محمدباقر حبی، عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع)، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) با اشاره به موضوع واهمه‌های حضور در حوزه قرآن‌پژوهی و طب یادآور شد: اصولا در علم دینی مباحثی با یک نگاهی کاملا بالینی وجود دارد، که انتظار برخی از اساتید و دانشجویان این است که مستقیم وارد قرآن شده و با آیاتی مستقیم در حوزه سلامت مواجه شوند.
حبی بیان کرد: اگر افراد این انتظار را داشته باشند شاید به شکل جدی نتوانند برداشت کاملی را از آیات قرآن در حوزه طب به دست آورند، ولی اگر نگاه آنان نگاهی پژوهشی باشد، در آن زمان خواهند توانست از مبانی آموزه‌های قرآنی به نظریه‌سازی و نظریه‌پردازی نیز رسیده و سپس بر اساس آن مفهوم‌سازی و مدل‌سازی کرده و از آن در حوزه‌های پزشکی اعم از تشخیص، پیشگیری و حتی مداخلات درمانی نیز استفاده کنند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) تصریح کرد: اگر برداشت این باشد که ما مستقیم وارد آیات قرآن و آموزه‌های آن شویم و به تشخیص و درمان برسیم شاید در این حوزه با محدودیت‌های مواجه باشیم، ولی اگر این موضوع با نگرشی کلان‌تر همراه باشد و ما بتوانیم این آموزه‌ها و مفاهیم اصلی قرآنی را با نظریه‌پردازی همراه کنیم قطعا یک فضای آموزشی، پژوهشی و حتی الگوی کاملا بالینی به دست ما خواهد رسید که بسیاری از سوال‌های پزشکی ما را پاسخگو و یک تحول بزرگ در حوزه پزشکی با رویکرد قرآنی در اختیار پژوهشگران قرار خواهد داد.
وی در خصوص لزوم راه‌اندازی رشته طب قرآنی یا اسلامی یادآور شد: ما بیش از اینکه به عنوان رشته تخصصی به این موضوع نگاه کنیم باید به آن به عنوان برنامه تحقیقاتی بنگریم تا محققان نیز بتوانند در یک بحث معرفت‌شناسی که ترکیبی از بحث‌های تجربی، عقلانی و وحیانی است به یک رویکردهای اجرایی در عرصه طب اسلامی برسند و بتوانند از آموزه‌های قرآنی به شکل تحقیقاتی استفاده و در حوزه درمانی و پیشگیری به ایده‌پردازی بپردازند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) با بیان اینکه طب قرآنی زیر مجموعه طی سنتی نیست و نمی‌تواند قرار بگیرد، تأکید کرد: همان طور که طب سنتی از طب قرآنی استفاده می‌کند، طب قرآنی نیز می‌تواند از آموزه‌های طب سنتی استفاده کند.
حبی ادامه داد: آنچه تفاوت بین این دو ایجاد می‌کند رویکردهای معرفت شناختی است که طب قرآنی متاثر از معرفت‌شناسی وحیانی است ولی در سایر طب‌ها اعم از سنتی و غیر‌سنتی معرفت‌شناسی‌ها می‌تواند مبحثی برای معرفت وحیانی باشد.
طب مدرن امروزه در عرصه‌های مختلف سلامت روانی و جسمانی با خلاهای نظری جدی مواجه است
وی تاکید کرد: طب مدرن امروزه در عرصه‌های مختلف سلامت روانی و جسمانی، به اذعان یافته‌های تحقیقاتی جدید انجمن‌ها و سازمان‌های متولی دانش پزشکی و سلامت، با خلأهای نظری جدی مواجه است و اگر طب قرآنی به شکل درست شکل بگیرد می‌تواند پاسخ‌گویی اذهان بسیاری از اندیشمندان و نظریه‌پردازان در دانش پزشکی واقع شده و یک فضای بسیار گسترده و فراگیری را در عرصه سلامت پیشروی علاقمندان قرار داده و با برنامه تحقیقاتی قطعا آینده روشنی را برای بشر در حوزه سلامت مطرح کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) در ادامه سخنان خود با بیان اینکه می‌توان روش مدونی را برای مباحث حوزه قرآن‌پژوهی و طب مطرح کرد، اظهار کرد: اما این مقوله نیازمند نقد، بررسی و طرح در محافل علمی و رسیدن آن به روشی جامع است.
حبی در خصوص نهادهای موثر و مسئول در خصوص ایجاد روش تحقیق مناسب در حوزه قرآن‌پژوهی و طب، عنوان کرد: پیشرفت در این زمینه نیازمند ورود حوزویان و دانشگاهیان است، این امر فرایندی است که نیازمند حضور کارشناسان دو حوزه تجربی و نظری در آن است.
وی با بیان اینکه این مبحث به عنوان حوزه بین بخشی مطرح است، ادامه داد: بخشی از مسئولیت‌های روش‌شناسی قرآن‌پژوهی در طب بر عهده حوزه است که بتوانند به مفاهیم مبانی و آموزه‌های قرآنی با رویکرد طبی بنگرند و بتوانند مفاهیم را استخراج کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام حسین(ع) افزود: و از سوی دیگر نیز پزشکان می‌توانند با این مفاهیم و آموزه‌ها، نظریه‌پردازی و سوژه‌پردازی کرده و آنها را تبدیل به مدل‌های عملیاتی و میدانی کنند و در عرصه عمل آنها را به کارهای بالینی و روش‌های تشخیصی و درمانی تبدیل کنند.
حبی به لزوم تشکیل کارگروهی در این زمینه تاکید کرد و افزود: اگر مجمعی با ترکیبی از اساتید حوزه و دانشگاه در رشته‌های بالینی و حتی علوم پایه به این عرصه ورود پیدا کنند، می‌توانند در تسریع بخشیدن به این فرایند نقش مهمی را ایفا کنند.
