«جمهوری اسلامی ایران از معدود کشورهایی است که در کنار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با ایجاد دفتر سلامت و تندرستی در وزارت آموزش و پرورش به ارتقای سلامت دانشآموزان اهمیت ویژهای قائل بوده و در سنوات مختلف، بهرغم تغییرات فراوان در تشکیلات و نمودار سازمانی بهعنوان یک بخش تخصصی ادامه فعالیت داشته است.
در برنامه تحول بنیادین و برنامه درس ملی، برنامههای سلامت و تربیت بدنی دانشآموزان با رویکرد آموزش سلامت پر رنگ و مؤثر در کنار برنامههای مختلف دیده شده است. این وزارت تعامل گسترده با دستگاههای سلامت محور دارد و در جنبههای مختلف تسهیلگری ارائه خدمات و آموزشها را بهعهده دارد.
برنامه توسعه مدارس مروج سلامت جمهوری اسلامی ایران با رویکرد استقرار مدیریت سلامت در مدارس بر مبنای مشارکت و مدرسه محوری این فرصت را به مدارس میدهد که با آگاهیهای دریافتی از 8 محور سلامت، اولویت و برنامههای سلامت مدرسه را به بهترین نحو برنامهریزی کنند و جبران خلأ کمبود مربی بهداشت را تا حدودی ترمیم کنند. برنامه جذب و ساماندهی مربیان بهداشت مدارس به استناد مصوبه مجلس و هیات محترم دولت نیز دردست اقدام و پیگیری است که درصورت ایجاد مجوزهای قانونی به فوریت اجرا میشود.»
توضیحات همشهری:
در مطلب منتشره نکاتی بیان شده که در جوابیه ارسالی وزارت آموزش و پرورش اشارهای به آنها نشده است که فقط آنها را یادآوری میکنیم:
نبود مربی بهداشت در دست کم 60 هزار واحد آموزشی، اینکه معضلی است که با وعده حل نمیشود. وزیر آموزش و پرورش فروردین سال90 در این باره گفت: از نظر بعضیها رفع کمبود مربی بهداشت استخدام یک معلم برای هر مدرسه است که در این صورت باید آموزش و پرورش 60هزار معلم بهداشت استخدام کند که این امر امکان پذیر نیست.
به گفته حاجیبابایی، اگر 5 هزار مربی بهداشت به نیروهای آموزش و پرورش اضافه شود به جایگاه خوبی در امر بهداشت و سلامت دانشآموزان خواهیم رسید.کمبود چشمههای بهداشتی در مدارس با توجه به تراکم دانشآموزی و خرابی آنها و کثیف بودن آنها که قابل استفاده نیستند و با توجه به زمان حضور دانشآموزان در مدارس مشکلاتی بهوجود میآورد؛ همچنین مشترک بودن آبخوریها با سرویسهای بهداشتی باعث مشکلات بهداشتی میشود.