من قصد داشتم به اسپانیا بروم که ادامه تحصیل دهم ولی گذرم افتاد به آلمان. آن موقع مدیر برنامه وجود نداشت ولی همان دوستی که مرا به آلمان برد و با تیم آلمانی قرارداد بستم، پول مرا برای خودش برداشت. من زبان آلمانی نمی‌دانستم؛ قراردادی آوردند و ما امضا کردیم، بعد متوجه شدم که آن آقا پولم را برداشته است.روز اولی هم که من به باشگاه آلمانی رفتم، گفتند که تو بازیکن ملی هستی، درست، ولی حالا که به اینجا آمدی باید در تست تیم شرکت کنی. بعد یک کاور دادند و مرا به زمین فرستادند تا تست بدهم. در واقع من در چنین شرایطی توانستم در اروپا بازی کنم؛ بنابراین، در دوره‌ای که ما بازی می‌کردیم، به سختی می‌شد عضو باشگاه‌های اروپایی شد.
با این حال، چند سالی است که بازیکنان ایرانی دیگر نمی‌توانند مثل سابق در باشگاه‌های اروپایی بازی کنند. واقعیت این است که فوتبال ایران امروز کیفیت لازم را ندارد و پسرفت کرده است. ما در حال حاضر بازیکنی نداریم که پتانسیل بازی کردن در اروپا را داشته باشد. به همین دلیل، بازیکنان ایرانی به باشگاه‌های حوزه خلیج‌فارس می‌روند و در لیگ‌های سطح پایین امارات و قطر بازی می‌کنند. جالب اینکه هر بازیکنی که از ایران به لیگ امارات و قطر رفت و برگشت، فوتبالش پسرفت کرد. البته استثناهایی هم مثل فرهاد مجیدی وجود دارد.
15-10بازیکن لیگ برتر در سال‌های گذشته به لیگ امارات رفتند. دو مهاجم آقای گل لیگ ما در آنجا حضور داشتند که حالا من نمی‌خواهم اسمشان را بیاورم ولی آنها در تیم‌هایی بازی کردند که داشتند به لیگ دو می‌رفتند. متأسفانه همین بازیکنان در لیگ‌های قطر و امارات افت می‌کنند ولی وقتی به لیگ برتر برمی‌گردند، به آنها به‌عنوان یک بازیکن بزرگ نگاه می‌کنند.
به‌نظر من، به قدری پول بی‌منطق در این فوتبال خرج می‌شود که جایگاه بازیکنان از بین می‌رود. کجای دنیا می‌بینید که 50بازیکن که مثلا امسال در لیگ بازی کرده‌اند، در فهرست فصل بعد تیم‌ها، هیچ جایی نداشته باشند؟ چون یکسری آدم‌ها بازیکنان مدنظرشان را از کانال‌های مختلف وارد تیم‌های لیگ برتر می‌کنند و برخی بازیکنان باکیفیت بیرون می‌مانند.
اگر چنین اتفاقاتی می‌افتد، تنها به‌دلیل هزینه‌های بی‌حساب و کتاب است و دلال‌بازی. متأسفانه همین مسائل باعث شده که فوتبال ما افت کند. آیا می‌توان باور کرد که اســـتقلال و پـرسـپولیـس 50-40میلیارد تومان برای خرید بازیکن در یک فصل هزینه می‌کنند؟ در شرایط فعلی همه چیز برعکس شده است؛ یعنی بازیکن ایرانی بازی در لیگ برتر را به بازی در لیگ‌های اروپایی ترجیح می‌دهد چون مبلغی را که اینجا می‌گیرد نمی‌تواند در باشگاه اروپایی به‌دست بیاورد.
یادم هست سال 1363بود که در استقلال با مربیگری مرحوم ناصر حجازی قهرمان شدیم و به 11بازیکن فیکس 17هزار و 200تومان دادند؛ یعنی پول قهرمانی، پاداش و... را که جمع کردند، 17هزار و 200تومان شد. من دو جفت کفش خریدم 12هزار تومان. بقیه پول را هم کرایه تاکسی و پول رفت‌وآمد دادم.ما قبلا بازیکن‌سازی می‌کردیم ولی الان همه به‌دنبال این هستند که نتیجه بگیرند. بازیکن یک دوره‌ای رو می‌آیداما خیلی زود افت می‌کند؛ چون از این فوتبال درآمد خوبی به‌دست آورده، به ماشینش رسیده، به خانه‌اش رسیده است. هیچ موقع بازیکن ایرانی به لحاظ فرهنگی و تفکر حرفه‌ای به تکامل نرسیده که متوجه شود 10سال می‌تواند فوتبالیست خوبی باشد و بعد از آن می‌تواند به مسائل دیگری فکر کند. متأسفانه این واقعیت فوتبال است و هر سال بازیکنان ایرانی را از حضور در باشگاه‌های اروپایی دور می‌کند.
* بازیکن اسبق روت وایس اسن (بوندس‌لیگایB)
