دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی اعلام کرده است: با توجه به زلزلهخیزبودن ایران و احتمال وقوع خسارات جبرانناپذیر انسانی، بالاخص در مراکز آموزشی، مجلس شورای اسلامی در فروردین سال 1385 لایحه پیشنهادی دولت را که براساس بند «م» ماده (52) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موظف به «پیشبینی تسهیلات و امکانات لازم برای نوسازی، مقاومسازی، استانداردسازی و مناسب ساختن فضاهای آموزشی و...» شده بود را مورد بررسی قرار داد و «قانون اصلاح ماده(1) قانون برنامه پنجساله چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برای تخریب و بازسازی مدارس غیراستاندارد و مقاومسازی مدارس بدون استحکام» را به تصویب رساند.
برهمین اساس، در پایان برنامه چهارم توسعه بهدلیل عدمتحقق اهداف کمی قانون فوق، تداوم اجرای طرح، طی 3سال اول برنامه پنجم توسعه در قالب ماده(22) قانون برنامه پنج ساله پنجم توسعه بهصورت «دولت مکلف است مابهالتفاوت اعتبارات مصوب و اعتبارات تخصیص یافته با احتساب تعدیل سالهای اجرای طرح موضوع قانون اصلاح ماده (1) قانون برنامه پنج ساله چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب 1385.1.30 را برای بازسازی و مقاومسازی مدارس بدون استحکام از محل منابع عمومی یا احتساب ذخیره ارزی در قالب بودجه سنواتی حداکثر ظرف 3 سال اول برنامه تامین کند» به تصویب رسید.
در ادامه این گزارش آمده است: طی 6سال از اجرای قانون، بیش از 98 درصد از اعتبارات پیشبینی شده به سازمان نوسازی تخصیص داده شده است که این میزان بسیار بالاتر از متوسط تخصیص اعتبارات عمرانی در سطح ملی و استانی است.
گزارش مذکور در پایان آورده است:
با توجه به تلاش مناسب سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور در تحقق اهداف کمی طرح تخریب و بازسازی مدارس غیراستاندارد و مقاومسازی مدارس بدون استحکام طی 6سال گذشته تاکنون و ضرورت تداوم این فرایند در 2سال مانده به پایان طرح، تغییر روش تخصیص اعتبارات از ملی به استانی به صلاح نیست. لذا پیشنهاد میشود، روند اجرای طرح و توزیع اعتبارات مربوطه همانند گذشته بهصورت ملی انجام پذیرد و یا آنکه درصورت درج اعتبارات این طرح بهصورت استانی در قانون بودجه، کل اعتبار طرح با توجه به لیست ارسالی سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور که براساس رعایت مصوبه مورخ 1385.1.30 مجلس شورای اسلامی است بین استانها توزیع شود.