علاوه بر این، به‌نظر می‌رسد این شبکه به‌طور مناسب و با توجه به نیازهای مردم و حجم امور بیمه‌ای مناطق مختلف کشور توزیع نشده است.
عدم رقابت بین شرکت‌ها‌ی بیمه خارجی و داخلی: ورود شرکت‌ها‌ی بیمه خارجی در ایران و فعالیت شرکت‌ها‌ی بیمه‌ایرانی در خارج از کشور جزو آرمان‌ها‌ی آینده این صنعت است. افزایش سرمایه فعالیت شرکت‌ها‌ی بیمه و تربیت نیروی انسانی متخصص در این خصوص، احتمال ورشکستگی شرکت‌ها‌ی بیمه داخلی را کاهش می‌دهد.
عدم پرداخت اصولی و سریع خسارت: تسریع در پرداخت خسارت بیمه‌شدگان از سوی شرکت‌ها‌ی بیمه، نه‌تنها محدود به منافع بیمه‌گذاران است بلکه در مجموع از نظر حفظ منافع ملی اهمیت دارد. همچنین بهبود کمی و کیفی روند پرداخت خسارت تنها بیمه‌گذاران عمده را دربر نمی‌گیرد بلکه در خصوص بیمه‌گذاران جزء که به عبارت روشن‌تر، آحاد افراد کشورند، نیز اهمیت دارد و درنهایت سبب جلب رضایت خاطر آنان و جذب بیمه‌گذاران جدید از این طریق می‌شود.
راهی برای پایان‌دادن به پرداخت سلیقه‌ای خسارت: پرداخت خسارت باید به‌صورت شفاف و از‌طریق آموزش و به‌کارگیری نیروهای کارآمد و متعهد و همچنین ایجاد یک بانک اطلاعات خسارت بیمه‌گذاران در رشته‌ها‌ی گوناگون بیمه‌ای با ارائه خدمات فراگیر یکپارچه و همگرایی در پرداخت خسارت و نیز کاهش کاغذ‌بازی معمول اداری صورت گیرد.
پرداخت خسارت به‌روز شود: نکته مهم دیگر اینکه پرداخت خسارت حتی‌الامکان بدون تعطیلی و 24ساعته باشد. پرداخت سریع و به‌موقع خسارت بیمه‌شدگان و کیفیت بالای خدمات مرتبط با آن، ضمن آنکه به‌نحو چشمگیری می‌تواند به افزایش شمار مشتریان شرکت‌ها‌ی بیمه کمک کند، قادر است آنان را متقاعد سازد تا بیمه‌نامه‌ها‌ی مورد نیازشان را با نرخ بالاتری بخرند و از بابت حق بیمه‌ها‌ی بیشتری که می‌پردازند، در ازای خدمات بهتر و سریع‌تری که دریافت می‌دارند، شکوه و شکایتی نداشته باشند.
پرداخت به‌موقع خسارت بیمه‌گذاران از منظر عدالت اجتماعی: با جبران خسارت مالی و تأمین امنیت خاطر اقشار گوناگون مردم، زمینه برای توسعه عدالت اجتماعی مساعد می‌شود و در عین حال بیمه‌گذاران از آسیب‌ها و ضررهای روحی و روانی و اقتصادی ناشی از بروز حوادث و بیماری‌ها درامان می‌مانند.
حفظ منافع شرکت یا تضییع حقوق بیمه‌گذاران: برخی از مسئولان پرداخت خسارت در شرکت‌ها‌ی بیمه ممکن است از سر دلسوزی و با انگیزه حفظ منافع شرکت‌ها در پرداخت به بیمه‌گذاران، سختگیری‌ها‌ی بی‌مورد و غیرمنطقی اعمال کنند و این گمان را داشته باشند که با این کار، به سودآوری بیشتر شرکت‌ها‌ی متبوع‌شان کمک می‌کنند، حال آنکه چنین نیست و در نهایت ناراضی بودن بیمه‌گذاران به‌دلیل عدم دریافت حقوق قانونی‌شان نه‌تنها به نفع شرکت‌ها‌ی بیمه نیست بلکه به زیان آنهاست و جز لطمه‌زدن به اعتبار آنها و کاهش مشتریان و پرتفوی شرکت‌ها‌ی بیمه ثمری ندارد.
آگاهی شرط رقابت: انتخاب ریسک‌ها‌ی مناسب هنگام صدور بیمه‌نامه‌ها و راهنمایی و هدایت بیمه‌گذاران به سوی خرید بیمه‌نامه‌ها‌ی کامل و متناسب با سرمایه، یک هدف بسیار ضروری است و راه را برای کارکارشناسی و پرداخت مطلوب خسارت به بیمه‌گذاران و جلب رضایت آنان هموار می‌سازد و به تقویت تعامل شرکت‌ها‌ی بیمه و بیمه‌گذاران می‌انجامد.
