رتبه دوم در این گزارش که در روز چهارشنبه در وبسایت انجمن World Wide Web منتشر شد، به ایالات متحده آمریکا اختصاص یافته است.
گزارش Web Index که برای اولین بار منتشر شده و در نوع خود بینظیر است، 61 کشور را در هفت بخش مختلف از قبیل زیرساختارهای ارتباطاتی، کاربری وب، محتوی وب و تاثیرات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اینترنت بر روی این کشورها دستهبندی کردهاست.
وب ایندکس (Web Index) چیست؟
این گزارش که توسط بنیاد WWW طراحی و تهیه شده، اولین گزارش چند بعدی جهان است که میزان رشد وب، سودمندی و تاثیر آن بر روی مردم و کشورها را محاسبه کردهاست. در این گزارش 61 کشور توسعه یافته و درحال توسعه جهان مورد مطالعه قرار گرفتهاند که بر اساس از شاخصهایی از قبیل تاثیر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی وب بر روی کشورها، و همچنین شاخصهای میزان اتصال و زیرساختارها رتبهبندی شدهاند.
بر اساس گزارش وبایندکس سال 2012 ، 10 کشور برتر جهان از نظر به کارگرفتن وب به ترتیب کشورهای سوئد،آمریکا، بریتانیا، کانادا، فنلاند، سوئیس، نیوزیلند، استرالیا، نروژ و ایرلند هستند. در سوی دیگر این جدول، کشورهای یمن، زیمبابوه، بورکینافاسو، بنین، اتیوپی، نامیبیا، بنگلادش، مالی، کامرون و نپال بدترین کشورها در استفاده از وب اعلام شدهاند.
این گزارش که با همکاری گروه اقتصادی آکسفورد تهیه شده، و هزینه یک میلیون دلاری آن توسط شرکت گوگل تامین شدهاست، پنج سال اطلاعات را از منابع مختلف جمعآوری کرده و برای نتیجهگیری از اطلاعات به دست آمده یک سال زمان صرف کردهاست.
بر اساس این گزارش، از هر سه نفر یک نفر در سرتاسر جهان از اینترنت استفاده میکند، اما استفاده از وب در سرتاسر جهان یکدست نیست، برای مثال از هر 6 آفریقایی یک نفر از وب استفاده میکند.
به دلیل اینکه تعداد کاربران آنلاین در آمریکا پایینتر از سوئد تخمین زدهشده است، کشور سوئد توانسته از نظر کاربری وب در جهان رتبه اول را به دست بیاورد. در حدود سه چهارم آمریکاییها کاربر اینترنت هستند در حالیکه 90 درصد از جمعیت سوئد از اینترنت استفاده میکنند.
از سویی دیگر تعداد خانوارهای مالک رایانه در آمریکا نسبت به کشورهای کانادا، ایرلند، ژاپن و نروژ بسیار کمتر است. همچنین ایالات متحده نسبت به دیگر کشورها از جمله سوئد، ایسلند و سنگاپور پهنای باند محدودتری را در اختیار کاربران اینترنت قرار میدهد.
با اینهمه در این گزارش رتبه اول دسترسی به محتوی وب به آمریکا اختصاص یافته است، این گزینه با استفاده از تعداد مقالههای ویکیپدیا به زبانهای مختلف و نوع دادهها و اطلاعات که در هر کشوری قابل دسترسی هستند، محاسبه شدهاست.
کشوری که در زمینه زیرساختارهای اینترنتی و کاربری وب رتبه اول را به دست آورده، ایسلند است. در این کشور در حدود 96 درصد از جمعیت از اینترنت استفاده میکنند.
بر اساس این گزارش سریعترین اینترنت جهان به سنگاپور اختصاص دارد و اقتصاد کشور ایرلند بیشترین بهره را از وب میبرد. صادرات مرتبط با اینترنت و ارتباطات، 15 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را بین سالهای 2007 تا 2010 تشکیل دادهاست، درصدی که هیچ کشور دیگری تا کنون موفق به دستیابی به آن نشده است.
سخنان پدر وب
تیم برنرز لی،پدر وب، در مراسم رونمایی از این گزارش در لندن اعلام کرد اینترنت هیچ کلید خاموشی ندارد و این بسیار خوشحال کننده است زیرا تلاش دولتهایی که تلاش دارند آن را به سیستمی متمرکز تبدیل کنند، ناکام باقی خواهد ماند. برنرز لی این سخنان درباره کلید خاموشی اینترنت را در راستای نگرانیهایی که سال گذشته درپی محدود کردن استفاده از اینترنت در کشور مصر توسط رژیم حسنیمبارک برای خاموش کردن انقلاب مصر به وجود آمده بود، بیان کرد.
وی در این مراسم گفت: اینترنت به شکل سیستمی غیرمتمرکز طراحی شدهاست. و در حال حاضر، از آنجایی که کشورهای جهان از مسیرهای بسیار متفاوتی به یکدیگر متصل شدهاند، هیچ کلید خاموشی برای آن وجود ندراد، یعنی هیچ مکان مرکزی که بتوان از طریق آن اینترنت را خاموش کرد، وجود ندارد. برای اینکه بتوان کل اینترنت را از کار انداخت، کشورها و دولتها باید گردهم آمده و به توافق رسیده و همکاری کنند و این سیستم را از سیستمی غیر متمرکز به متمرکز تبدیل کنند؛ و اگر چنین چیزی رخ دهد،مبارزه همه انسانها علیه چنین کاری بسیار مهم است.
برنرز لی همچنین اعلام کرد وب پدیدهای جهانی است، افزایش محدودیت و ممنوعیت آزادی بیان، به صورت آنلاین و آفلاین، بزرگترین چالشی است که آینده وب را تهدید میکند. وی همچنین معتقد است هزینههای موجود از دسترسی بسیاری از افراد به اینترنت جلوگیری میکند. به گفته وی هزینه بالای اتصال به اینترنت میلیاردها انسان را از دستیابی به حق دانستن و مشارکت باز میدارد و از این رو هزینهها باید به اندازه قابل توجهی کاسته شوند.
در این گزارش آمده است که دسترسی به اینترنت که برای بسیاری از انسانهای جهان امری اشرافی و مجلل به شمار میرود، بیشتر از همیشه به عنوان یکی از حقوق بشر و ابزاری حیاتی برای مشارکت کامل در جامعه مدرن شناخته شده است.