فاتحه مدیری که می‌گوید«قانون چند من است» باید خواند؛ باید به تره‌بار برود!

به گزارش همشهری آنلاین؛ «علی لاریجانی» در چهارمین اجلاس ارتقای سلامت نظام اداری حضور یافت و پس از رئیس جمهور به سخنرانی پرداخت.

بخشی از صحبت‌های رئیس مجلس گویی، پاسخ لاریجانی به گفته‌های احمدی‌نژاد بود که در بخش اول این همایش موضوع نظارت بر قوه مجریه اشاره کرده بود.

رئیس مجلس هشتم، گفت: شنیده‌ام یکی از افرادی که مناقشات هم اطرافش زیاد است، نقل زبانش این است که قانون چند من است؟! این فرد به درد مدیریت نمی‌خورد باید فاتحه او را خواند باید او را در میدان تره بار ببرند تا با باسکول کار کند وقتی متوجه این موضوع نیست.

لاریجانی با تأکید بر لزوم قانون گرایی مدیران مطالبی را مطرح کرد که مهمترین آنها در زیر می‌آید:

• در انتصاب مدیران باید قانونگرایی اصل باشد نه فرار از قانون.

• شهید بهشتی به نکته خوبی اشاره کرد که کشور ما بدون داشتن حزب نمی‌تواند سازمان درست اداری تشکیل دهد، اینکه نزدیک انتخابات افراد به صورت هیتئی گرد هم جمع می‌شوند و جبهه و گروه تشکیل می‌دهند که پس از انتخابات هم بادش در می‌رود، این شلوغ کاری سیاسی است و کارکرد حزبی نیست، حزب این نیست که فقط لیست ارائه دهند، این روش یک روش بدوی است.

• در انتصاب مدیران باید قانونگرایی اصل باشد نه فرار از قانون.

• شنیده‌ام یکی از افرادی که مناقشات هم اطرافش زیاد است، نقل زبانش این است که قانون چند من است؟! این فرد به درد مدیریت نمی‌خورد باید فاتحه او را خواند باید او را در میدان تره بار ببرند تا با باسکول کار کند وقتی متوجه این موضوع نیست.

• افراد حداقل باید با لسان بگویند که قانون گرا هستند وقتی این فرد لسانا هم نمی‌گوید خیلی مشکل دارد و نباید مسئولیت بپذیرد.

• با توجه به شرایط کلی فعلی، همه تاکید دارند که بایستی با تخلفات قانونی، برخورد قاطع انجام شود که فرمان ۸ ماده‌ای رهبر معظم انقلاب و قانون مبارزه پولشویی و سایر قوانین همه ابزارهایی شدند تا این فکر زود‌تر اجرایی شود اما باید به این پرسش پاسخ داده شود که چرا باید از نظر فساد اداری، چنین شرایطی در کشور داشته باشیم که درشان نظام جمهوری اسلامی ایران نیست.

• باید دانست که امروز از نظر رتبه فساد اداری شرایط خوبی نداریم به همین دلیل باید خیلی روشن این مسئله آسیب‌شناسی و کالبد شکافی شود.

• امروز فرار از مقررات قباحت خود را از دست داده است و هم در مدیران و هم در مردم، اگر فردی از پرداخت مالیات فرار کند، احساس رنجشی در وجدان خود نمی‌کند و یا اگر مدیری از قانون فرار کند، فکر نمی‌کنم که شب نتواند راحت بخواهد؛ به همین دلیل ممکن است فردی برای حل مسئله خود رشوه هم بدهد چرا‌که احساس نمی‌کند که خلاف شرع رخ می‌دهد و این موضوع را برای خودشان به گونه‌ای توجیه می‌کنند آن مسئول دولتی هم این مشکل را دارد پس این یک مشکل فرهنگی در جامعه ماست و نیازمند آموزش است.

• اگر بخواهیم عدالت را در کشور پیدا کنیم، باید افراد حداقل لساناً بگویند که ما قانون‌گرا هستیم. این فرد هم حتی لساناً هم این موضوع را مطرح نمی‌کند از این رو مشخص است که او خیلی مشکل دارد و نباید مسئولیت بپذیرد.

• خیلی از مدیران تنها فکر می‌کنند که باید کار را پیش ببرند. به همین دلیل قانون را کنار می‌گذارند. اما آنان مسئول هستند که کار را به قاعده انجام دهند. ممکن است کاری با پنج تخلف قانونی جلو‌تر برود ولی آن مدیر باید بداند که قانون گریزی کرده و به مدیران زیر دست خود آموزش داده که قانون را رعایت نکنند. این امر موجب به وجود آمدن منفذ تخلف می‌شود.

• دستگاه‌ها باید پرهیز کنند از اینکه مقرراتشان شفاف نباشد. گاهی اوقات نیز تغییرات پشت سر هم مشکل ایجاد می‌کند. اگر می‌خواهیم در کشور به عدالت اجرا شود باید مقررات ما از ثبات برخوردار باشد. اینکه تعرفه واردات را یک زمان صفر و زمان دیگر پنجاه درصد می‌کنیم باعث فساد می‌شود. باید تعرفه طوری نوشته شود که همه بدانند. چون شرایط غیرپایدار و غیرشفاف است زمینه تخلف ایجاد می‌شود.

• الان سهام عدالت به افراد پرداخته می‌شود. فکر نمی‌کنم چیزی بیشتر از ۱۲۰ هزار تومان به مردم برسد. حس مالکیت به مردم دست نمی‌دهد. چرا که نقشی در آن ندارد. عده‌ای دیگر آن را اداره می‌کنند و گاهی سودی به مردم می‌دهند. بنا بود این کار‌ها بین مردم توزیع شود و خود مردم در مدیریت آن مشارکت کنند.