ابهام کامل

ولی نکته جالب توجه اینجاست که هنوز سازوکار فعالیت سازمان سینمایی مشخص نشده است. اطلاعاتی که درباره این سازمان وجود دارد، همان کلیاتی است که چند ماه پیش جوادشمقدری آنها را اعلام و البته به این نکته هم اشاره کرد که هنوز چیزی قطعی نشده است. ظاهرا تنها چیزی که قطعی شده، عریض و طویل‌شدن تشکیلات مدیریت سینماست و جز این، درخصوص جزئیات سازمان سینمایی در ابهام کامل به‌سر می‌بریم. سؤال اینجاست که سازمان سینمایی چگونه فعالیت خود را از حدود 2هفته پیش آغاز کرده که هنوز تکلیف چارت تشکیلاتی‌اش مشخص نیست؟

این چه سازمانی است که حتی رئیسش هم اطلاعات چندانی در خصوصش ندارد و به همین دلیل وقتی در برنامه هفت حضور می‌یابد جز کلی‌گویی‌ و تکرار چندباره این موضوع که بودجه سازمان سینمایی بیشتر از معاونت سینمایی سابق است، حرف چندانی برای گفتن ندارد. بدیهی است که تصمیمات درخصوص چارت تشکیلاتی و زیرمجموعه سازمان سینمایی باید قبل از آغاز به کارش گرفته و اجرا می‌شد. این روزها همه کسانی که به نوعی با سینمای ایران ارتباط دارند دوست دارند بدانند سازمان سینمایی اساسا چیست و قرار است چگونه فعالیت کند؟

وزیر محترم ارشاد البته وعده داده که به زودی معاونان این سازمان معرفی خواهند شد؛ کاری که قاعدتا باید قبل از تشکیل سازمان سینمایی صورت می‌گرفت. به نظر می‌رسد زمانی که مدیران ارشاد و معاونت سابق سینمایی باید صرف امور تشکیل سازمان سینمایی می‌کردند، خرج منازعاتی شده که در ماه‌های اخیر جنجال‌های فراوانی برای سینمای ایران رقم زده است، ضمن اینکه برگزاری جشنواره فیلم فجر هم بخش قابل توجهی از توان مدیریتی جواد شمقدری و همراهانش را به خود اختصاص داده بود. گرچه جشنواره امسال دبیر مستقل و کوشایی هم داشت اما این رخداد سینمایی با هر میزان استقلال دبیرش، به هر حال دولتی است و زیرنظر وزارت ارشاد برگزار می‌شود. شاید بهتر بود دوستان کمتر تعجیل به خرج می‌دادند و تشکیل سازمان سینمایی را به روزهای بعد از جشنواره موکول می‌کردند. برگزاری مراسم افتتاح و آغاز به‌کار سازمان سینمایی کشور شبیه افتتاح برخی پروژه‌های عمرانی نیمه‌تمام است. کاش کسی پیدا می‌شد و توضیح می‌داد در این سینما چه خبر است.

گفته می‌شود امسال قرار است مدیریت سینما در انتخاب ترکیب فیلم‌های اکران نوروزی حضور پررنگی داشته باشد؛ کاری که قاعدتا باید توسط شورای صنفی نمایش صورت گیرد و بهتر است جواد شمقدری و علیرضا سجادپور به جای دخالت در امور اکران فیلم‌ها، زودتر فکری به حال سازمان سینمایی کشور بکنند. تا این جای کار فقط سکاندار کشتی سینمای ایران ترفیع درجه گرفته ولی اینکه این کشتی به کجا خواهد رفت و کی به ساحل آرامش خواهد رسید، پرسشی است که در فضای مه‌آلود فعلی نمی‌توان پاسخ دقیق و درستی به آن داد.