متن کامل ترجمه حقوقی گزارش آژانس درباره برنامه هسته‌ای ایران

به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از ایران هسته‌ای، متن کامل ترجمه حقوقی گزارش آژانس درباره برنامه هسته‌ای ایران + ترجمه پانویس‌ها منتشر شد.

به‌دلیل اهمیت گزارش مدیرکل به اجلاس ماه مارس شورای حکام آژانس، «ایران هسته‌ای» متن کامل ترجمه فارسی آن را به‌همراه ترجمه پانویس‌ها که حاوی اطلاعات اساسی است، منتشر می‌کند.

اجرای موافقت‌نامه پادمان NPT و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل

پنج‌شنبه، 3 اسفند 1391/ 21 فوریه 2013

A. مقدمه

1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقت‌نامه[1] پادمانNPT و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران (ایران) است.

2. شورای امنیت تأکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش[2] در خصوص ایران الزام‌آور است[3]. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده[4] شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند، مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام‌آور هستند[5].

3. این سند همچنین به تحولات بعد از آخرین گزارش مدیرکل (Gov/2012/55, 16 November 2012) و همچنین مسائل باقی‌مانده طولانی می‌پردازد. این گزارش بر آن حوزه‌هایی که ایران به‌طور کامل تعهدات الزام‌آور خود را اجرا نکرده است متمرکز است چنان‌که ایجاد اعتماد بین المللی به ماهیت صرفاً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران مستلزم اجرای کامل این تعهدات است.

B . آشکارسازی مسائل حل‌نشده

4. شورا در نوامبر 2011 قطعنامه GOV/2011/69 را تصویب نمود و در آن از جمله تأکید کرد برای ایران و آژانس ضروری است به‌منظور حل‌وفصل فوری همه مسائل اساسی باقی‌مانده برای اهداف تأمین آشکارسازی در خصوص این مسائل شامل دسترسی به کلیه اطلاعات مربوط‍ه، مستندات، سایت‌ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفت‌وگوهای خود شدت بخشند. شورا همچنین در آن قطعنامه از ایران خواست که با هدف اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت منحصراً صلح‏‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران به‌طور جدی و بدون پیش‌شرط در مذاکرات مشارکت نماید. در پرتوی این، بین ژانویه و شروع سپتامبر 2012 مقامات آژانس و ایران شش دور گفت‌وگو در وین و تهران از جمله طی یک دیدار مدیرکل از تهران در می 2012 انجام دادند. بااین‌حال، هیچ نتیجه مشخصی حاصل نشد.[6]

5. شورا در سپتامبر 2012 قطعنامه GOV/2012/50 را تصویب نمود و در آن از جمله تصمیم گرفت که درخواست‌ها جهت همکاری ایران با آژانس با هدف حل‌وفصل همه مسائل باقی‌مانده برای اعاده اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت منحصراً صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران، اساسی و فوری است. شورا همچنین تأکید نمود برای ایران ضروری است که فوراً یک رویکرد ساختاری را برای حل‌وفصل مسئل باقی‌مانده مرتبط به ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته‌ای‌اش نهایی و اجرا نماید از جمله در گام نخست، دسترسی آژانس را به سایت‌های مربوطه‌ای که درخواست نموده بود‍، فراهم سازد[7]. آژانس بلافاصله متعاقب این مصوبه، اقداماتی را برای ترغیب ایران برای گفت‌وگوهای بیشتر انجام داد.

6. آژانس و مقامات ایران بعد از گزارش نوامبر 2012 مدیرکل سه دور مذاکرات دیگر در تهران در 13 دسامبر 2012، 16 و 17 ژانویه 2013 و 13 فوریه 2013 با هدف نهایی نمودن سند[8] رویکرد ساختاری برگزار نمودند. با وجود اینکه تعهد دبیرخانه برای گفت‌وگوهای مستمر، پابرجا است، امکان رسیدن به توافق با ایران در خصوص رویکرد ساختاری یا شروع کار اساسی در خصوص مسائل باقی‌مانده شامل آنهایی که مرتبط با ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ایران نبوده است.

C . تأسیسات اعلام‌شده تحت موافقت‌نامه پادمان ایران

6. ایران مطابق موافقت‌نامه پادمان خود 16 تأسیسات هسته‌ای و 9 مکان خارج از تأسیسات را که مواد هسته‌ای به‌طور معمول در آنجا استفاده می‌شود به آژانس اعلام نموده است. (LOFs) [9]. آژانس به راستی‌آزمایی عدم‌انحراف مواد هسته‌ای اعلام‌شده در این تأسیسات و LOFs ادامه می‌دهد‍، با وجود این بعضی از این فعالیت‌ها که ازسوی ایران در برخی از تأسیسات انجام می‌شود خلاف قطعنامه‌های شورای حکام و شورای امنیت همانطور که در ذیل نشان داده می شود‍، است.

D. فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی

8. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که تحت پادمان آژانس است تعلیق نکرده است. همه این فعالیتها تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته ای، آبشارهای نصب شده و ایستگاههای خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.[10]

9. ایران بیان داشته است که هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد U-235 تولید سوخت برای تاسیسات هسته ای اش [11] و هدف غنی سازی UF6 تا 20 درصد U-235 ساخت سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی[12] است.

10. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم در تاسیسات هسته ای خود را شروع نمود در این تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است.

· 8271 کیلوگرم ( 660+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 5 درصد U-235 که 5975 کیلوگرم آن به شکل UF6 تا 5 درصد U-235 [13]است و بقیه فرآیند بیشتری بوده است ( همانطور که در پارگراف های 19 و 25 تا 27 ذیل تشریح شده است): و

· 280 کیلوگرم ( 47+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 که 167 کیلوگرم آن به شکل UF6 تا 20 درصد U-235 [14]و بقیه فرآیند بیشتری بوده است. ( همانطور که در پاراگراف 45 ذیل تشریح شده است).

D.1 - نطنز

11. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتیریفیوژ برای اورانیوم برای تولید اورانیوم با غنای پایین (LEU) غنی شده تا 5 درصد U-235 است که اولین بار در سال 2007 عملیات آن شروع شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولیدA ، با 18 آبشار برای هر واحد طراحی شده که مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار است. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی تشریحی برای سالن تولید B را فراهم نماید.

12. در تاریخ 19 فوریه 2013 ، ایران به طور کامل 74 آبشار را در سالن تولید A نصب کرده بود. ایران سه آبشار دیگر را نیز تا حدی نصب کرده و کارهای مقدماتی نصب برای 67 آبشار دیگر تکمیل شده بود.[15] در آن زمان 53 آبشار که با UF6 طبیعی تغذیه می شود توسط ایران اعلام شده بود.

13. ایران در نامه ای به تاریخ 23 ژانویه 2013 به آژانس اطلاع داد که سانتریفیوژهای IR-2m در یکی از واحدهای سالن تولید A استفاده خواهد شد[16]. به درخواست آژانس، ایران در نامه مورخ 6 فوریه 2013 اطلاعات اضافی و سایر اطلاعات فنی مرتبط در مورد آبشارهای سانتریفیوژ طراحی شده در این واحد ارائه کرد. در 6 فوریه 2013 آژانس مشاهده کرد که ایران نصب سانتریفیوژهای IR-2m و غلافهای سانتریفیوژ خالی را آغاز کرده است. این برای اولین بار است که سانتریفیوژهایی پیشرفته تر از سـانتریفیوژهای IR-1 در کارخانه غنی سـازی سوخـت نصب گردیده اند.

14. آژانس بین تاریخهای 20 اکتبر 2012 و 11 نوامبر 2012 یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در کارخانه غنی سازی سوخت انجام داد و در نتیجه موجودی مواد هسته ای اعلام شده از سوی ایران در تاریخ 21 اکتبر 2012را، با در نظر گرفتن خطاهای اندازه گیری معمول، مورد راستی آزمایی قرار داد.

15. آژانس تایید نمود که تا 21 اکتبر 2012 مقدار 85644 کیلوگرم از UF6 طبیعی از زمان شروع تولید در فوریه 2007 در آبشارها خوراک دهی شده و مقدار 7451 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده بود. بنا به ارزیابی ایران بین تاریخهای 22 اکتبر 2012 و 3 فوریه 2013 مقدار کل 9106 کیلوگرم UF6 طبیعی به آبشارها خوراک دهی شده و مقدار تقریباً 820 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده است که در نتیجه از زمان شروع تولید مقدار کل 8271 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 5 درصد U-235 تولید شده است.

16. بر اساس نتایج تحلیل نمونه های محیط زیستی که از فوریه 2007 در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شده است[17] و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام کرده، عمل نموده است.

17. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه و جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات دارای یک سالن آبشار است که می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید اورانیوم با غنای پایین غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده اند.

18. محوطه تولید: تا تاریخ 12 فوریه 2013 ایران UF6 با غنای پایین را به دو آبشار متصل به هم (آبشارهای 1 و 6) شامل کلاً 328 سانتریفیوژ IR-1 خوراک دهی می کرد.

19. همانطور که قبلا گزارش شد[18] آژانس راستی آزمایی نمود که از تاریخ 15 سپتامبر 2012 ، 1119.6 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولید شده درFEP به آبشارها در محوطه تولید از زمان آغاز تولید در فوریه 2010 خوراک دهی شده، و اینکه در مجموع 129.1 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید شده است. ایران تخمین زده است که بین 16 سپتامبر 2012 و 12 فوریه 2013، مجموع 145.5 کیلوگرم UF6 با غنای 5% U-235 تولیدشده در FEP به آبشارهای محوطه تولید تزریق شده است و اینکه تقریباٌ 20.8 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 تولید شده است. در نتیجه از زمان آغاز تولید، مجموعاٌ 149.9 کیلوگرم UF6 با غنای 20% U-235 در PFEP تولید شده است.

20. محوطه تحقیق و توسعه : پس از گزارش قبلی مدیرکل ، ایران دو نوع سانتریفیوژ جدید (IR-6 and IR-6s) نصب کرده و به طور متناوب UF6 طبیعی را به آنها، به عنوان ماشین های مجزا تغذیه نموده است. ایران همچنین به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-2m و IR-4 بعضی اوقات به ماشین های مجزا و گاهی به آبشارهای کوچک یا بزرگتر تغذیه نموده است.[19]

21. بین 12 نوامبر 2012 و 12 فوریه 2013، تقریباٌ در مجموع 469.2 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ LEU ( اورانیوم با غنای پایین) به عنوان محصول گرفته نشده و باقیمانده آن در پایان فرآیند مجدداٌ ترکیب شده است.

22. در یک پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) به روز شده در تاریخ 6 فوریه 2013، ایران به آژانس اطلاع داد که در صدد است شروع به گرفتن جداگانه محصول و باقیمانده از آبشارهای 5 و 6 نماید، به جای آنکه آنها را در پایان فرآیند مجدداٌ ترکیب کند. آژانس و ایران در حال مذاکره پیرامون اصلاحات لازم در تدابیر پادمانی در نتیجه این تغییر در فعالیت آبشارها هستند. ایران پذیرفته است تا زمانی که این تدابیر پادمانی ایجاد نشده است عملیات را آغاز نکند.

23. براساس نتایج تحلیل نمونه های زیست محیطی درPFEP[20] و سایر فعالیتهای راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی(DIQ) مربوطه اعلام نموده ، فعالیت کرده است.

D.2. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو

24. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی شده تا سقف 20 درصد از اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی شده تا سقف 5 درصد از اورانیوم 235 می باشد. هنوز اطلاعات بیشتری از سوی ایران در مورد این تاسیسات بویژه در پرتو اختلاف بین هدف اولیه و اعلام شده این تاسیسات با هدفی که اکنون مورد استفاده قرار دارد، نیاز است.[21] این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 عملیاتی گشت دارای 16 آبشار است که به طور مساوی بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده اند و در مجموع برای جای دادن 2976 سانتریفیوژ در خود طراحی شده است. تا امروز تمامی سانتریفیوژهایی که نصب شده اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند.[22] ایران هنوز باید آژانس را از این امر مطلع نماید که کدام آبشارها را برای غنی سازی تا 5 درصد اورانیوم 235 ویا برای غنی سازی تا 20 درصد اورانیوم 235 به کار می‌گیرد.[23]

25. در تاریخ 17 فوریه 2013 ایران به تغذیه چهار آبشار (که به شکل دو آبشار متصل به هم طراحی شده اند) در واحد دو با UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 ادامه می داد.[24] هیچیک از 12 آبشار دیگر با UF6 تغذیه نشده بودند.[25]

26. بین 17 نوامبر 2012 و 3 دسامبر 2012 آژانس اقدام به انجام یک PIV در PFEP نمود و راستی آزمایی کرد که در تاریخ 17 نوامبر 2012 در مجموع 796 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که در کارخانه غنی سازی سوخت تولید شده بود به آبشارهای موجود در FFEP از زمان آغاز تولید در دسامبر 2011 تغذیه شده بود، و نیز اینکه 101.2 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تولید شده بود. در نتیجه انجـام این PIV، آژانس موجودی مواد هسته ای را، با در نظر گرفتن خطاهای اندازه گیری معمول در چنین تاسیساتی، همان گونه که از سوی ایران در نوامبر 2012 اعلام شده راستی آزمایی کرد.

27. ایران برآورد نموده است که بین 18 نوامبر 2012و 10 فوریه 2013 مجموع 1/210 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 به آبشارهای موجود در تأسیسات فردو خوراک دهی شده و تقریبا 7/28 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 تولید شده است. این به معنای تولید مجموعا 9/129 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 از آغاز فرآیند تولید است که از این میزان، 3/125 کیلوگرم آن از این فرآیند خارج شده و توسط آژانس مورد راستی آزمایی قرار گرفته است.

28. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو[26] و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در آخرین پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلام داشته فعالیت نموده است.

D.3. سایر اقدامات مرتبط با غنی سازی

29. ایران به درخواست های آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام اخباری از طرف ایران در خصوص ساخت ده تاسیسات جدید غنی سازی اورانیوم که براساس گفته ایران درخصوص محل استقرار 5 مورد آن تصمیم گیری شده است[27] پاسخی محتوایی نداده است. ایران همچنین آن گونه که از طرف آژانس درخواست شده است هنوز اطلاعات مربوط به اعلام مورخ 7 فوریه 2010 مبنی بر در اختیار داشتن تکنولوژی غنی سازی لیزری را به آژانس ارایه نداده است.[28] در نتیجه عدم همکاری ایران در خصوص این موضوعات، آژانس قادر به انجام راستی آزمایی و ارایه گزارش کامل در این موارد نمی باشد.

E. فعالیت های بازفرآوری

30. متعاقب قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد.[29] ایران بیان داشته است که « فعالیتهای بازفرآوری ندارد».[30]

31. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران [31]TRR و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و گزنون MIX ادامه داده است.[32] آژانس در تاریخ 12 فوریه 2013 یک بازرسی و راستی آزمایی اطلاعات طراحی در TRR و در تاریخ 13 فوریه 2013 یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با TRR، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد، می تواند تایید نهایی کند که آهیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.

F. پروژه های مرتبط با آب سنگین

32. برخلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه های مرتبط با آب سنگین از جمله ادامه ساخت رآکتور تعدیل شده آب سنگین در اراک و رآکتور تحقیقات هسته ای ایران (راکتور IR-40) را که تحت پادمانهای آژانس قرار دارد به حال تعلیق در نیاورده است.[33]

33. در 11 فوریه 2013، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-40 در اراک انجام داد و مشاهده نمود که نصب لوله‌های مدار تعدیل کننده و خنک کننده تقریبا کامل شده است. همان گونه که قبلا گزارش شده ایران اظهار داشته است انتظار می رود بهره برداری از راکتور IR-40 در سه ماهه اول 2014 آغاز گردد.[34]

34. آژانس از زمان بازدید خود از کارخانه تولید آب سنگین در مورخ 17 اوت 2011 امکان دسترسی بیشتر به کارخانه را نداشته است. در نتیجه، آژانس برای نظارت بر وضعیت این کارخانه بار دیگر بر تصاویر ماهواره ای اتکا نموده است. براساس تصاویر اخیر به نظر می رسد که کارخانه آب سنگین همچنان در حال فعالیت می باشد. تا این تاریخ، ایران اجازه نداده است تا آژانس از آب سنگین ذخیره شده در تاسیسات فرآوری اورانیوم UCF نمونه برداری نماید.[35] از زمان گزارش پیشین مدیر کل، آژانس بر درخواست‌های خود از ایران مبنی بر دسترسی به کارخانه تولید آب سنگین و نمونه برداری از آب سنگین مورد اشاره تکرار نموده است. ایران بار دیگر این درخواست برای دسترسی را اجابت نکرده است.

G . تبدیل اورانیوم و تولید سوخت

35. اگرچه ایران موظف است همه فعالیتهای مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین را تعلیق نماید ، اما شماری از فعالیت ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) و کارخانه تولید سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می دهد که ناقض آن تکالیف است، با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.

36- ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز نموده است، از جمله:

· 550 تن UF6 طبیعی در UCF تولید نموده [36] که 107 تن از آن به FEP انتقال یافته است؛

· 53 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 3.34% اورانیوم 235 به فرآیند تولید R&D خوراک دهی شده و 24 کیلوگرم اورانیوم به شکل UO2 تولید شده است؛[37]

· 111 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20% اورانیوم 235 (3/28 کیلوگرم از زمان گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تولید FPFP خوراک دهی شده و 50 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید شده است؛ و

· پنج ظرف حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 20% U-235 و دو ظرف حاوی اورانیوم غنی شده تا غنای 3.34% U-235 به TRR منتقل شده است.

37. تاسیسات تبدیل اورانیوم : در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیریکی (PIV) که آژانس در تاریخ مارس 2012 در UCF انجام داد و در پی دریافت اطلاعات بیشتر از ایران[38]، آژانس موجودی مواد هسته ای را که ایران در تاریخ 2 مارس 2012 اعلام نموده بود در چارچوب ابهامات اندازه گیری که بطور عادی به این گونه تاسیسات مرتبط است راستی آزمایی نمود.

38. ایران بعد از گزارش قبلی به آژانس اطلاع داد که قصد دارد فعالیتهای تبدیل مرتبط با تحقیق و توسعه را که شامل استفاده از UF6 طبیعی برای تولید UO2 می شود اجرا نماید.[39]

39. بنا به گفته ایران این کشور از تاریخ 3 فوریه 2013 مقدار 9056 کیلوگرم اورانیوم طبیعی به شکل UO2، از طریق تبدیل کنسانتره سنگ اورانیوم تولید کرده بود. آژانس از تاریخ 5 فوریه 2013 راستی آزمایی نموده بود که ایران مقدار 3823 کیلوگرم از این UO2 را به کارخانه تولید سوخت (FMP) انتقال داده است.

40. ایران از زمان گزارش قبلی مدیر کل به آژانس اطلاع داده است که بعد از شکستن تانک ذخایر در سال گذشته اکثر مواد هسته ای سر ریز شده به کف تاسیسات را که به شکل ضایعات مایع و لجن آلود و ضایعات جامد بودند بازیابی کرده است.[40] آژانس فعلاً در حال ارزیابی اظهارات ایران است.

41. کارخانه تولید سوخت (FMP): در نتیجه راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) که آژانس بین 4 و 6 سپتامبر 2012 انجام داد موجودی مواد هسته ای را که ایران در تاریخ 4 سپتامبر 2012 اعلام نموده بود در چارچوب ابهامات اندازه گیری که بطور عادی به این گونه تاسیسات مرتبط است راستی آزمایی نمود.

42. در تاریخ 26 نوامبر 2012 آژانس نمونه ای از مجتمع سوخت اورانیوم طبیعی IR-40 را قبل از انتقال آن به رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) جهت آزمایش پرتو افکنی راستی آزمایی نمود.

43. در مورخ 9 و 11 فوریه 2013 آژانس یک بازرسی و یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی را در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام داد و تایید نمود که تولید صفحه ها برای راکتور IR-40 با استفاده از UO2 طبیعی در حال انجام می باشد.

44. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): آژانس در تاریخ 29 سپتامبر 2012 یک PIV در FPFP انجام داد و در چارچوب ابهامات اندازه گیری که بطور عادی به این گونه تاسیسات مرتبط است موجودی مواد هسته ای را که در آن تاریخ از سوی ایران اعلام شده بود راستی آزمایی نمود.

45. ایران در تاریخ 27 سپتامبر 2012 تبدیل UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را به U3O8 در کارخانه ساخت صفحه سوخت تعلیق نموده است. بنا به ارزیابی ایران این کشور بین تاریخ 2 دسامبر 2012 که این گونه فعالیتهای تبدیل را از سر گرفت تا تاریخ 11 فوریه 2013 مقدار 3/28 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 به فرآیند تبدیل در کارخانه ساخت صفحه سوخت تزریق نمود و 12 کیلوگرم اورانیوم نیز به شکل U3O8 تولید شده است. با این امر کل مقدار UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 که به فرآیند تبدیل تزریق شده است مقدار 111 کیلوگرم می شود و کل مقدار اورانیوم به شکل U3O8 که تولید شده بود به 50 کیلو گرم می رسد.[41]

46. آژانس در تاریخ 12 و 13 فوریه 2013 هفت مجتمع سوخت و 95 صفحه سوخت موجود در تاسیسات را راستی آزمایی نمود.

H- ابعاد نظامی احتمالی

47. گزارشهای قبلی مدیر کل مسایل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل این مسایل انجام دهد مشخص نموده اند.[42] آژانس از سال 2002 به نحو فزاینده ای نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته ای برای موشک نگرانی داشته است.[43] ایران نگرانیهای آژانس را عمدتا از آن جهت که آنها را بر اساس ادعاهای ثابت نشده تلقی می کند رد کرده است.

48. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس را ارائه نمود که نشان می داد ایران فعالیتهایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند.[44] آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می دهد.

49. شورای امنیت در قطعنامه 1929 (2010) تعهدات ایران را برای انجام اقداماتی که شورای حکام در قطعنامه های GOV/2006/14 و GOV/2009/82 ایران را ملزم به آن نموده است و برای همکاری کامل با آژانس در خصوص مسایل باقی مانده مخصوصاً مسایلی که موجب نگرانیهایی درباره ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران شده اند از جمله دسترسی بدون تاخیر به سایتها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس مجدداً مورد تایید قرار داد.[45] چنانکه در بخش B این گزارش نشان داده شد از زمان انتشار گزارش مدیر کل در تاریخ نوامبر 2011 اگر چه شورای حکام دو قطعنامه تصویب نموده است که نیاز مبرم به حل مسایل باقیمانده را مورد توجه قرار می داد تا فقدان ابعاد نظامی احتمالی را روشن نماید ولی نتوانست سند رویکرد ساختاری را نهایی کند یا کاری ماهوی در این زمینه آغاز نماید.

50- پارچین: چنانکه در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل بیان شده است[46] اطلاعاتی که کشورهای عضو به آژانس داده اند نشان می دهند که ایران برای انجام آزمایشهای هیدرودینامیک یک مخزن بزرگ مواد انفجاری ساخته است;[47] این گونه آزمایشها نشانه های محکمی برای توسعه احتمالی سلاح هسته ای می باشند. اطلاعات مزبور همچنین نشان می دهند که این مخزن در سال 2000 در پارچین نصب شده بود. محل استقرار این مخزن در سایت پارچین در ماه مارس 2011 مشخص شد، و آژانس در ژانویه 2012 ایران را از این محل مطلع ساخت.

51- همانگونه که قبلا گزارش شد، تصویر های ماهواره ای که برای دوره زمانی فوریه 2005 تا ژانویه 2012 در اختیار آژانس هست تقریباً هیچ فعالیتی را در داخل یا نزدیک ساختمانی که این مخزن در آن قرار دارد نشان نمی دهد. اما از زمان نخستین درخواست آژانس برای دسترسی به این محل، تصویرهای ماهواره ای نشان می دهند که فعالیتهای گسترده انجام شده و تغییراتی در نتیجه آن در این محل روی داده است.[48] آژانس در طول هر دور از مذاکرات با ایران درخواست خود را برای دسترسی به این محل در سایت پارچین تکرار نموده است ولی ایران با این درخواست موافقت نکرده است.

52. از زمان گزارش مدیرکل در نوامبر 2012، مهمترین فعالیتهایی که توسط آژانس در این محل مشاهده شد عبارت است از:

* نصب مجدد برخی نماهای ساختمان محفظه نظیر قاب دیوارها و لوله های ضایعات،

* تغییرات در سقفهای ساختمان محفظه و دیگر ساختمان های بزرگ،

* تخریب و بازسازی ضمیمه یک ساختمان بزرگ دیگر،

* ساخت یک ساختمان کوچک در همان مکانی که یک ساختمان هم اندازه آن قبلا ویران شده بود،

* گستردن، هم سطح سازی و کوبیدن لایه های دیگری از مواد در سطح وسیع، و

* نصب یک پرچین که محل را به دو قسمت تقسیم می کند.

53. همانگونه که قبلا گزارش شد، ایران بیان داشته است که اتهام فعالیتهای هسته ای در محل پارچین «بی اساس» است و « فعالیتهای جدید ادعایی در مجاورت محل مورد توجه آژانس هیچ ارتباطی با محل تعیین شده توسط آژانس ندارد».[49] تا به امروز، ایران فقط در مورد جابجایی خاک توسط کامیونها توضیحی ارائه کرده مبنی براینکه «به دلیل ساخت جاده جدید پارچین» بوده است.[50]

54. با توجه به فعالیتهای عمده ای که ایران تاکنون انجام داده، و هم چنان در محل مذکور از سایت پارچین در حال انجام است، زمانی که آژانس به این محل دسترسی بیابد، توانایی اش برای اجرای راستی آزمایی موثر به نحو عمده ای خدشه دار خواهد شد. آژانس هم چنان دسترسی به این محل را بدون تاخیر بیشتر خواستار است و ضروری است ایران بدون تاخیر بیشتر پاسخ های محتوایی به سوالات مشروح آژانس درخصوص سایت پارچین و کارشناس خارجی،[51] که در فوریه 2012 درخواست شد،[52] ارائه نماید.

I - اطلاعات طراحی

55. ایران بر خلاف موافقتنامه پادمان و قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت مواد کد اصلاحی 1/3 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان ایران را اجرا نمی نماید.[53] اشاره به این نکته حائز اهمیت است که فقدان این گونه اطلاعات اولیه زمانی را که برای برنامه ریزی ترتیبات ضروری پادمان در اختیار آژانس است کاهش می دهد بویژه در مورد تاسیسات جدید و نیز سطح اعتماد را در صورت فقدان سایر تاسیسات هسته ای تقلیل می دهد.[54]

56. برخلاف تعهدات ایران تحت کد اصلاحی 3.1 ، ایران از سال 2006 پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوط به راکتور IR40 را روزآمد نکرده است. فقدان اطلاعات به روز شده در مورد راکتور IR-40، تاثیر نامطلوبی بر توانایی آژانس جهت راستی آزمایی موثر طراحی این تاسیسات و اجرای یک رویکرد پادمانی موثر داشته است.[55]

57. پاسخ ایران به درخواستهای آژانس برای تایید یا ارائه اطلاعات بیشتر درمورد اظهاراتش مبنی بر قصد ساخت تاسیسات هسته ای جدید این است که اطلاعات لازم را در "زمان مقتضی" ارائه خواهد داد به جای اینکه براساس ملزومات کد اصلاحی 3.1 بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقت نامه پادمانش عمل نماید.[56]

J - پروتکل الحاقی

58. برخلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نماید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در ایران را ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.[57]

k . سایر موضوعات

59. آژانس و ایران به بحث پیرامون اختلاف وزن بین مقدار مواد هسته ای اعلام شده توسط مجری طرح و اندازه گیری به عمل آمده توسط آژانس در ارتباط با آزمایشات تبدیل توسط ایران بین سالهای 1995 و 2002 در آزمایشگاه تحقیقاتی چندمنظوره جابربن حیان (JHL) ادامه می دهند.[58]

60. در 12 فوریه 2013، سه مجموعه سوخت که توسط ایران تولید شده بود و حاوی مواد هسته ای غنی شده تا 3.5 درصد و تا 20 درصد U-235 بود، در قلب راکتور هسته ای تهران قرار داشت.[59]

61. در 26 و 27 نوامبر 2012، آژانس یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی را در نیروگاه هسته ای بوشهر به انجام رسانید که معلوم شد مجموعه های سوختی که قبلا به حوضچه سوخت مصرف شده منتقل شده بود، مجددا در قلب راکتور بارگذاری شده است.[60] هنگام بازرسی آژانس از نیروگاه هسته ای بوشهردر 16 و 17 فوریه 2013، ایران به آژانس اطلاع داد که راکتور خاموش شده است.

L. خلاصه:

62. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، از آنجا که ایران همکاری لازم را از جمله در مورد اجرای پروتکل الحاقی، به عمل نمی آورد، آژانس قادر نیست درخصوص عدم فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده اطمینان موثقی ارائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.[61]

63. ایران برای اولین بار نصب سانتریفیوژهای پیشرفته بیشتری (IR-2m) در FEP را آغاز کرده است.

64. بر خلاف قطعنامه های نوامبر 2011 و سپتامبر 2012 و علی رغم گفتگوی فشرده بین آژانس و ایران در طول 9 دور گفتگو از ژانویه 2012 تا کنون، توافق روی رویکرد ساختاری میسور نگشته است. مدیر کل قادر به گزارش هیچگونه پیشرفتی در شفاف سازی موضوعات باقی مانده از جمله موضوعات مربوط به ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته ای ایران نیست.

65. مایه نگرانی است که فعالیتهای گسترده و مهم انجام شده از فوریه 2012 تا کنون در مکان واقع شده در سایت پارچین که آژانس خواستار دسترسی به آن شده است، توانایی آژانس جهت راستی آزمایی را به شدت کاهش داده است. آژانس درخواست خود را تکرار می کند مبنی بر اینکه ایران بدون تاخیر بیشتر دسترسی به این مکان و پاسخهای محتوایی به سئوالات ریز آژانس در خصوص سایت پارچین و کارشناس خارجی را فراهم کند.

66. با توجه به ماهیت و میزان اطلاعات معتبر موجود، از نظر آژانس همچنان برای ایران ضروری است که بدون تاخیر بیشتر وارد تعامل با آژانس در مورد محتوای نگرانی های آژانس شود. در فقدان چنین تعاملی، آژانس قادر نخواهد بود نگرانی های مربوط به موضوعات مرتبط با برنامه هسته ای ایران از جمله موضوعاتی که نیاز به شفاف سازی دارند تا وجود ابعاد محتمل نظامی برنامه هسته ای ایران را منتفی سازند، حل و فصل نماید.

67. مدیرکل همانگونه که در قطعنامه های الزام آور شورای حکام و شورای امنیت درخواست شده، همچنان اصرار دارد که ایران قدم هایی به سمت اجرای کامل موافقتنامه پادمان و سایر تعهداتش بردارد و از ایران مصرانه می خواهد وارد تعامل با آژانس جهت نیل به نتایج ملموس در مورد حل و فصل موضوعات محتوایی باقی مانده شود.

68. مدیرکل به نحو شایسته به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.

[1] - موافقتنامه بین ایران وآژانس برای اجرای پادمان در ارتباط با پیمان عدم اشاعه سلاحهای هسته ای (INFCIR/214) که در 15 می 1974 لازم اجرا شده است.

[2] - شورای حکام 11 قطعنامه در ارتباط با اجرای پادمان در ایران تصویب نموده است ( شماره و تاریخ قطعنامه ها ذکر شده است)

[3] - در قطعنامه 1929(2010) شورای امنیت تاکید می کند از جمله که ایران باید بدون تاخیر بیشتر اقدامات مورد درخواست شورای حکام را در ( قطعنامه های)‌ GOV/2006/14 و GOV/2009/82) انجام دهد؛ تعهدات ایران را برای همکاری کامل با آژانس در خصوص کلیه مسائل باقیمانده بویژه آنهایی که نگرانیهایی را در خصوص ابعاد نظامی ممکنه برنامه هسته ای ایران موجب شده است مورد تاکید قرار داد؛‌ تصمیم گرفت که ایران باید بطور کامل و بدون شرط به موافقتنامه پادمان خود از جمله از طریق اجرای کد اصلاح شده 1/3 ترتیبات فرعی پایبند گردد؛ و از ایران خواست بطور صریح مطابق با مفاد پروتکل الحاق خود عمل نموده و فورا آن را تصویب نماید ( بندهای عملیاتی 6-1 )

[4] - شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه های زیر در خصوص ایران را تصویب کرده است : 1967(2006) ،2006) 1737(، 1747(2007) ، 1803(2008) ، 1835(2008) ، 1929(2010) .

[5] - از آژانس به موجب موافقتنامه روابط خود با سازمان ملل(INFCRIC/11, Part I.A) درخواست شده است که با شورای امنیت بر اساس درخواست این شورا با تامین اطلاعات و مساعدتی که ممکن است برای اجرای مسئولیتش جهت حفظ یا برقراری صلح و امنیت بین المللی نیاز باشد‍، همکاری نماید. کلیه اعضای سازمان ملل شامل ایران و سایر اعضای آژانس موافقت می نمایند که تصمیمات شورای امنیت را پذیرفته و اجرا نمایند ‍،‌ و در این خصوص اقداماتی را که مطابق با تعهداتشان تحت منشور سازمان ملل متحد می باشد، انجام دهند.

[6] - GOV/2012/37, para.8.

[7] - GOV/2012/50, para.4.

[8] - تمرکز کنونی سند بر روی مسائل مشخص شده در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل می باشد. برای دیگر مسائل باقیمانده نیاز است که بطور جداکانه به آن پرداخته شود

[9] - کلیه LOFs در بیمارستانها واقع شده اند.

[10] - در راستای رویه عادی پادمانی ‍،‌مقادیر کمی از مواد هسته ای در تاسیسات ( مانند مقداری پسماند و نمونه ها) تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی نیستند.

[11] - همچانکه در پرسشنامه های اطلاعات طراحی برای کارخانه غنی سازی سوخت در نطنز اعلام شد.

[12] GOV/ 2010/10 , para8 : همانطور که در پرسشنامه اطلاعات طراخی کارخانه ساخت صفحات سوخت اعلام شد.

[13] - این شامل مواد هسته ای در انبار ، مواد هسته ای در تله های سرد و سیلندرهای داخل که به فرآیند غنی سازی متصل است.

[14] - این شامل مواد هسته ای در انبار ، مواد هسته ای در تله های سرد و سیلندرهای داخل که به فرآیند غنی سازی متصل است و مواد هسته ای در سیلندرها که به فرآیند تبدیل متصل است

[15] - در تاریخ 19 فوریه 2013، تعداد 12669 سانتریفیوژ IR-1 در کارخانه غنی سازی سوخت (2255 عدد بیشتر از گزارش قبلی مدیر کل) و در دو آبشار، 180 سانتریفیوژ IR-2m و غلافهای سانتریفیوژ خالی نصب شده بودند.

[16] - GOV/INF/2013/3, 30 January 2013

[17] - نتایج نمونه هایی که تا تاریخ 7 اوت 2012 گرفته شده اند در دسترس آزانس می باشد

[18]- GOV/2012/55, para. 80.

[19] - در 19 فوریه 2013، 29 سانتریفیوژ ، IR-4 ، 6 سانتریفیوژ IR-6، و دو سانتریفیوژ IR-6s در آبشار2، 9 سانتریفیوژ IR-2m و 2 سانتریفیوژ IR-1 در آبشار 3 ، 164 سانتریفیوژ IR-4 در آبشار 4 و 162 سانتریفیوژ IR-2m در آبشار 5 نصب گردید.

[20] - نتایج برای نمونه های گرفته شده تا 22 اکتبر 2012 در دسترس آژانس می باشد.

[21] - GOV/2009/74, para.7 and 14و GOV/2012/9, para. 24: ایران تاکنون پرسشنامه اطلاعات طراحی اولیه و سه پرسشنامه اطلاعات طراحی اصلاح شده را به آژانس تحویل داده است. هر یک از این پرسشنامه های اطلاعات طراحی شده، هدف متفاوتی را برای این تاسیسات اعلام داشته اند.

[22] - در 17 فوریه 2013 ، تعداد 2710 سانتریفیوژ در تاسیسات FFEP (74 کمتر از گزارش قبلی مدیر کل) نصب گردید.

[23] - ایران در نامه ای به آژانس در تاریخ 23 مه 2012 بیان داشته است که آژانس را از سطح تولید آبشارها قبل از شروع کار آنها مطلع خواهد نمود. (GOV/2012/23, para. 25

[24] - تعداد سانتریفوژهای تغذیه شده (696) با آنچه در گزارش قبلی مدیر کل منعکس گردیده تفاوتی نکرده است (GOV/2012/55 para. 23)

[25] - در 17 فوریه 2013 تمام هشت آبشار مستقر در واحد یک و 3 آبشار از چهار آبشار موجود در واحد دو مورد آزمایش در شرایط خلاء بوده و آماده تغذیه با UF6 بوده اند. آبشار چهارم در واحد دو تکمیل نشده است.

[26] - نتایج مربوط به نمونه های گرفته شده تا تاریخ 28 اکتبر 2012 در اختیار آژانس می باشد.

[27] - ایران مکان استقرار10 سایت جدید غنی سازی را تعیین می کند. خبرگزاری فارس ، 16 آگوست 2010

[28] - طرح شده در وب سایت ریاست جمهوری اسلامی ایران، 7 فوریه 2010در نشانی http://www.president.ir/en//ArtID=20255

[29]- S/RES/1969 (2006), para.2: S/RES/1737 (2006), para.2: S/RES/1747 (2007) para.1: S/RES/1803 (2008), para.1: S/RES/1835 (2008), para.4: S/RES/1929 (2010), para.2.

[30] - نامه به آژانس در تاریخ 15 فوریه 2008.

[31] - TRR راکتوری 5 مگاواتی است که با سوخت غنی شده 20 درصد U-235 کار می کند و برای تابش انواع هدف ها و همچنین تحقیقات و آموزش مورد استفاده قرار می گیرد.

[32] تأسیسات MIX یک مجموعه سلول داغ برای جداسازی ایزوتوپهای رادیودارویی از هدفها شامل اورانیوم پرتو داده شده در ‍TRR می باشد. تأسیسات MIX اخیرا هیچ هدف اورانیومی را فرآوری نمی کند.

[33]- S/RES/1737 (2006), para. 2; S/RES/1747 (2007), para. 1; S/RES/1803 (2008), para. 1; S/RES/1835 (2008), para. 4; S/RES/1929 (2010), para. 2;

[34]- GOV/2012/55, para 29.

[35]- GOV/2010/10, paras. 20 and 21

[36] - GOV/2012/37, para 33.

[37] GOV/2012/55, para 35.

[38] - GOV/2012/55,para. 33.

[39] - ایران قبلا فعالیتهای تبدیل مرتبط با تحقیق و توسعه را با استفاده از UF6 غنی سازی شده تا 34/3 درصد اورانیوم 235 انجام داده است.

(GOV/2012/55,para. 35).

[40] - GOV/2012/55,para. 36.

[41] - GOV/2012/55,para.38

علاوه بر آن تقریبا 6/1 کیلوگرم UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 با UF6 طبیعی در کارخانه ساخت صفحه سوخت آمیخته شده است. (GOV/2012/23,para.19)

[42]- See, for example: GOV/2011/65, paras 38-45 and Annex; GOV/2011/29, para. 35; GOV/2011/7, Attachment;

GOV/2010/10, paras 40-45; GOV/2009/55, paras 18-25; GOV/2008/38, paras 14-21; GOV/2008/15, paras 14-25 and Annex; GOV/2008/4, paras 35-42.

[43] - GOV/2012/9,para.8.

[44] - GOV/2011/65, Annex,Section B.

[45] - S/RES/1929, paras 2 and 3.

[46] - GOV/2011/65, Annex, para. 49.

[47]- GOV/2011/65, Annex, para. 47.

[48] - برای فهرستی از مهمترین تحولاتی که آژانس بین فوریه 2012 تا انتشار گزارش نوامبر 2012 مدیر کل در این محل مشاهده نموده است نگاه کنید به: (GOV/2012/55,para.44)

[49] GOV/2012/37, para 43.

[50] INFCIRC/847, 20 December 2012, para. 58.

[51] GOV/2011/65, Annex, Para.44.

[52]- GOV/2012/9, para. 8.

[53] - بر اساس ماده 39 موافقتنامه پادمان ایران، ترتیبات فرعی موافقت شده نه می تواند بصورت یکجانبه تغییر یابد، و نه مکانیسمی در موافقت نامه پادمان برای تعلیق مفاد توافق شده ترتیبات فرعی وجود دارد. بنابراین، همانطور که قبلا در گزارشهای مدیرکل تشریح شده است (see e.g. GOV/2007/22, 23 May 2007), کد 3.1 که ایران آن را در سال 2003 پذیرفته است همچنان معتبر است. ایران همچنین بر اساس پاراگراف 5 قطعنامه 1929 (2010) شورای امنیت ملزم است که " به طور کامل و بی قید و شرط به موافقتنامه پادمان با آژانس شامل اجرای کد اصلاحی 3.1 پایبند باشد".

[54] -GOV/2010/10, para, 35.

[55]- GOV/2011/37, para. 46.

[56]- GOV/2011/29, para. 37; GOV/2012/23, para. 29.

[57] - پروتکل الحاقی ایران را شورا در 21 نوامبر 2003 تایید نمود و ایران آن را در 18 دسامبر 2003 امضا کرد هرچند که هنوز تصویب نشده است. ایران پروتکل الحاقی را به طور موقت بین دسامبر 2003 و فوریه 2006 اجرا نمود.

[58] - - این مواد از تاریخ 2003 از سوی آژانس ممهور شده بود.؛

GOV/2003/75, paras 20-25 and Annex 1; GOV/2004/34, para. 32,

and Annex, paras 10-12; GOV/2004/60, para. 33, Annex, paras 1-7; GOV/2011/65, para. 49

[59] در 12 فوریه 2013، قلب راکتور هسته ای تهران حاوی مجموعا 33 مجموعه سوخت بود.

[60] GOV/2012/55, Para 52.

[61] . شورای حکام از اوایل 1992 در مقاطع مختلف چندین بار تایید کرده است که ، پاراگراف 2 از (Corr) INFCIRC/153که دایر بر ماده 2 موافقتنامه پادمان ایران است آژانس را مختار و ملزم به جستجو و راستی آزمایی هر دو موضوع انحراف مواد هسته ای از فعالیتهای اعلام شده (صحت) و همچنین نبود فعالیتهای هسته ای اعلام نشده در کشور (یعنی کامل بودن) کرده است. ( به عنوان مثال بنگرید به GOV/OR.864, para. 49 و GOV/OR.865 paras.53-54).