این روستا که در کیلومتر17 جاده نکا - بهشهر قرار دارد با دارا بودن طبیعتی کم‌نظیر، بکر و منحصربه‌فرد چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند و آب و هوای آن نشاط و شادابی را بر جان و روح انسان می‌نشاند. روستای آسیابسر بهشهر ازجمله روستاهای 17 گانه هدف گردشگری و نخستین روستای انتخاب شده برای توسعه گردشگری و حفظ میراث کهن نیاکان و احیای فرهنگ منطقه است که آغوش خود را به روی گردشگران به‌خصوص گردشگران علاقه‌مند به طبیعت گردی گشوده است.
این روستا به سبب نزدیکی با دریای مازندران، دیوار کوهستانی البرز و فاصله اندک بین کوه و دریا، آب و هوایی معتدل دارد. تنوع پوشش گیاهی به‌ویژه در قسمت جنگل در سطح اراضی روستا کاملا مشهود است. البته در گذشته قلمرو جنگل روستا وسیع‌تر از امروز بود ولی استفاده بی‌رویه از منابع طبیعی و قطع درختان توسط مردم برای احداث بنا و تامین سوخت و بهره‌برداری از جنگل‌ها توسط شرکت‌های مختلف از وسعت جنگل کاسته و حواشی شمالی جنگل بعضاً توسط برخی از اهالی تصرف شده و به کشت انواع محصولات و ایجاد باغ‌ها اختصاص یافته است.
90درصد اهالی باسوادند
دهیار روستای آسیابسر در گفت‌وگو با خبرنگار ما با اشاره به انتخاب شدن این روستا به‌عنوان یکی از روستاهای هدف استان افزود: روستاها در گذشته به‌عنوان پایگاه توسعه محصولات کشاورزی به شمار می‌آمدند اما امروز به جرات می‌توان گفت که روستاهای مازندران می‌توانند گردشگر را با هر فرهنگ، اندیشه، آداب و رسوم، باورها و عقاید جذب کنند و در این راه تلاش همه ما این است که از تکنولوژی روز با حفظ آداب و رسوم و بافت سنتی منطقه استفاده کنیم.
رمضانعلی کرمی گرجی در بیان مشخصات و موقعیت این روستا می‌افزاید: آسیابسر حدود 1750 نفر جمعیت دارد و از امکاناتی همچون آب، برق، گاز و تلفن بهره‌مند است. همچنین از 2 مسجد، یک حسینیه، حمام و خانه بهداشت نیز برخوردار است. 90 درصد از مردمان این روستا باسواد هستند و بیشتر اهالی این روستا به کار کشاورزی مشغولند.
وی در زمینه اقدامات انجام شده دهیاری و شورای اسلامی روستا در بخش گردشگری اظهار داشت: نصب پرچم و تابلوهای خیرمقدم در ورودی روستا برای مسافران و راهنمایی آنها به داخل روستا برای بازدید از جاذبه‌های طبیعی و آثار باستانی ازجمله فعالیت‌های فرهنگی است که توسط اهالی هرساله در ایام نوروز و تابستان انجام می‌شود.
بیکاری؛ مشکل اصلی جوانان
مرتضی ساداتی یکی از اهالی این روستا مشکل اصلی جوانان را با توجه به کشاورز بودن 70 درصد اهالی، بیکاری عنوان کرد و گفت: بیشتر جوانان این روستا دارای تحصیلات دانشگاهی هستند که پس از اتمام تحصیل به کار کشاورزی رو نمی‌آورند به همین دلیل بیکاری در این روستا زیاد به چشم می‌خورد.
بنابر تحقیقات و بررسی‌های به‌عمل‌آمده بافت قدیمی روستای آسیابسر را مهاجرانی تشکیل می‌دهند که در سال 1023 هجری قمری از گرجستان به این نواحی عزیمت کرده و با بومی‌هایی از نژاد تیورها در این نواحی زندگی می‌کردند. قرار گرفتن روستای آسیابسر در کنار رودخانه و عوامل طبیعی مناسب موجب شد که این منطقه مکان مناسبی برای تاسیس آسیاب‌های آبی شود. به گفته بزرگان این روستا، شمار آسیاب‌های آبی که قدمت آنها 4 قرن بوده به 40آسیاب می‌رسید که پس از گذشت زمان به 18آسیاب تقلیل یافت. مردم این روستا در گذشته علاوه بر آسیاب کردن گندم و شالی مصرفی خود، با آسیاب گندم وشالی روستاهای اطراف از این طریق زندگی خود را می‌گذراندند، لذا عزیمت افراد منطقه به این روستا برای آسیاب‌کردن محصولات بوده است. با توجه به لهجه تبری، گذاشتن «سر» به آخر اسم در واقع نشان اسم مکان بوده که در ادبیات قدیم به‌ویژه در ادبیات مازندرانی رایج و مرسوم بود و به همین لحاظ محل مذکور آسیابسر نامیده شد.
ازجمله مکان‌های تاریخی این روستا که در مرکز آن واقع شده مقبره آل وات بابلکانی با نام‌های میرکمال الدین و میرشمس الدین بابلکانی است که در قرن هشتم و نهم هجری در طوسان (آسیابسر کنونی) به خاک سپرده شده‌اند.
آتشکده کیکاووس بن قباد ساسانی و قلعه طوس نوذر که به قلعه شاه‌نشین معروف است در ضلع جنوب‌غربی روستا از دیگر میراث فرهنگی این روستا به حساب می‌آید.
یکی دیگر از آثار باستانی این روستا قلعه نرگسی است که در داخل جنگل واقع شده است و برای دسترسی به آن باید مسیری صعب‌العبور را طی کرد.
با وجود تمام جاذبه‌های گردشگری موجود در این منطقه برخی از اهالی روستا نسبت به حضور گردشگران دیدگاه مناسبی نداشته و حضور گردشگران را موجب سلب آسایش و تخریب محیط‌زیست می‌دانند و معتقدند ورود گردشگران با شرایط موجود و نداشتن برنامه‌های مناسب برای مدیریت گردشگری در روستا، تاثیر چندانی بر بهبود شرایط زندگی روستائیان ندارد.
