خاستگاه طبقاتی این فرد، گذشته‌ای که داشته و شرایط کنونی وی همگی در یک سوم ابتدایی برای بینندگان آشکار می‌شود تا نوعی نزدیکی حسی در ذهن تماشاگر ایجاد شود و با رفتارهای سلیم همراهی کند. با توجه به رویکرد روایی فیلم(شوخی با دفاع‌مقدس از طریق ورود سلیم به جبهه) و جنس مفهومی کار(کمدی موقعیت) شرایط بسیار سختی در پرداخت صحنه‌های فیلم وجود داشته که کارگردان جوانی چون مصطفی کیایی به خوبی از پس آن برآمده است.جنس روایت در سینمای ایران نمونه‌های مشابهی را در دو حوزه مفهومی تقدیرگرایی و حضور آدمی نامتعارف در جمعی متعارف داشته است که البته در اینجا پایان بندی به وضوح با دیگر نمونه‌ها متفاوت است و از سفارشی بودن یا محافظه کاری‌های معمولی که باعث شکل‌گیری نگاهی همسو با جریان غالب می‌شود در آن خبری نیست.
به واقع فیلم با پرهیز درست از محافظه کاری خاصی که شخصیت صادق مشکینی را به آن پایان سعادت‌گونه در لیلی با من است می‌رساند توانسته تا مفهوم تقدیرگرایی را در آینه رفتارهای شخصیت اصلی‌اش و انعکاس جمله مرگ دست اوستا کریم است به مخاطب منتقل کند. در حوزه قرابت مفهومی اثر با فیلم اخراجی‌ها1 نیز، فیلم توانسته تا به توفیق مؤثری در انتقال پیامش برسد. به واقع هر اندازه انتهای نچسب و سطحی اخراجی‌ها1 و تنزل مقام شهادت از طریق آن تصویری که از شیوه شهادت مجید سوزوکی ارائه شد به قامت فیلم نمی‌نشست، اینجا عدم‌تغییر رویه سلیم و باقی ماندن آن در همان راه قبلی‌اش کاملا با ویژگی‌های این شخصیت همخوان است و به نوعی شجاعت کارگردان در دوری از انتقال پیام‌های سفارشی معمول را نشان می‌دهد.
مصطفی کیایی با ساخت ضدگلوله درس‌های خوبی را به برخی کارگردان‌ها داد؛ یاد داد که می‌توان با فضای معنوی جبهه‌ها شوخی کرد اما توهین نکرد؛ یاد داد که می‌توان از دیگر تجربه‌های سینمایی وام گرفت اما تقلید نکرد؛ یاد داد که برای پرفروش بودن نیازی به شوخی‌های اس‌ام اسی نیست؛ یاد داد که کمدی جنگی یک ژانر ترکیبی سردرگم نیست که دوربین را بکاری و آدم‌های اثرت را رها کنی تا بداهه بگویند و جوک بپرانند. کیایی درس‌های خوبی داد که سینمای کمدی باید خطر کند تا تازه بماند. باید خلاقیت به خرج دهد تا طراوت خود را حفظ کند. در این گونه روایی حتی باید در بازیگری هم تدوین داشت؛ بله درست متوجه شدید، با کارگردانی روبه‌رو شدیم که سرشار از انگیزه و هوش است و می‌تواند سینمای کمدی ما را بیمه کند. این شور جوانی را محترم بداریم و حمایتش کنیم تا همچنان سینمای کمدی را در همان اصالت و هویت ویژه‌اش حفظ کند.
