به گزارش مهر، سومین روز از جشنواره فیلم فجر با بلیتهای گران و سردی استقبال تماشاگران گذشت و تنور داغ جشنواره را نه عشق سینماها داغتر کردند و نه هنرمندان، امسال جای خالی علاقهمندان و هنرمندان این سؤال را در ذهن ایجاد کرده که چرا با وجود نصب پوستر و بنرهایی که از روزها قبل بر در و دیوار شهر جا خشک کرده بازهم هیچکس برای دیدن فیلمهای جشنوارهای ترغیب نشده است.
گذراندن وقت در سینما!
جشنواره فیلم فجر در سالهای گذشته تعداد زیادی از تماشاگران، هنرمندان و مسئولین فرهنگی را لااقل برای چند روز به سینما کشاند اما در این دوره شاهد چنین رویدادی نیستیم. طی این سه روز از برگزاری جشنواره برخی از کسانی که قدمرنجه کرده و به سینما هویزه آمدند با بیتوجهی بیان میکردند تنها و تنها برای گذراندن وقت خود به اینجا آمدهایم و برای تماشای فیلمهای این دوره از جشنواره تشنه و منتظر نیستیم. حال در این رابطه باید گفت وقتی هیچ هنرمند و مسئول فرهنگی در این روزها به جشنواره سری هم نزده و سلامی نرسانده آیا میتوان از تماشاگران انتظار داشت فیلمها را مشتاقانه نگاه کنند.
هنگامی که بهدلیل فراهم نبودن برخی از زیرساختها و برخوردهای تند و خشن دست اندرکاران سینما کسانی که وارد سالن ورودی میشوند باید به چندین نفر کارت و بلیت خود را نشان دهند آیا میتوان به جشنواره دهم امیدوار بود. با وجود این سؤال اینجاست که دهمین جشنواره فیلم فجر مشهد بهدنبال چه دستاوردی است جشنوارهای که با گذشت سه روز هنوز شاهد حضور هیچ مسئول فرهنگی و هنری برای تماشای فیلم نبوده و تنها دلخوش حضور رهگذرانی است که برای گذران وقت خود به این مکان آمدهاند. این جشنواره بنا به گفته هنرمندان و سینماگران فرصتی برای آشتی مردم با سینما و پیوند دادن افراد مختلف جامعه به سمت فیلمهای معناگرا و عمقی است ولی هماکنون در واقع این پرسش در ذهن مطرح میشود که با گذشت سه روز از جشنواره چرا شاهد هیچ اتفاقی نیستیم.
حال و روز شهر بوی سینما نمیدهد
این جشنواره با ترافیک سنگین بازیگران و هنرمندان در شهرهای دیگر روبهروست اما در مشهد انگار هیچ خبری نیست و شهر در خلوت خود فرو رفته است. جشنواره فیلم فجر هر روز از ساعت 16 تا 22 ادامه دارد ولی دریغ از صفهای طولانی خرید بلیت یا کوچکترین ازدحام و ترافیک اتومبیلها در حوالی خیابان دانشگاه و اطراف سینما هویزه، حال و روز شهر بوی سینما نمیدهد و کسی حال و احوالی از جشنواره فجر نمیپرسد. مسئولین فرهنگی پایتخت معنوی نیز انگار با پهن کردن فرش قرمز بازهم به جشنواره نمیآیند و شاید میخواهند تردد خود را در روزهای آخر این جشنواره با حضور بیشتر خبرنگاران پررنگتر کنند. این روزها دلیل حضور نداشتن مسئولین فرهنگی و هنرمندان را کسی پاسخ نمیدهد، بنابراین برای پاسخ به این پرسش که چرا جشنواره با استقبال مردمی روبهرو نشده به سراغ برخی از مخاطبان انگشت شمار سینما رفتیم تا نظرات گوناگون آنان را در این رابطه جویا شویم.
جیب خالی عشق فیلمها
یکی از تماشاگران معتقد است که وقتی بلیت جشنواره چهار هزار تومان اعلام میشود مخاطبان و حتی علاقهمندان تصمیم میگیرند در خانه بمانند و به تماشای فیلم نیایند. سهراب نخعی میگوید: چه نیازی است وقتی فیلمها از روی پرده سینما به راحتی برداشته میشود و در قالب سی دی و دی وی دی عرضه میگردد مردم خود را برای دیدن فیلم به آب و آتش بزنند؟ او بیان میکند: هنوز چند روز بیشتر از ریختن یارانهها به حساب مردم نمیگذرد آنگاه با این شرایط و وجود گرانی و تورم چه نیازی است که ملت پول خود را به سینما بدهند؟ وی میافزاید: یارانه نقدی هم جیب عشق فیلمها را برای رفتن به سینما پر نکرده و امسال دیگر با صفهای طولانی خرید بلیت در سرمای بهمنماه روبهرو نخواهیم بود.
سطح پایین جشنواره
صادق رفیعی دلیل اینکه سینما هویزه این روزها پاتوق سینما دوستان نیست را در کیفیت فیلمهای جشنواره دهم میداند و معتقد است که فیلمهای به نمایش درآمده در روزهای ابتدایی این جشنواره چندان مورد علاقه مخاطبین نبوده و از کیفیت لازم نسبت به سالهای گذشته برخوردار نیست و همین امر از میزان علاقهمندان کاسته است. او میافزاید: این روزها افرادی که در مقابل سینما حضور دارند بدون هیچ دغدغه و مشکلی بلیتهای فیلم مورد نظر خود را تهیه میکنند و این موضوع نشان میدهد که جشنواره نتوانسته است مخاطبین را جذب و راهی سینما کند. یکی دیگر از تماشاگران میگوید: امسال در جلوی سینما هویزه پرنده پر نمیزند و علت این موضوع را میتوان به اطلاعرسانی محدود و فیلمهایی دانست که در سطح جشنواره دهم نیست. وی عنوان میکند: در این دوره اصلا فیلمها خوب نیستند و با این وضعیت به جشنواره دهم نمیتوان خوش بین بود.