یافته‌های جدید نشان می‌دهد که این کودکان می‌بایست تا جایی که ممکن است در مدرسه‌های معمولی و همراه با دیگر دانش‌آموزان درس بخوانند و جداکردن محیط‌های آموزشی‌شان از دیگر همسالان تأثیرات منفی به‌دنبال خواهد داشت.
حضور کودکان معلول جسمی و ذهنی در مدرسه‌ها با دشواری‌های زیادی روبه‌روست، دسته نخست، یعنی که کودکان دارای ناتوانی جسمی حرکتی برای حضور در مدرسه نیازمند مناسب‌سازی فیزیکی محیط مدرسه هستند. مدرسه‌های مناسب‌سازی شده باید دارای رمپ (سطح شیبدار) برای عبور و مرور ویلچر باشند و از سوی دیگر عرض درهای کلاس‌ها و سرویس‌های بهداشتی می‌بایست برای عبور ویلچر مناسب باشد. صرف‌نظر از این موارد کودکانی که ناتوانی‌های جسمی حرکتی دارند باید جای مناسبی برای حضور درکلاس درس داشته باشند تا بتوانند در کنار دیگر همکلاسی‌هایشان درس بخوانند.
کودکانی که دارای معلولیت ذهنی هستند نیز می‌بایست با کمک یک مربی در کلاس درس و در میان دانش‌آموزان معمولی درس بخوانند هر چند تعیین حد و میزان ناتوانی ذهنی این کودکان برای حضور در کلاس‌های عادی سنجیده می‌شود اما گروه زیادی از این کودکان می‌توانند با حضور در مدارس عادی تحصیل کنند.
آنچه از دید مسئولان وزارت آموزش و پرورش پنهان مانده‌است لزوم حضور این کودکان در مدرسه‌های عادی است. نامدار عبداللهیان، رئیس سازمان مدارس استثنایی کشور به تازگی گفته که: با توافقی که بین معاونت عمرانی وزارت آموزش و پرورش و سازمان مدارس استثنایی صورت گرفته، این معاونت ملزم به مناسب‌سازی تمامی مدارس جدیدالتاسیس‌شده است. با توجه به اینکه برای حضور این دانش‌آموزان باید زیرساخت‌های لازم ازجمله مناسب‌سازی محیط مدرسه فراهم شود، مقرر شده سازمان نوسازی مدارس در احداث ساختمان‌ها و فضاهای جدید آموزشی این موضوع را مورد توجه قرار دهد و ملزم شده همه مدارس جدید التاسیس را مناسب‌سازی کند.
از حرف‌های معاونت عمرانی وزارت آموزش و پرورش و سازمان مدارس استثنایی برمی‌آید که وزارت آموزش و پرورش تا‌کنون برای حضور کودکان معلول در مدارس عادی هیچ امکاناتی درنظر نگرفته است، این در حالی است که خانواده‌های کودکان معلول سال‌هاست که برای ثبت‌نام فرزندانشان در مدرسه با مشکلات زیادی روبه‌رو هستند. مادر یک کودک مبتلا به اوتیسم در تماس با روزنامه گفت: فرزند من به سن مدرسه رسیده اما هنوز نتوانسته‌ام مدرسه‌ای پیدا کنم که او را بپذیرد. به‌نظر می‌رسد برای تحصیل کودکان مبتلا به اوتیسم هیچ پیش‌بینی‌ای درنظر گرفته نشده است و عملا تحصیل این کودکان از چشم مسئولان پنهان مانده است.
ناصر زجاجی رئیس بنیاد خیریه کودکان اوتیسم در نامه‌ای به کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی ضمن اشاره به نبود مدارس تخصصی و ضرورت توجه آموزش و پرورش و بهزیستی نسبت به ایجاد و گسترش مدارس ویژه و اختصاصی برای کودکان طیف اوتیسم، از آنها خواست نسبت به این مسئله حساسیت نشان داده و ترتیبی اتخاذ کنند تا برخی از کودکان طیف اوتیسم بتوانند در مدارس آموزش و پرورش ادامه تحصیل دهند.
عبدالرضا عزیزی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در نامه‌ای به رئیس سازمان بهزیستی کشور از او خواست: با توجه به تذکر جمعی از همکاران محترم، برابر ماده ۱۹۲ آیین‌نامه داخلی مجلس، نسبت به بی‌توجهی به کودکان استثنایی(اوتیسم) و ممانعت از ثبت‌نام آنها در مدارس آموزش و پرورش در سال‌جاری مستدعی است دستور فرمایید با عنایت به نقش حمایتی آن سازمان، نسبت به بررسی واقعه اقدام و این کمیسیون را از کم و کیف آن مطلع فرمایید.نامه‌نگاری‌های انجام شده هنوز به نتیجه نرسیده است و کماکان کودکان معلول برای به‌دست آوردن نیمکت در کلاس‌های درس باید منتظر بمانند.
