نمایش‌های این سوگواره که از 6 تا 9 فروردین همزمان با رحلت حضرت رسول(ص)، امام حسن مجتبی و شهادت امام‌رضا(ع) به صحنه آمد سرآغاز فعالیت‌های تئاتری سال بود که بیش از اجراهای عمومی در جشنواره‌ها، یادواره‌ها و همایش‌های گوناگون تبلور یافت.
تعدد جشنواره‌ها و اجراهای مناسبتی تئاتر در این سال به حدی بود که می‌توان سال 85 را سال جشنواره‌ها و یادواره‌های تئاتری عنوان داد.جشنواره تئاتر طلوع، جشنواره‌های تئاتر ماه، جشنواره سراسری تئاتر ارتش، جشنواره تئاتر رضوی، جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی، جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، جشنواره تئاتر تک‌نفره، جشنواره تئاتر تجربه، جشنواره تئاتر پلیس، سمینار بین‌المللی نمایش و دین، همایش از طلوع فجر تا غروب خورشید، جشنواره تئاتر کودک، سومین همایش آیین‌های عاشورایی، جشنواره تئاتر بسیج و اولین سوگواره تئاتر تعزیه سراسر کشور عنوان تعدادی از این جشنواره‌ها یا یادواره‌ها بود که در طول سال 85 برگزار شد.
در این سال دو سوگواره تعزیه برگزار شد. اولی در آغاز سال که پنجمین سوگواره بود و دومی در پایان سال که از 13 تا 17 اسفند با اجرای 8 نمایش در ارومیه برپا بود و عجیب این که دست‌اندرکاران این سوگواره با نادیده گرفتن تلاش دیگران در این عرصه مدعی برگزاری اولین سوگواره تئاتر تعزیه بودند.
در سال 85 شورای راهبری تئاتر جهت ساماندهی به فعالیت‌های تئاتری کار خود را آغاز کرد. شناخت موانع و مشکلات، آسیب‌شناسی وضع موجود و ترسیم چشم‌انداز مطلوب، مهم‌ترین اهداف تشکیل این شورا بود. برگزاری سمینار تئاتر دانشگاهی، همایش بین‌المللی هنر انقلاب، سمینار پژوهشی تئاتر ملی، همایش یکصدمین سالگرد درگذشت ایبسن، بزرگداشت بهرام بیضایی، بزرگداشت اکبر رادی، تجلیل از 4 پیشکسوت و 25 فعال عرصه تئاتر در مراسم پایانی جشنواره فجر، بزرگداشت مهری مهرنیا و بزرگداشت هاشم فیاض از دیگر رویدادهای تئاتری سال 85 بود.
در این سال اگرچه بسیاری از وعده‌ها مثل راه‌اندازی سوله‌های ایرانشهر، فعالیت سالن‌های متروک، تأسیس موزه تئاتر و بازگشایی تالار محراب و... عملی نشد، اما سرانجام کلنگ احداث تئاتر شهر 2 به زمین خورد. در سال 85 بیش از 1500 نمایش در تالارهای مختلف تهران برای عموم به صحنه آمدند که از آن میان تئاتر شهر با 86 نمایش بیشترین سهم را داشت.
گذشته از تئاتر شهر تالار مولوی، تالار هنر، تالار وحدت، خانه نمایش، تالار سنگلج، تماشاخانه مهر، فرهنگسرای هنر و نیاوران نیز در طول سال نمایش‌هایی را به صحنه بردند اما تالار مولوی با اجرای 22 نمایش در دو سالن بیش از دیگران فعال بود.
در سالی که گذشت آثار زیادی از کارگردانان صاحب نام به صحنه آمد که برخی از آنها از سوی تماشاگر استقبال شد. اکبر آقا آکتور تئاتر، لیلی و مجنون، از خاک تا افلاک، ملودی شهر فارابی، زیر گذر سقاخانه، دشمن مردم، کوری، گوشه‌نشینان آلتونا، جولیوس سزار، سمفونی درد، دنیای دیوانه دیوانه، عشقه، بدرود امپراتور، جشن باشکوه آقاجون... عنوان تعدادی از این نمایش‌هاست که البته نمایش اکبرآقا آکتور تئاتر پرمخاطب‌ترین و به لحاظ جذب مخاطب موفق‌ترین نمایش سال بود. این نمایش براساس نوشته عظیم موسوی با بازی و کارگردانی اکبر عبدی حدود 6 ماه هر شب در تالار سنگلج بر صحنه بود.
بحث بودجه داغ‌ترین و مهم‌ترین مسأله تئاتر در سال 85 بود. در آغاز سال همزمان با بزرگداشت روز جهانی تئاتر اعلام شد بودجه امسال تئاتر از 32 میلیارد به 76 میلیارد ریال افزایش یافته است.
دو برابر شدن بودجه، نوید‌بخش حل مشکلات تئاتر بود و در شرایطی که تئاتر ایران پس از سال‌ها انتظار اکنون به بودجه‌ای نسبتاً معقول دست یافته بود و می‌کوشید با رفع کمبودها و کاستی‌ها به ثبات نسبی دست یابد، پس از گذشت 8 ماه از سال وصول بودجه با کاهشی در حد نصف روبه‌رو شد. این کاهش یا پس گرفتن مصوبات نه تنها اعتراض هنرمندان را برانگیخت که واکنش شدید کمیسیون فرهنگی مجلس را به همراه داشت و رئیس کمیسیون دو تن از اعضا را مأمور پیگیری این موضوع کرد.
هیأت مدیره خانه تئاتر نیز در نامه‌ای سرگشاده به وزیر ارشاد کاهش 50 درصدی بودجه را ظلم به هنرمندان و پایمال شدن حق قانونی آنها خواند و دردمندانه اعلام کرد چرا باید تئاتر ملی کشورمان باز هم دست به گریبان مشکلات در مظلومیت خود باقی بماند و موفق به کسب جایگاه واقعی، شایسته و در شأن خود نشود. عزت‌الله انتظامی، ایرج راد، بهزاد فراهانی،قطب‌الدین صادقی و... از امضا کنندگان این نامه بودند.
در سال 85 چند تن از بازیگران تئاتر پس از سال‌ها غیبت دوباره به تئاتر برگشته و در صحنه به هنرنمایی پرداختند. اکبر عبدی، علیرضا خمسه، جهانگیر الماسی، سعید پورصمیمی، اسماعیل خلج، فردوس کاویانی، شهره سلطانی و پیام دهکردی از جمله این هنرمندان بودند که عبدی بیشترین حضور و الماسی دورترین غیبت را داشت.
اکبر عبدی با 3 نمایش از خاک تا افلاک، پنجره فولاد و اکبر آقا آکتور تئاتر در طول سال 85 بر صحنه‌های تئاتر فعال بود. او که پس از 5 سال به تئاتر بازگشته بود با بازی و کارگردانی اکبر آقا آکتور تئاتر پرمخاطب‌ترین نمایش سال‌های اخیر را به خود اختصاص داد.
جهانگیر الماسی نیز پس از 22 سال دوری از این عرصه با نمایش بدرود امپراتور به کارگردانی علی پویان به صحنه آمد. ژیلا سهرابی بازیگر قدیمی تئاتر هم پس از سال‌ها غیبت در این نمایش که اثری از «هنریک ایبسن» بود در کنار الماسی به هنرنمایی پرداخت.
علیرضا خمسه بازیگر دیگری است که بعد از 5 سال با نمایش مرد نیک کار امیر دژاکام در صحنه تالار قشقایی تئاتر شهر حضور یافت.
سعید پورصمیمی، با نمایش یک شب در کتابخانه، اسماعیل خلج و فردوس کاویانی با اجرای هفت نمایش کوتاه، پیام دهکردی با نمایش مرکز فروشنده و شهره سلطانی با مرد نیک از دیگر هنرمندانی بودند که در سال 85 دوباره بر صحنه تئاتر ظاهر شدند.
