ذات یک موسیقی‌دان برجسته باشد را داراست؛ مهارت در نوازندگی، زبانی شخصی در بیان موسیقایی و دقتی غریزی در زمانبندی و بداهه‌نوازی. صداسازی‌های او با پیانو فراتر از انتظارات متداول مخاطبان از این ساز است که در کنار کنترباس و سازهای کوبه‌ای فضایی مهیج، متفاوت و گیرا ایجاد می‌کند. هر 3هنرمند که جملگی آهنگسازانی مستعد و نوازندگانی بسیار زیرک هستند، امروزه در زمره مطرح‌ترین‌های موسیقی معاصر اروپا قرار دارند. آلبوم اخیرشان با عنوان روگا (به زبان آلبانیایی به معنی سفر یا طریقت) به تهیه کنندگی مانفرد آیشر (اسطوره موسیقی پیشرو و «جز» جهان) توسط مطرح‌ترین ناشر 40 سال اخیر دنیا (ای سی ام) منتشر شد.
نوازندگان
کالین والون: پیانو، پاتریس موره: کنترباس، ساموئل روهرر: کوبه‌ای
جوایز
جایزه اول مسابقه جهانی «جز» (2007)، جایزه سوم بهترین نوازنده پیانو از فستیوال مشهور بین‌المللی مونترو (2008)، جایزه اول بنیاد هنری کافمن (2008)، جایزه اول انجمن موسیقی سوئیس (سوئیزا) (2009)، جایزه برتر بنیاد هنری فریدل والد (2010).
اشتفان میکوس(آلمان)
درباره گروه: اشتفان میکوس متولد 1953، در 16 سالگی برای نخستین بار به مشرق زمین سفر کرد و مسحور تنوع و غنای فرهنگی این منطقه شد. او طی 40سال اخیر به بیش از 70 کشور آسیایی، آفریقایی، اروپایی و آمریکای جنوبی سفر کرده و در محضر اساتید مختلف به فراگیری آیین موسیقایی و نوازندگی سازهای بومی پرداخت که بسیاری از آنها هنوز برای اغلب غربی‌ها ناشناخته است. هدف او نه اجرا به شیوه سنتی بلکه کشف قابلیت‌های نهفته در این سازها و ارائه بیانی نو با آنهاست. او که همه سازها را خود می‌نوازد، تنظیم و چیدمانی از صداها را به نمایش می‌گذارد که در نوع خود منحصر به‌فرد است و فضایی چندفرهنگی را القا می‌کند. استفاده از آوا در رنگ‌آمیزی موسیقی میکوس نقش بسیار برجسته‌ای دارد، هر چند کلام او از هیچ زبان خاصی تبعیت ندارد. در واقع میکوس از صدای انسان به‌عنوان یک ساز استفاده می‌کند و خود را در قید انتقال مستقیم مفهوم کلام قرار نمی‌دهد. میکوس تا به‌حال 21 آلبوم موسیقی تولید کرده است که جملگی توسط ناشر بزرگ موسیقی پیشروی جهان یعنی« ای سی ام» منتشر شده است.
او در اجراهای امسال خود در جشنواره فجر علاوه بر آوا، شاکوهاچی (نی بامبویی ژاپنی)، دودوک، زیتر (سازی شبیه به قانون از منطقه باواریای آلمان)، کالیمبا (ساز سنتی آفریقایی)، نی و نوکان (فلوت ژاپنی) نیز خواهد نواخت.
رونین(سوئیس و سوئد)
درباره گروه: آهنگساز و پیانیست مشهور نیک برتش (1971، سوئیس) علاوه بر فعالیت‌های گوناگون و مستقل موسیقایی‌اش، در سال 2001 گروه رونین را به همراه کاسپار راست (1972)، بیورن مه یر (1965)، اندی پوپاتو (1971) و اشتفان هاسله باخر (1983) که هر یک کارنامه هنری مستقل و قابل اعتنایی دارند تاسیس کرد. سبک موسیقایی رونین بسیار متکی بر فرهنگ اساطیری ژاپن و مینی‌مالیسم است.
نوازندگان
نیک برتش: پیانو، اشتفان هاسله باخر (شا): کلارینت‌باس/ کنترباس، ساکسوفون آلتو، بیورن مه‌یر: باس،
کاسپار راست: کوبه‌ای، اندی پوپاتو: پرکاشن
جوایز
جایزه گروه برتر سال شهر زوریخ (2002)، جایزه فرهنگی بهترین گروه سال شهر زولیکون (2004)، جایزه ویژه بهترین گروه «جز» از شورای هنری سوئیس (2006)
بازار بلو (سوئد)
درباره گروه: به‌دلیل انتشار آلبوم «گمشده» گروه بازار بلو برای علاقه‌مندان ایرانی آشناست. از سوی دیگر علاقه‌مندان به موسیقی منطقه اسکاندیناوی در سراسر جهان، آثار گروه بازاربلو را به‌عنوان موفق‌ترین سفیر موسیقایی سوئد می‌شناسند. آثار بازاربلو که عمیقاً وامدار سنت‌های قدیمی اسکاندیناوی است، بیانی نو از مقام‌ها، ریتم‌ها و الگوهای موسیقایی موطنشان ارائه می‌دهند. بازاربلو، طی 12سال فعالیت هنری خود در اغلب کشورهای آمریکای مرکزی و شمالی، جنوب شرقی آسیا و اروپا به اجرا پرداخته است و در سال 1383 نیز در ایران کنسرت داشته است. آخرین آلبوم گروه (گمشده) در سال 1388 در ایران نیز منتشر شد.
جوایز
کاندیدای جایزه گرمی در سال 2004 برای آلبوم نیش، برنده جایزه بهترین آلبوم فولکلور سال برای آلبوم نیش از مراسم سالانه موسیقی دانمارک (2004)
گروه مقام (سوریه)
درباره گروه: گروه مقام در سال 2006 در اتریش توسط مایاس علی امانی آهنگساز و ویلن‌نواز سوریه‌ای تاسیس شد و تخصص آن در اجرای آثار هنرمندان خاورمیانه و جهان عرب است. ترکیب این گروه متشکل از دوویلن، یک ویلنسل، یک کنترباس و پرکاشن است. نوازندگان مقام، جملگی از هنرمندان مطرح سوریه هستند که هر یک مستقلاً نیز کارنامه درخشانی دارند. به‌عنوان نمونه خانم آرناووط نوازنده ویلن گروه، رئیس اپرای دمشق نیز هست.
نوازندگان
محمد میاس الیمانی: ویلن، ماریاآرناووط: ویلن، محمد صهیب السمان: ویلنسل ، باسم الجابر: کنترباس، فراس حسن: پرکاشن
گروه بازار(سوئیس، سوئد، ایران)
درباره گروه: شاید بتوان حضور گروه بازار در جشنواره موسیقی فجر را یک امر مهم دانست چرا که یکی از اعضای این گروه بین‌المللی ایرانی است. بی‌شک آزیتا حمیدی جزو انگشت‌شمار هارپ‌نوازان جهان است که از آن به‌عنوان ساز اصلی در گروه استفاده می‌شود و امروزه شهرت بین‌المللی دارد. حمیدی از طفولیت در اتریش و سوئیس زندگی کرده و به‌رغم اینکه به زبان مادری خود تسلط زیادی ندارد اما خصوصیات فرهنگی زادگاهش، ریشه عمیقی در قریحه هنری او دارد. او در باره گروهش و علت نامگذاری آن می‌گوید«شاید دنیای امروز ما یک صحرای برهوت باشد اما صداها و آواهای فرهنگ‌‌مان این دلگرمی را می‌دهند که آبادی‌هایی که می‌بینیم تنها یک سراب نیستند. موسیقی ما بازار مکاره‌ای است که عناصر فرهنگی گوناگون از مناطق شفق قطبی تا مشرق زمین را در کنار هم می‌چیند؛ ترکیبی فکرشده از مهارت نوازندگی، رنگ‌آمیزی متنوع مبتنی بر فرهنگ‌های گوناگون و آواها. موسیقی ما تلاش دارد تا مشترکات گنجینه عظیم فرهنگ‌های گوناگون و دور از هم را با خلاقیت، احترام، احساس و کمی بازیگوشی به هم نزدیک کند؛ نزدیکی‌ای که تنها از طریق زبان مشترک موسیقی که هدیه آفریدگار خلقت به ما انسان‌هاست میسر می‌شود.»
نوازندگان
آزیتا حمیدی: هارپ، هم‌آوا، بیورن‌مه‌یر: باس آکوستیک، باس ماندولا، باس ایستاده، برونو آمستاد: هم آوا، جلوه‌های صوتی با حنجره، کاسپار راست: کوبه‌ای و پرکاشن
