به گزارش مهر، این انقراض انبوه پایان دوره پرمین موجب از بین رفتن گونه‌های گیاهی و جانوری زمین در 250 میلیون سال پیش و پس از آن ایجاد پنج میلیون سال منطقه مرده شد، دوره‌ای که در آن سیاره زمین شاهد ورود هیچ گونه جدیدی نبود.
مطالعه مشترک توسط دانشگاه علوم زمین چین، دانشگاه لیدز انگلیس و دانشگاه ارلانگن نورنبرگ آلمان نشان می‌دهد دلیل نابودی طولانی مدت در کره زمین افزایش دمای مرگبار بر روی زمین بوده است : یعنی افزایش 50 تا 60 درجه سانتی گرادی دما در خشکی و افزایش 40 درجه‌ای در سطح آب.
یادونگ سون مجری 27 ساله این تحقیقات که دانشجوی مشترک دانشگاه علوم زمین چین و لیدز است، می‌گوید: گرمای جهانی تا مدت‌ها به انقراض انبوه پایان دوره پرمین مرتبط می‌شده اما این تحقیقات نخستین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد افزایش بسیار زیاد دما مانع از آن شد که تا چندین میلیون سال حیات دوباره در منطقه استوایی پا بگیرد.
به گفته وی همچنین این نخستین بررسی است که نشان می‌دهد دمای آب در نزدیکی سطح اقیانوس‌ها می‌توانسته به 40 درجه سانتی گراد برسد این میزان برای حیات دریایی مرگبار است و فوتوسنتز را متوقف می‌کند. مدل‌های اقلیمی حاکی از آن است که دمای سطح دریا نمی‌تواند از 30 درجه سانتی گراد بیشتر شود.
این محققان می‌گویند این یافته‌ها می‌تواند به ما کمک کند تغییرات اقلیم آینده را بشناسیم.
منطقه مرده دنیای عجیبی بوده است: مناطق استوایی بسیار مرطوب بوده اما تقریبا هیچ چیز رشد نمی‌کرده است، هیچ رشد جنگلی نبوده و فقط سرخس و درختچه دیده می‌شده و به جز صدف هیچ ماهی و یا حیات دریایی در مناطق گرمسیری وجود نداشته است. و در واقع هیچ حیوانی نیز در خشکی نبوده و سوخت و ساز بسیار بالای حیوانات امکان تحمل این گرما را برای آنها ناممکن می‌کرده است.
فقط در این بین مناطق قطبی بوده که پناهگاهی برای فرار از گرمای طاقت فرسا و کشنده محسوب می‌شده است.
پیش از این انقراض انبوه، زمین از گیاهان و حیوانات از جمله خزندگان و دوزیستان اولیه و گستره وسیعی از موجودات دریایی از جمله مرجان و سوسن دریایی پر بود.
این محققان داده‌های 150 هزار دندان کوچک نوعی ماهی منقرض شده را در جنوب چین بررسی کردند. با مطالعه نسب ایزوتوپ اکسیژن در این دندان‌ها توانستند میزان دما را در صدها میلیون سال پیش تشخیص دهند.
