او پس از درخشش در تیم ملی راهی باشگاه بایرلورکوزن آلمان شد ولی مصدومیتهای مداوم اجازه نداد که این بازیکن در فوتبال اروپا بماند. خیلیها معتقدند پاشازاده در فوتبال ملی به آنچه استحقاقش را داشت نرسید ولی با این حال او توانست بازی در جامجهانی را تجربه کند.پاشازاده در مورد دلایل کاهش لژیونرهای ایرانی در فوتبال اروپا حرفهایش را اینگونه آغاز میکند:« این موضوع میتواند دلایل زیادی داشته باشد و فکر میکنم فوتبال ما در این سالها آنقدر مشکلات ریز و درشت داشته که این مشکلات در ترانسفر بازیکنان به اروپا هم تأثیر منفی گذاشته و دیگر مثل گذشته نمیتوانیم به اروپا بازیکن بدهیم.
یکی از دلایل مهم این موضوع نداشتن استعداد در فوتبال ایران است و البته باید دلیل دیگر را در کیفیت لیگ برتر جستوجو کرد که پایین است و ما یک لیگ پویا نداریم. یکسری از بازیکنان تأثیرگذار و بهاصطلاح ستارههای فوتبال هم ترجیح میدهند که به کشورهای عربی بروند و دلیلش هم این است که خوب پول بگیرند و از خانواده دور نباشند. برای این بازیکنان افتخار بازی کردن در اروپا زیاد مهم نیست».پاشازاده در ادامه حرفهایش میگوید:« گذشت زمان رفتار و دیدگاه بازیکنان را تغییر داده و خیلی راحت میتوان فهمید که این تغییر مثبت است یا منفی. بازیکنان فعلی فوتبال ایران به هیچ عنوان نمیخواهند بهخودشان سختی بدهند و من خودم شاهد بودهام که خیلیها از خارج پیشنهاد داشتهاند ولی ترجیح دادهاند در ایران بمانند. جالب اینجاست که حتی خیلی از بازیکنان نمیخواهند از تهران خارج شوند».پاشازاده در ادامه حرفهایش خاطرنشان میکند: « بازیکنان فعلی فوتبال ایران در اثر کوچکترین فشاری که در بازیها یا تمرینات به آنها وارد میشود یا خودشان را به مصدومیت میزنند یا بهطور واقعی مصدوم میشوند. شاید یکی از دلایل تلخ این موضوع درست زندگی نکردن باشد ولی در مجموع باید گفت که کیفیت بازیکنان فوتبال ایران نسبت به گذشته بسیار پایین آمده و همین موضوع باعث از بین رفتن استعدادها و عدمتولید بازیکنان ستاره است».
از مدافع سابق تیم ملی میپرسیم که چرا خودش در فوتبال اروپا نتوانست به اهدافش برسد که او میگوید:«بزرگترین بدشانسی من مصدومیتهایم بود. سالی که به لورکوزن رفتم این تیم تمریناتش را شروع کرده بود و من از دیگر بازیکنان عقب بودم. برای اینکه خودم را به دیگر نفرات تیم برسانم فشار زیادی را تحمل کردم. بعد از یکی دو هفته که لیگ شروع شده بود مصدوم شدم و در نیم فصل هم رباط صلیبی پاره کردم. بعد از اینکه برگشتم چهار، پنج بازی انجام دادم ولی دوباره رباط پاره کردم تا بدشانسیهایم تکمیل شود». او در پایان حرفهایش میگوید:« این مصدومیتها باعث شد تا بعد از 15ماه به استقلال برگردم . با پای خراب دو فصل بازی کردم و دوباره ترانسفر شدم. البته اگر مصدوم نمیشدم میتوانستم در اروپا به موفقیتهای زیادی برسم ولی متأسفانه اتفاقاتی افتاد که دست خودم نبود».