به گزارش آسوشیتدپرس این اپلیکیشن انحصاری آی‌پد، که البته نبوغ اینشتین را شامل نمی‌شود، و از روز سه شنبه 25 سپتامبر وارد بازار شده است، وعده می‌دهد که تصاویر مشروحی از مغز او را که تا به حال در دسترس نبوده است، در اختیار دانشمندان بگذارد. آموزگاران، دانشجویان و هر فرد علاقمند دیگر نیز می‌تواند از این تصاویر استفاده کند.
یک موزه پزشکی که در شیکاگو در حال ایجاد شدن است توانست با اعتبار مالی داده شده به آن، با اسکن و دیجیتال کردن حدود 350 اسلاید شکننده و پرارزش برش‌هایی از مغز اینشتین ایجاد کند که پس از مرگ او در سال 1955 تهیه شده است. این برنامه کاربردی به پژوهشگران و نیز مبتدیان امکان می‌دهد به مغز این نابغه غیرمتعارف و برنده جایزه نوبل فیزیک همانطور که زیر میکروسکوپ دیده می‌شود، نگاه کنند.
استیو لندرس، مشاروه موزه ملی بهداشت و پزشکی شیکاگو که این اپلیکیشن را طراحی کرده است، می‌گوید: "بسیار مشتاقم بدانم که افراد چه چیزهایی در این اسلایدهای میکروسکوپی کشف خواهند کرد. به نظر من اینشتین هم از دانستن چنین خبری به شوق می‌آمد."
پس از مرگ اینشتین یک آسیب‌شناس به نام تامس هاروی او را کالبدشکافی کرد، و مغز او را به این امید که پژوهشگران در آینده اسرار نبوغ او را کشف کنند، از بدن او خارج کرد.
هاروی نمونه‌های مغز اینشتین را بعدها به پژوهشگران داد و در سال 1999 در یک بررسی بر روی آنها که نتایجش در جورنال لنست منتشر شد، همکاری کرد. این بررسی نشان داد که یک ناحیه از مغز اینشتین- قطعه جانبی (لب پاریتال)- 15 درصد پهن‌تر از حد طبیعی است. قطعه جانبی مغز برای درک ریاضیات، زبان و روابط فضایی مهم است.
دکتر فیلیپ ابشتین، متخصص علوم اعصاب و مشاور موزه گفت این اپلیکیشن جدید آی‌پد به پژوهشگران امکان می‌دهد با نگاه کردن به مناطقی از مغز که که نسبت به حالت عادی اتصالات متراکم‌تری دارند، به بررسی بیشتری درباره آنها بپردازند.
البته به این علت که این بافت پیش از ابداع تکنولوژی تصویربرداری مدرن به صورت اسلاید درآمده است، ممکن است تشخیص اینکه هر اسلاید دقیقا از کجای مغز اینشتین منشا گرفته است، مشکل باشد. این اپلیکیشن اسلایدها را بر حسب نواحی عمومی مغز تقسیم‌بندی کرده است، اما این تقسیم بندی به دقت یک مدل آناتومیک نیست.
جاکوپو آنیس از "رصد خانه مغز" در دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیه‌گو در این باره گفت: "در آن زمان ام آر آی وجود نداشت. ما مدلی سه‌بعدی از مغز اینشتین در دست نداریم، بنابراین ما نمی‌دانیم این نمونه ها از کجای مغز برداشته شده‌اند.". به گفته آنیس همچنین این اسلایدهای 2.5 در 7.5 سانتی‌متری در این اپلیکیشن صرفا بخش کوچکی از کل مغز را نشان می‌دهند.
آنیس یک مغز مشهور دیگر را هم حفظ و به صورت دیجیتال درآورده است، مغز هانری مولاسون که در سال 2008 درگذشتت و دهه‌ها دچار اختلال حافظه (آمنزی) شدید بود. مولاسون که در نوشته‌های علمی "اچ ام" خوانده می‌شد، در طول زندگیش در پژوهشی شرکت کرد که باعث به دست آمدن آگاهی جدیدی درباره یادگیری و حافظه شد.
یک وب‌سایت قابل‌جستجو دارای بیش از 2400 اسلاید از کل مغز مولاسون از ماه دسامبر برای همه در دسترس خواهد بود.
