به گزارش ایسنا، ضربان ساز (pacemaker) قابل کاشت در مغز در حال حاضر برای بیماران مبتلا به پارکینسون با هدف تقویت حافظه و پیشگیری از بروز زوال شناختی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تحریک عمیق مغزی از طریق ضربان ساز همچنین برای مبتلایان به صرع، اختلال وسواس و حتی برای درمان چاقی نیز استفاده می‌شود و محققان برای نخستین بار از این دستگاه برای بیماران مبتلا به آلزایمر استفاده کردند.
در هر یک از بیماری‌ها، الکترودها در مناطق مشخصی از مغز کاشته می‌شوند و برای مبتلایان به آلزایمر، ضربان‌ساز در مناطق درگیر یادگیری و حافظه کاشته شدند.
آزمایش بالینی ضربان ساز مغزی در سال 2010 میلادی بر روی چند بیمار مبتلا به آلزایمر در کانادا آغاز شد و ماه گذشته نیز محققان دانشگاه جان هاپکینز این دستگاه را در مغز ششمین بیمار مبتلا به آلزایمر متوسط کاشتند.
در بیماران مبتلا به آلزایمر، متابولیسم گلوکز در مناطق درگیر در در یادگیری و حافظه به طور چشمگیری کاهش می‌یابد، اما نتایج آزمایشات بالینی بر روی شش بیمار حاکی از افزایش نسبی مصرف گلوکز در اسکن PET بعنوان نشانه‌ای از افزایش فعالیت نورون‌های مغز در این مناطق است.
به گفته محققان، شوک‌های الکتریکی می‌توانند باعث تحریک شبکه‌های عصبی شوند و ضربان ساز قابل کاشت با فعال نگه داشتن نورون‌ها، مانع از بروز زوال شناختی در بیماران مبتلا به آلزایمر می‌شود.
دور جدید آزمایشات بالینی ضربان ساز قابل کاشت مغزی بر روی گروه دیگری از بیماران مبتلا به آلزایمر به زودی آغاز می‌شود که می‌تواند نوید دهنده روش جدید درمان به جای شیوه متداول دارو درمانی باشد.
