حال او با ارکستر ارمنستان به روی صحنه میرود تا توانایی نوازندگان ایرانی را به نمایش بگذارد. اجرای ارکستر مجلسی ارمنستان به رهبری لوریس چکناواریان تا دوم تیرماه در تالار وحدت ادامه خواهد داشت. چکناواریان به همراه رازمیک اوهانیان و هوشنگ کامکار در نشستی خبری که صبح دیروز در تالار وحدت برگزار شد در پاسخ به این سؤال که چرا با ارکستر مجلسی ارمنستان همکاری میکند؟ گفت: در روزگاری نه چندان دور ارمنستان، آذربایجان و بسیاری از سرزمینهای اطراف متعلق به ایران بود و همه ما هموطن یکدیگر بودیم و خب بالطبع مردم کشور ارمنستان هم از این قاعده مستثنی نبودند. امروز فقط سرحدات مرزها تغییر کرده است. همه ما ایرانی هستیم و این مهم است. ارمنستان هم روزی قسمتی از ایران بود.
آهنگساز اپرای رستم و سهراب، اژدهاک و سیاوش با اشاره به کیفیت بالای این ارکستر گفت: کیفیت ارکستر موسیقی از مهمترین فاکتورهایی است که من بهعنوان رهبر در انتخاب ارکسترها درنظر میگیرم و من بشخصه با ارکسترهای درجه دو و سه کار نمیکنم و به همین ترتیب به احترام مملکت و مردم سرزمینم از ارکسترهای درجه پایین دعوت به همکاری نمیکنم؛ بنابراین این اظهارنظرها درباره نوع انتخاب ارکسترهایی که برای همکاری انتخاب میکنم صحت ندارد؛ چراکه به ملت و به کشورم احترام میگذارم و همیشه بهترین ارکسترها را با خود به ایران آوردم. در مملکت ما مردم موسیقی را خوب میشناسند.
رازمیک اوهانیان، مدیر برنامهریزی مجموع اجراهای ارکستر با اشاره به ویژگیهای این اجرا گفت: سیاست کلی در مجموع این اجراها نشان دادن توانایی اجرای سولیستهای ایرانی است که در این بین پانیذ فریوسفی و خاچیک بابائیان نوازندگان ویولن، امیر مهیار مرادی و پوریا خادم سولیست پیانو، اردشیر و ارسلان کامکار سولیست سنتور و کمانچه و آذین موحد سولیست فلوت از جمله سولیستهایی هستند که در این اجرا ارکستر مجلسی ارمنستان را همراهی میکنند.
چکناواریان که تمرکز خود را بر شاهنامه و آثار ایرانی متمرکز کردهاست به عدمحضور اسپانسر اشاره کرد و گفت: آثار بزرگ و ارزشمندی را در موسیقی نوشتهام که میدانم تا پایان عمرم هیچگاه اجرا نخواهند شد، چرا که اسپانسری برای تولید آنها وجود ندارد.
او با ابراز خوشحالی از کار در ایران گفت: اینجا کشور خودم است و زمانی را در هنرستان موسیقی در همین جا سپری کردم، پس اکنون در کشوری کنسرت میدهم که در آنجا بزرگ شدهام و سولیستهایش هموطنانم هستند و ارکستر مجلسی هم کاملا آماده است.
قطعاتی که چکناواریان برای این رپرتوآر درنظر گرفته است متنوع است. تنوعی که او آگاهانه و براساس ترکیبی از کارهای آهنگسازان ایرانی و خارجی درنظر گرفته است که شامل قطعات سوئیت پردیس و پریسا، خسرو و شیرین، سوئیت حماسه جنگل، اورامان زیبا، آرارات سوئیت، ساحل زیبا و همچنین آثاری از چایکوفسکی، موزارت، ویوالدی، امانوئل باخ، خاچاطوریان، اشتراوس، هرمز فرهت، شاهین فرهت و محمد میرزمانی است. او در اینباره تصریح کرد:دیگر 75 سالم شده است و 50 سال است که رهبر ارکستر هستم. به همین دلیل خسته میشوم که هر شب یک قطعه تکراری را اجرا کنم. تنوع و ظرفیت موسیقی بالاست و این توانایی را داریم که برای مخاطبان قطعات متفاوت و زیبا اجرا کنیم.
خالق سمفونی عشق و امید در پاسخ به این سؤال که چرا در این برنامه از آثار آهنگسازان مطرحتر ایرانی استفاده نکرده؟ گفت: اجراهایی که در سالهای اخیر در ایران روی صحنه رفته ، کلاسیک نبوده است و در این پنج شش سال اخیر این نخستین باری است که واقعا یک کنسرت کلاسیک اجرا میشود. البته در این کنسرتها آثار آهنگسازانی را اجرا میکنم که قطعاتشان برای ارکستر زهی نوشته شده باشد. برای مثال باغچهبان تمام آثارش برای ارکستر سمفونیک نوشته شده و در ارکستر زهی کاربردی ندارد.
چکناواریان که این روزها در تمام بخشهای هنری مشغول تجربه کردن است به وابستگی هنرها اشاره و اعلام کرد که به دنیای مجسمهسازی و، فیلمسازی هم وارد خواهد شد؛ کسی که دنبال هنر است باید مرتب در راه آن تلاش کند. شاید بعد از من یک نفر بگوید چکناواریان اصلا موسیقدان نبوده بلکه یک نقاش بود. من آهنگسازی هستم که امروز زنده هستم و دیگر فردا نیستم؛ بنابراین از تمام امکانات امروز استفاده میکنم.