به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه سوئیسی "نویه زوریخه سایتونگ" در بخشی از یک تحلیل با اشاره به توافقاتی که در نشست اخیر بروکسل برای حل بحران انجام گرفت نوشت: هنوز کاملا مشخص نیست که تشکیلات بروکسل چگونه می تواند بهتر با تار و پود دموکراسی گره بخورد. آیا باید پارلمان اتحادیه اروپا تقویت شود یا باید پارلمانهای ملی به صورت فشرده تری در روند تصمیم گیریهای اتحادیه اروپا شرکت کنند؟ دولتهای اروپایی چه جایگاهی در اتحادیه اروپا دارند؟
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت: بحث کردن درباره تشکیل یک ائتلاف سیاسی در اتحادیه اروپا بیشتر اظهار درماندگی و استیصال عمیق است. در حال حاضر به نظر می رسد این اتحادیه نه حرکت رو به جلو دارد و نه رو به عقب. مکانیسم های سابق به کار برده شده برای غلبه بر بحران ناقص و ناکافی به نظر می رسند. با کمی استثناء تقریبا همه کشورهای جنوب اروپایی زیر چتر نجات یورو قرار گرفته اند بدون اینکه بهبودی در وضعیت اقتصادی آنها حاصل شود.
این در حالی است که هیچ راه نجات و رهایی برای اروپا دیده نمی شود. یورو که زمانی تصور می شد به عنوان ابزاری برای اتحاد و هماهنگی بیشتر در اتحادیه اروپا می باشد در حال حاضر روز به روز شکاف بیشتری در این اتحادیه ایجاد می کند. کشورهای جنوب اروپایی تنها برای منافع ملی خود مبارزه می کنند. این کشورها برایشان اهمیتی ندارد که یک اتحادیه بدهکار به کشورهایی از جمله آلمان فشار وارد کرده و بحران را وخیم تر می کند.
در آلمان نیز همزمان وضعیتی توام با لجبازی گسترش پیدا کرده است به گونه ای که آلمانیها می گویند ما دیگر پولی (به کشورهای بدهکار) پرداخت نمی کنیم و ما اصلا خودمان به اندازه کافی پول نداریم. این در حالی است که همزمان شکاف بین اعضای منطقه یورو با دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا نیز افزایش می یابد.
نویسنده در بخش پایانی این مطلب با تاکید بر اینکه کشتی اروپایی به یک ناخدا نیاز دارد نوشت: تنها زمانی در بروکسل پیشرفتی ایجاد خواهد شد که پاریس و برلین همکاری تنگاتنگی را در پیش گیرند. این در حالی است که از زمان شروع مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری در فرانسه این همکاری متوقف شده است.
تا زمانی که کشورهای اصلی ایجاد کننده بحران مسئولیت سرنوشت خود را به دست نگیرند اعتماد و اعتبار منطقه یورو برنخواهد گشت.
