در واقع جنگ سایبری بر اساس قوانین حاکم بر اطلاعات و از طریق دنیای اطلاعات صورت می‌گیرد.
هدف از این نوع جنگ تخریب سیستم‌های اطلاعاتی و ارتباطاتی است. این نبرد حرکتی در جهت تغییر موازنه اطلاعات و دانش به نفع طرف دیگر است.
در نبرد مجازی از فناوری‌های گوناگونی استفاده میشود، از جمله فرماندهی و کنترل اطلاعات، توزیع و پردازش اطلاعات جهت دست‌یابی و برقراری ارتباطات تاکتیکی، تثبیت موقعیت و شناخت هویت دوست و دشمن در زمینه مبادلات سیستم‌های جنگی هوشمند، استفاده از این فناوری‌ها می‌تواند باعث اغفال و ایجاد اختلال در تجهیزات ارتباطی و اطلاعاتی طرف مقابل شده و راهی جهت نفوذ به آن پیدا کند.
می‌توان گفت در جنگ سایبر از شبکه‌های کامپیوتری به عنوان بستر انجام این اعمال خرابکارانه استفاده میشود. جنگ سایبری ابزاری برای انجام کارهایی نظیر ترساندن، تغییر عقیده و یا نابودی یک گروه یا کشور نیز است.
انواع حملات در جنگ سایبری:
کار حمله و تهاجم به سیستم‌های کامپیوتری و شبکه‌های امنیتی را نفوذگران (هکرها) بر عهده دارند. آن‌ها از اطلاعات و دانش خود در زمینه‌های رایانه‌ای استفاده کرده و به سیستم‌های شخصی افراد و یا شبکه‌های دولتی نفوذ و کار اختلال را انجام می‌دهند.
این حملات شامل موارد زیر می‌باشد:
- شنود: در این روش نفوذگر می‌تواند به شکل مخفیانه از اطلاعات نسخه برداری کند.
- تغییر اطلاعات: دراین روش نفوذگر به دست‌کاری و تغییر اطلاعات می‌پردازد.
- افزودن اطلاعات:در این روش نفوذگر، اطلاعات اضافی بر نسخه اصلی اضافه می‌کند.
- وقفه: در این روش نفوذگر باعث اختلال در شبکه و تبادل اطلاعات میشود.
البته مواردی وجود دارد که کار دفاع در مقابل حملات سایبری را دشوار می کند. یکی از آن موارد شناسایی هویت و مکان مهاجم است.
در بعضی از مواقع سیستم‌های رایانه‌ای دچار اشکال و اختلال میشود؛ ولی پی بردن به این‌که این اشکالات از سمت چه کسی بوده و از کجا هدایت میشود، آسان نیست؛ همچنین شناسایی نیت مهاجم، تشخیص حمله‌های از قبیل طراحی شده و بررسی و ارزیابی تلفات بعد از نبرد مجازی از نقاط ضعف دفاعی در مقابل حملات سایبر است.
بهترین راهکار برای مقابله با حملات سایبری پدافند غیرعامل است.
منبع: ایران هشدار
