به گزارش ایرنا، دانشمندان دریافتند مومیاگران در زمان مومیایی کردن این فرد مغز وی را احتمالا از طریق بینی او خارج کرده‌اند و جای آن ماده رزین مانندی قرار داده‌اند. مومیاگران همچنین علاوه بر پرکردن لگن این فرد با ماده رزین مانند، برخی از اعضای بدن او را نیز خارج کرده و چهار تکه پارچه کتان وارد بدن او کرده بودند.
بدن این مومیایی حاکی از وجود نشانه‌های بیماری 'هاند- شولدر- کریستین' است؛ یک بیماری که در آن سلول‌های لانگرهاوس که نوعی سلول ایمنی در پوست هستند به سرعت تقسیم می‌شوند.
محققان دانشگاه زاگرب می‌گویند: مومیاگران قصد داشتند ساختارهای طبیعی استخوان و تمامی بافت‌های نرم را جایگزین کنند. می‌توان گفت این نوعی سرطان بوده است که موجب شده این جوان دچار دیابت نیز بشود.
اگرچه دانشمندان از عامل بروز این بیماری مطمئن نیستند، اما این بیماری بسیاری نادری است و از هر 650 هزار جوان یک نفر را که عمدتا مرد هستند مبتلا می‌کند.
به گفته وی، این بیماری اکنون قابل درمان است ولی در زمان‌های باستان یک بیماری کشنده بوده است.
این مومیایی به تابوت دو هزار و 300 ساله یک زن موسوم به 'کارست' انتقال داده شده بود و تاکنون دانشمندان تصور می‌کردند این مومیایی متعلق به این زن بوده است.
در بررسی این مومیایی از پرتوهای ایکس، سی تی اسکن و (MRI) استفاده شده است.
اسکن‌ها نشان می‌دهد که بخشی از جمجمه وی که غده 'هیپوفیز' در آن قرار دارد کم عمق است و این امر حاکی از آن است که این غده نیز تحت تاثیر بیماری قرار داشته است.
این مومیایی سومین مورد شناخته شده بیماری هاند- شولدر- کریستین از مصر باستان است. این امر حاکی از آن است که این بیماری در زمان‌های باستان رایج تر از امروز بوده است.
این پژوهشگران تاکید دارند تومور و سرطان‌ها بیماری‌های عصر جدید نیستند.
