به گزارش مهر، دکتر محمد ابراهیمی در مراسم اختتامیه مسابقه سامانه‌های هوافضا، پروژه ارسال فضانورد به فضا را از پروژه‌های مهم سازمان فضایی دانست و افزود: این پروژه در 2 فاز اعزام اولین فضانورد ایرانی به فضای زیر مداری و اعزام فضانورد به فضای مداری و بازگشت ایمن آنها تعریف شده است.
رئیس پژوهشکده سامانه‌های هوافضای سازمان فضایی با اشاره به اقدامات این سازمان در فاز اول، اظهار داشت: در فاز اول دو فضانورد آموزش دیده ایرانی به فضای زیر مداری در ارتفاع 200 کیلومتری در مدت زمان 15 تا 30 دقیقه اعزام خواهند شد.
وی با بیان اینکه پس از این مرحله وارد مرحله اعزام فضای مداری می‌شویم، ادامه داد: برای وارد شدن به این مرحله نیاز است تا زمینه‌های لازم فراهم شود.
ابراهیمی با اشاره به مراحلی که در دنیا برای ارسال فضانورد اجرایی شده است، خاطر نشان کرد: در حال حاضر 3 کشور چین، روسیه و آمریکا قدرت‌های فضایی در دنیا محسوب می‌شوند که هر یک از آنها کپسولهای زیستی برای ارسال انسان را در دستور کار خود قرار دادند.
نمره گذاری کپسولهای زیستی
وی کپسولهای ماژولی و کپسول یکپارچه را از انواع کپسولهای زیستی برای اعزام فضانورد نام برد و یادآور شد: به منظور ارزیابی بیشتر اقدام به نمره گذاری انواع کپسولهای زیستی کردیم.
ابراهیمی بیشترین نمره را متعلق به کپسولهای یکپارچه دانست و اضافه کرد: این نوع کپسول‌ها در خاک فرود می‌آیند و استفاده فضای راحت‌تری دارند.
تدوین سند راهبردی فضایی برای اعزام فضانورد
رئیس پژوهشکده سامانه‌های هوافضای سازمان فضایی با تاکید بر اینکه پروژه های فضایی کشور از فضای زیرمداری آغاز می‌شود، یادآور شد: کپسول فضایی ترکیبی از استوانه و مخروطی خواهد بود که قادر است 3 فضانورد را در خود جای دهد.
وی با بیان اینکه در فاز اول یک فضانور اعزام خواهد شد، اضافه کرد: سازه و مکانیزم، هدایت ناوبری، مخابرات و رهگیری، بازیابی، فرود اضطراری، سیستم‌های پیشرانش و لباس فضانورد از فناوری‌های مورد نیاز برای اعزام فضانوردان است.
ابراهیمی با بیان اینکه برای اجرای این طرح و دستیابی به فناوری‌های مورد نیاز سناریوهای عملیاتی مختلفی تدوین شد، گفت: بر این اساس نقشه راه فضا استخراج شد. بر اساس این نقشه در ابتدا باید نسبت به شناسایی حوزه‌های مختلف فناوری اقدام شود و پس از آن اقدام به تعیین چالشهای فنی ماموریت و وزن دهی شود.
وی وزن دهی به فضانورد را از مهمترین چالشهای پیش رو برای اجرای پروژه‌های فضایی ذکر کرد و افزود: بالاترین وزن برای کاوشگر پیشگام با وزن 300 کیلوگرم بوده است.
10 فناوری اصلی برای اعزام فضانورد
رئیس پژوهشکده سامانه‌های هوافضای سازمان فضایی با اشاره به فناوری‌های مورد نیاز برای اعزام فضانورد، خاطرنشان کرد: در این راستا 10 فناوری اصلی چون پیشرانش، تامین توان، اتوماتیک سازه، مخابرات و فناوری اطلاعت، شناسایی حیات، فناوری عملیات و اکتشاف، ورود به جو و شبیه سازی است.
رتبه بندی فناوری‌های فضایی در نقشه راهبردی
وی دقت و ایمنی پرواز و کنترل اثرات بارها را از جمله چالشهای اصلی در حوزه فضاعنوان کرد و یادآور شد: ارسال و فرود ایمن مجدد در رتبه اول فناوری‌های مورد نیاز به لحاظ پیچیدگی قرار دارد و پس از آن کنترل و اکتشاف، مدیریت حرارت، شبیه ساز و مخابرات قرار دارند.
برنامه های ملی آتی
ابراهیمی به بیان برنامه‌های زمان بندی شده آینده سازمان فضایی پرداخت و گفت: در سالهای 95 تا 97 اولین فضانورد ایرانی در فضای زیر مداری ارسال و به زمین بازگردانده می‌شود.
جزئیات پرتاب کاوشگر پیشگام
رئیس پژوهشکده سامانه‌های هوافضای سازمان فضایی، ارسال موجود زنده از سال 88 با ارسال در کشور آغاز شد، افزود: در سال 89 کپسول زیستی با ارسال عروسک ادامه یافت و در سال جاری نیز اولین میمون فضانورد ارسال شد.
وی با تشریح نحوه پرتاب و بازگشت کاوشگر به زمین اظهار داشت: این کاوشگر پس از پرتاب و رسیدن به نقطه اوج، بدون آنکه چرخشی داشته باشد از طریق چتر به زمین بازگشت.
ابراهیمی با بیان اینکه معمولا کاوشگرها در مسیر برگشت چرخش 180 درجه‌ای دارند، ادامه داد: از آنجایی که چرخش 180 درجه ای موجب بالا رفتن فشار خون در مغز میمون و بر اثر فشارهای موجود منجر به آسیب رسیدن به آن می‌شد از این رو این کاوشگر را به گونه‌ای طراحی کردیم کردیم که میمون موجود در کاوشگر در مسیر برگشت چرخش 180 درجه‌ای نداشته باشد.
