گروه ادب و هنر: برگزاری دوسالانه‌ها و جشنواره‌های هنری در کشورهای مختلف، امروزه تبدیل به فرصتی برای تعامل هنرمندان این کشورها با هنرمندان کشورهای دیگر و به نوعی جواز حضور یک کشور در عرصه بین‌المللی هنر است.

کامبیز درم بخش

در سال‌های اخیر دوسالانه بین‌المللی کاریکاتور تهران تنها دوسالانه‌ای بود که هر دو سال یک‌بار تقریباً به‌طور منظم در ایران برگزار می‌شد و هنرمندانی از سراسر جهان در این رویداد هنری شرکت‌ می‌کردند. به‌گونه‌ای که این دوسالانه بین‌المللی، با کسب پنج ستاره جهانی توانسته بود خود را به‌عنوان یکی از معتبرترین رویدادهای کاریکاتور دنیا معرفی کند و تنها دوسالانه‌ای باشد که هر دوره کاریکاتوریست‌های مطرح دنیا در آن شرکت می‌کردند. دهمین دوره این دوسالانه طبق تقویم هر دو سال یک‌بار آن، قرار بود سال 90برگزار شود ‌که بنا به دلایل مختلفی به تعویق افتاد و به سال 92موکول شد. متولیان برگزاری دهمین دوسالانه بین‌المللی کاریکاتور تهران سال گذشته اعلام کردند با توجه به تراکم برنامه‌های تجسمی ازجمله برگزاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر و اشغال نگارخانه‌های بزرگ تهران این برنامه به سال ۱۳۹2موکول شد. کارشناسان معتقدند از آنجا که دوسالانه‌ها هویت فرهنگی یک کشور هستند، اینگونه سهل‌انگاری‌ها و کوتاهی‌ها در برگزاری دوسالانه‌ای که یکی از معتبرترین دوسالانه‌های ایران در سطح جهانی و در عین حال یکی از معدود جشنواره‌هایی است که اعتباری حقیقی در سطح بین‌المللی دارد، می‌تواند اعتبار میزبانی کشورمان را زیر سؤال ببرد.

کامبیــز درم بــخش هــنرمند کاریکاتوریست به همشهری می‌گوید: من نیز مانند همه هنرمندان کاریکاتوریست، ازجمله کسانی هستم که منتظر برگزاری دوسالانه کاریکاتور هستم و امیدوارم که هر چه زودتر این نمایشگاه امسال برگزار شود؛ چون این دو سالانه در سطح بین‌الملل جایگاه خود را یافته است و به هرحال، هنرمندان کاریکاتوریست در سراسر دنیا منتظر برگزاری این نمایشگاه هستند. خیلی از کاریکاتوریست‌های بزرگ و مطرح دنیا و افرادی که در این کار فعالیت می‌کنند، دو سالانه ایران را می‌شناسند؛ به همین دلیل است که می‌گویم کاریکاتور ایران برای خودش اعتبار جهانی پیدا کرده و تاکنون هم، هر دو سال یک‌بار آبرومند برگزار شده است. قطعا تأخیر در دوسالانه آن را دچار آسیب خواهد کرد. وی می‌افزاید: چون این مسئله در عین حال که یک کار هنری است، برای ایران جنبه تبلیغاتی هم دارد، ما باید به این قضیه توجه داشته باشیم که در برگزاری این نمایشگاه‌ها، بسیاری از جوایز بزرگ بین‌المللی کسب شده است و همچنین تعداد بالای آنها را نمی‌توان نادیده گرفت؛ به‌طوری که من فکر می‌کنم کاریکاتور آبروی ایران است و از هر زمینه هنری دیگر هم افتخارات بیشتری برای ایران به همراه داشته و بیش از هر زمینه دیگر، ایرانیان در زمینه کاریکاتور جایزه کسب کرده‌اند. اگر چه برگزاری دوسالانه‌های هنری بر عهده مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد است که با مشارکت انجمن‌های هنری برگزار می‌شود اما کاریکاتوریست‌های تهران با وجود توفیق روزافزون در کسب رتبه‌های برتر جشنواره‌های داخلی و خارجی هنوز از نعمت داشتن انجمن هنرمندان کاریکاتوریست در تهران محرومند و دوسالانه کاریکاتور تهران نیز تنها دوسالانه‌ای است که در نبود چنین انجمنی، تاکنون از سوی خانه کاریکاتور ایران برگزار شده است.

به‌نظر می‌رسد جای خالی انجمن هنرمندان کاریکاتوریست در شرایط فعلی بیش از پیش احساس می‌شود. این دوسالانه بین‌المللی در هر دوره با استقبال بیشتری از سوی هنرمندان کشورهای مختلف روبه‌رو شده است و در هر دوره کاریکاتوریست‌های مطرحی به ایران دعوت شده‌اند که «ژان مولاتیه»، «یوری کوزوبوکین»، «یان آپ دوبیک»، «ادواردو باتیستائو»، «اولگ گوتسول»، ‌«وو جیاتجون» و «فلوریان دورو کریهانا» از آن جمله‌ هستند. نهمین دوسالانه بین‌المللی کاریکاتور تهران سال ۸۸ در چهار بخش کارتون(با موضوع ترس)؛ آزاد،کاریکاتور چهره و کمیک استریپ به‌طور همزمان در تهران و اهواز برگزار شد و هیأت داورانی متشکل از ایران، ‌ترکیه، چین و برزیل داوری آثار آن را بر عهده داشتند.

در نهمین دوسالانه کاریکاتور، هنرمندانی از ۹۱ کشور دنیا با ۷۵۰ اثر منتخب شرکت داشتند اما حالا دهمین دوره این دوسالانه با بیش از سه سال تأخیر قرار است نیمه دوم خردادماه برگزار شود. شاید به همین دلیل است که دوسالانه‌ها و جشنواره‌های هنری و به‌خصوص تجسمی در کشور ما با تأخیرهای طولانی، نه‌تنها مجالی را برای تعامل‌های جهانی برای هنرمندان ما فراهم نمی‌آورند بلکه با برگزاری بسیار نامنظم و با تأخیرهای طولانی حتی در سطح ملی نیز نتوانسته‌اند تأثیرگذار باشند.

کد خبر 210611

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز