به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس،معاونت سیما تصمیم گرفته سه شبکه جدید تلویزیونی با سه رویکرد متفاوت را تا پایان سال 91 افتتاح کند.
بنا بر این گزارش، شبکه فرهنگ و هنر یکی از این شبکه‌هاست. صداوسیما قصد دارد با افتتاح این شبکه، رویدادهای مربوط به این حوزه را در شبکه تخصصی خودش پی‌گیری کند و در حقیقت با راه‌اندازی این شبکه فضای مناسب و کافی به فعالان این عرصه بدهد. با راه‌اندازی شبکه فرهنگ و هنر احتمال دارد برنامه تلویزیونی «هفت» نیز به این شبکه کوچ کند.
شبکه دیگر شبکه علم و فناوری است. این شبکه همان‌طور که از نامش پیداست قرار است مباحث علمی را به طور تخصصی پی‌گیری کند و محملی باشد برای کسانی که در حوزه‌های مختلف مهندسی و علمی تحصیل و یا فعالیت می‌کنند.
شبکه کودک و نوجوان نیز قرار است در کنار شبکه پویا برای کودکان و نوجوانان برنامه‌سازی کند. البته شبکه پویا فقط به پخش انیمیشن و پویانمایی اختصاص دارد ولی شبکه کودک و نوجوان به برنامه‌سازی برای این گروه سنی می‌پردازد.
با راه‌اندازی شبکه ویژه کودکان و نوجوانان احتمالا خاله‌ها،عمه‌ها و عموها به این شبکه کوچ می‌کنند.
افتتاح این سه شبکه در حالی در دستور کار معاونت سیما قرار گرفته که دو شبکه تماشا و سلامت نیز مدتی است پخش آزمایش خود را آغاز کرده‌اند و هنوز افتتاح رسمی نشده‌اند.
شبکه کودک و نوجوان نیز درحالی در دستور کار مدیران صدواسیما قرار گرفته که پیش از این شبکه دو به عنوان شبکه کودک معرفی شده و قرار بر این بود که برنامه‌های ویژه کودک و نوجوان در این شبکه پی‌گیری شود و حتی عمو پورنگ و برنامه‌های گروه کودک و نوجوان شبکه یک نیز به شبکه دو منتقل شدند. اما مدتی است که شبکه دو بی‌سر وصدا شعار خود را از شبکه کودک به شبکه زندگی تغییر داده و گویا ماموریت این شبکه نیز تغییر پیدا کرده است.
نکته مهم دیگری که در افتتاح شبکه‌ها باید مورد توجه قرار بگیرد، این است که افتتاح شبکه در ذات خود بسیار پسندیده است و قطعا مخاطبان از داشتن شبکه‌های تخصصی بسیار خشنود خواهند شد. اما در شرایط فعلی که صداوسیما با کمبود بودجه بسیار دست و پنجه نرم می‌کند،راه‌اندازی این شبکه‌ها چه ضرورتی دارد؟ آیا فقط صرف راه‌اندازی شبکه مهم است؟ آیا این شبکه‌ها احتیاجی به خوراک ندارند؟ شبکه تماشا، آی فیلم و سلامت بدون احتیاج به برنامه‌های تولیدی و با استفاده از تولیدات قبل روی آنتن می‌روند، شبکه ورزش هم از طریق همان هزینه‌هایی که برای برنامه‌های ورزشی شبکه سه انجام می‌شود؛ برخی برنامه‌ها را روی آنتن می‌برد. اما آیا تلویزیون توانایی تامین خوراک برای این سه شبکه را دارد؟ یا تصمیم دارد در این شبکه‌ها هم از تولیدات قبلی خود استفاده کند.
