این هدف والا ایده‌ال هنرمند معاصر ایتالیایی جوزپه لو سکیاوو و منشا رشته جدید از کارهای او به نام "لویاتان" است.
این مجموعه عکس‌های دستکاری‌شده (photo-manipulation) جهانی با چشم‌انداز "شازده‌کوچولویی" از بناهای مشهور تاریخی - بناهایی که در بسیاری از فهرست‌های عجایب هفت‌گانه جای دارند- را به تصویر می‌کشد، لو سکیاوو از این بناها عکس گرفته است و آنها را بر فراز دنیاهای صخره‌ای قرار داده است که بر فراز چشم‌اندازهای دریایی اسرار آمیز شناورند.
این تصاویر به این شاهکارهای مشهور معماری به شیوه‌ای منحصر به فرد می‌پردازند. با خلق کردن صحنه‌ای که خالی از عوامل پرت‌کننده حواس در دنیای واقعی (یا توریست‌هایی همه‌جاحاضری که در این دوران آنها را احاطه می‌کنند)، این بناها و شکل‌شان برجسته و به فوریت قابل‌شناسایی می‌شوند و بعد مانند تاجی تزئینی برای صخره‌ای که به طرز جادویی بر فراز آن گذاشته شده‌اند، عمل می‌کنند.
این محوشدن رویاگونه میان واقعیت و خیال با تصویرسازی سیاه و سفید بیشتر تشدید می‌شود، و به قول لو اسکیاوو مانند "پیوندی میان گذشته وحال" عمل می‌کند.
لو اسکیاوو که از معماری آوانگارد ابتدای قرن بیستم الهام گرفته است، می‌خواهد به شیوه‌ای مانند - فیلم "نیمه شب در پاریس" وودی آلن- به دیدار رنه مگریت، سالوادور دالی و مارسال دوشان رفته باشد.
