به گزارش ایسنا، لکه‌های خون دارای پتانسیل بالایی برای رمزگشایی جنایات هستند و قادرند به پرسش‌هایی چون مسافتی که خون پاشیده شده، جهت جاری‌شدن آن و نوع ماهیت کشمکش پاسخ دهند؛ با این حال، شیوه‌های موجود دارای کاستی‌هایی هستند.
شورای تحقیقات ملی آمریکا در سال 2009 طی گزارشی خشم خود را از شیوه موجود تحلیل پاشیدگی خون اظهار کرده و افزود که تکنسین‌ها بر معیارهای ذهنی به جای استاندارهای عینی متکی هستند.
هم‌اکنون راهکار دانشمندان دانشگاه آیووا مدل‌های ریاضی‌وار پاشیدگی خون را پیشنهاد می‌دهد.
این محققان خون اسب را بر روی یک کاغذ سفید چکاندند، پرت و سپس افشانه کردند و پاشاندند و بعد افشانه را با یک دوربین دارای سرعت بالا ضبط کردند.
از آن جا به بعد آن‌ها از فیزیک دینامیک مایع و مدل محاسباتی برای درک چگونگی جریان خون و فرودآمدن آن بهره بردند.
گفته می‌شود این تنها تلاشی است که در راستای ارتقای پزشکی قانونی خون صورت گرفته است.
تلاش‌های پیشین شامل استفاده از پروتئین‌ها برای یافتن لکه‌های خونی پنهان، بازسازی اندازه‌های قطرات کوچک خون با اسکن لیزری، تصویربرداری دیجیتالی و همچنین محدودکردن عمر خون شخص با شمارش سلولهای خونی بود.
با خلق و تحلیل پاشیدن خون در آزمایشگاه، این دانشمندان یک راهنما و برنامه‌ای را ایجاد کردند که بر اساس آن، افراد حاضر در محل جنایات می‌توانند با استفاده از یک متغیر، مابقی اطلاعات گم‌شده را دریابند.
