به گزارش ایسنا، در این نامه خطاب به رییس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی آمده است: «در جریانید که تا امروز سه فیلم از شش فیلمی که توسط جنابعالی و کارگزاران‌تان تحریم شده‌اند به نمایش عمومی درآمده‌اند.
مردم کشورمان با استقبال گسترده خود از این سه فیلم برای چندمین بار در تاریخ کشورمان ثابت کردند که خود صاحب عزم و اقتدار و اندیشه‌اند و به تحریم‌کنندگان و دیگر مدعیان اجازه دخالت در قضاوت‌های خود را نمی‌دهند.
از نظر ما، فروش چشمگیر فیلم‌های ما در دو ماه گذشته پاسخ قاطعی به تهمت‌های بی‌اساس شما مبنی بر «غیراخلاقی» و «ضدارزشی» بودن این فیلم‌ها بوده است.
اکران «من همسرش هستم»، «من مادر هستم» و «بی‌خود و بی‌جهت»، موجب تزریق شوری دوباره به پیکر سینمای ایران شده؛ شوری که سالن‌های سینمای شما، به خواست خود شما، از آن محروم مانده‌اند.
گفت‌وگوهای متعددی که پیرامون اکران این سه فیلم در سطح جامعه درگرفته‌اند، بار دیگر نشان داده‌اند که در این کشور میزان فقط و فقط رای ملت است و بس.
موافقان و مخالفان فیلم‌های ما، پس از دیدن فیلم‌ها موفق شده‌اند تا با استناد به آنچه خود دیده‌اند - و نه آنچه از جانب شما به آن‌ها تکلیف شده - نقطه‌نظرات خود را با یکدیگر در میان بگذارند و صدای یکدیگر را بشنوند.
به گمان ما، این فضا مصداق بارز یک جامعه سالم است، جامعه‌ای که شهروندانش محصولات فرهنگی پیرامون‌شان را به چشم خود می‌بینند، درباره کیفیت هنری و اخلاقی آن‌ها به بحث می‌نشینند و هر یک برای خود به نتیجه می‌رسند.
حال، با استناد به ارزش‌های غیرقابل کتمان همین فضای پرشور، ما سازندگان شش فیلم تحریمی مایلیم در مقابل انظار عمومی با شما صحبت کنیم تا هم نقطه‌نظرهای شما را درباره فیلم‌هایمان بهتر درک کنیم و هم شما را در جریان نقطه‌نظرهای خود قرار دهیم.
اکران سه فیلم دیگر ما - «پذیرایی ساده»، «پل چوبی» و «برف روی کاج‌ها» - در راه است و بی‌شک شما نیز بر این باورید که در نهایت، فقط گفتگوی رودررو و صادقانه - و نه تهدید و تحریم و توطئه پشت درهای بسته - می‌تواند این سوءتفاهم بزرگ سینمای ایران را برطرف کند.
امیدواریم با پاسخ مثبت خود به این دعوت، ثابت کنید که حوزه هنری همچنان قادر است عضوی پویا، متعهد و محترم در جامعه هنری کشورمان باشد».
با احترام:
پیمان معادی، جمال ساداتیان (برف روی کاج‌ها)، رضا کاهانی (بی‌خود و بی‌جهت)، مانی حقیقی (پذیرایی ساده)، مهدی کرم‌پور، علی سرتیپی (پل چوبی)، مصطفی شایسته، مرتضی شایسته (من همسرش هستم)، فریدون جیرانی، غلامرضا موسوی (من مادر هستم).
