ارتباط برقرار کردن با نمایشی که اغلب مردم نمایشنامه آن‌را نخوانده‌اند و کارگردان هم قصد نداشت متن کامل آن‌را اجرا کند، کمی دشوار به‌نظر می‌رسید، با این حال این نمایش توانست ارتباط خوبی با تماشاگران برقرار کند، دلیلش هم ساده است؛ این نمایش یک مؤلفه آشنا برای تماشاگر ایرانی دارد: تعزیه .
اصغر گروسی در مقام کارگردان این اثر با هوشمندی و دانستن اصول تعزیه، از یک تراژدی، موقعیتی کمدی می‌سازد. جولیوس سزاری که قرار است کشته شود در این نمایش، زیر بار کشته شدن نمی‌رود، نسخه را عوض می‌کند تا سناتورها کشته شوند.
جولیوس سزار کلاهخود بر سر می‌گذارد، لباس تعزیه می‌پوشد، نسخه به دست می‌گیرد، اما ادعا می‌کند که مخالف خوان و موافق خوان ندارد. سناتورها اگر هم دسیسه می‌کنند، آنقدر مهربانانه این کار را می‌کنند که دل تماشاگر برای هر دوسو، ریش می‌شود. کارگردان نمایش برای اجرای این نمایش به لحاظ نوع اجرا، بر لبه تیغ حرکت می‌کند چون هم می‌خواهد کاراکترها سیاه و سفید نباشند و هم در عین مهربانی، خنگ به‌نظر نرسند.
باور این مسئله که «مجلس شبیه‌خوانی جولیوس سزار» تماشاگر را می‌خنداند کمی سخت به‌نظر می‌رسد، اما موقعیتی که جولیوس سزار در برابر کلئوپاترا(همسرش)، مجلس سنا و مردم ایجاد می‌کند، همراه با اجرای حرفه‌ای، استفاده از آواز ایرانی، موسیقی زنده و مضحکه، مخاطب نمایش را تا پایان، راضی نگه می‌دارد. در جایی از نمایش، جولیوس سزار وقتی متکبرانه و توطئه آمیز به سناتورها نگاه می‌کند ترومپت نواز، فقط با نواختن موسیقی معروف پدرخوانده صحنه را پر و معنادارمی‌کند.
اما از بخش‌های سخت نمایش، نوشتن نمایشنامه است چون کارگردان در تقلید از اجرای شیوه تعزیه باید دیالوگ‌ها را آهنگین و دارای وزن و قافیه می‌نوشت؛ از این جنبه، نگارش و کارگردانی متن، تسلط ویژه‌ای بر شعر، تعزیه، موسیقی و تئاتر طلب می‌کند.
این نمایش در سی‌امین جشنواره تئاتر فجر در فضای باز اجرا شده بود، حال برای اجرا در سالن خانه نمایش، با تغییراتی مواجه شده‌است. تغییراتی که شامل پایین آمدن صدای موسیقی یا ارتباط بازیگران با مردم می‌شد، با این حال هنوز اجرای اثر تأثیرگذار و گرم است. صحنه خداحافظی کلئوپاترا و جولیوس سزار، رویارویی جولیوس سزار و سناتورها و سناتورها با هم، تماشاگر را وادار می‌کند با نمایش همراه شود، بخندد و از اینکه جولیوس سزار کشته نمی‌شود؛ خوشحال شود. نمایش مجلس شبیه خوانی جولیوس سزار در سی‌امین جشنواره تئاتر فجر موفق به دریافت عنوان برترین ایده شد و برای طراحی صحنه و بازیگری (مرد) مورد تقدیر قرار گرفت.
