سید علی قاضی از همان ابتدای جوانی تحصیلات خود را نزد پدر بزرگوار سید حسین قاضی و میرزا موسوی تبریزی و میرزا محمد علی قراچه داغی آغاز کرد.
پدرش به علم تفسیر علاقه و رغبت خاص و ید طولایی داشته است، چنانکه سید علی آقا خودش تصریح کرده که تفسیر کشاف را خدمت پدرش خوانده است.
همچنین ایشان ادبیات عربی و فارسی را پیش شاعر نامی و دانشمند معروف میرزا محمد تقی تبریزی معروف به «حجة الاسلام» و متخلص به «نیر» خوانده و از ایشان اشعار زیادی به فارسی و عربی نقل می کرد و شعر طنز ایشان را که هزار بیت بود از بر کرده بود و می‌خواند.
وی در سال 1313 قمری در سن 28 سالگی به نجف اشرف مشرف شد و تا آخر عمر آن جا را موطن اصلی خویش قرار داد.
آیت الله سید علی آقا قاضی از زمانی که وارد نجف اشرف شد، دیگر از آنجا به هیچ عنوان خارج نشد مگر یک بار برای زیارت مشهد مقدس حدود سال 1330 قمری به ایران سفر کرد و بعد از زیارت به تهران بازگشت و مدت کوتاهی در شهر ری در جوار شاه عبدالعظیم اقامت گزید.
وی در نجف نزد مرحوم فاضل شرابیانی، شیخ محمد حسن مامقانی، شیخ فتح الله شریعت، آخوند خراسانی، عارف کامل حاج امامقلی نخجوانی و حاجی میرزا حسین خلیلی درس خواند و مخصوصاً از بهترین شاگردان این استاد اخیر به شمار می آمد که در خدمت وی تهذیب اخلاق را تحصیل کرد.
پس از اقامت در نجف اشرف، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی چون فاضل شربیانی، شیخ محمد مامقانی، شیخ فتح الله شریعت، آخوند خراسانی و... ادامه داد و در عنفوان جوانی به درجه اجتهاد رسید.
آیت الله قاضی طی سه دوره، اخلاق و عرفان اسلامی را با کلام نافذ و عمل صالح خویش تدریس کرد و در هر دوره شاگردانی پرورش داد که هر کدام از بزرگان وادی عرفان و اخلاق محسوب می شوند:
آیت الله شیخ محمد تقی آملی(ره)، آیت الله سید محمد حسین طباطبائی(ره)، آیت الله سید محمد حسن طباطبایی(ره)، آیت الله محمد تقی بهجت فومنی(حفظه الله)، آیت الله سید عباس کاشانی(حفظه الله)، آیت الله سید عبد الکریم کشمیری(ره)، آیت الله شهید سید عبدالحسین دستغیب(ره)، آیت الله علی اکبر مرندی(ره)، آیت الله سید حسن مصطفوی تبریزی، آیت الله علی محمد بروجردی(ره)، آیت الله نجابت شیرازی(ره)، آیت الله سید محمد حسینی همدانی، آیت الله سید حسن مسقطی(ره)، آیت الله سید هاشم رضوی کشمیری(ره)، حاج سید هاشم حداد(ره) و ...
میرزا علی آقا قاضی پس از سالها تدریس معارف بلند اسلامی و تربیت شاگردان الهی، در روز دوشنبه چهارم ماه ربیع المولود سال 1366 مطابق هفتم بهمن سال 1325 در نجف اشرف وفات کرد و در وادی الاسلام نزد پدر خود دفن شد.
منبع: seiedalighazi.ir
