به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته دکتر آلان هیرچ، متخصص مغز و اعصاب بنیاد پژوهش و درمان بویایی و چشایی، یک عطسه بلند و انفجاری احتمالا از سوی یک شخصیت برونگرا و اجتماعی رخ می‌دهد، در حالیکه یک فرد خجالتی بیشتر تلاش می‌کند تا عطسه آرامتری داشته باشد.
هیرچ افزود: عطسه کردن مانند خندیدن است، برخی خنده‌ها بلند و برخی نرمتر هستند. همچنین این حالتها شبیه هم بوده و اغلب از جوانی به بعد به یک شکل باقی می‌ماند.
این متخصص مغز و اعصاب اظهار کرد: نحوه عطسه کردن بیشتر یک مسأله روانی است و نشانگر شخصیت اصلی یا ساختار شخصیتی است.
عطسه کردن یک عمل واکنشی است که در زمان نفوذ محرکهایی مانند، میکروبها، مواد آلوده و غبار به دیوار بینی ایجاد شده و مغز پیامی را برای خلاصی از آنها ارسال می‌کند. در ادامه فرد یک نفس عمیق می‌کشد که در ششها حبس شده و منجر به تنگ شدن قفسه سینه و ایجاد فشار می‌شود. سپس زبان در بالای سقف دهان قرار گرفته و مسیر تنفس را به سمت بینی راهنمایی می‌کند که در پی آن فرد عطسه می‌کند.
خواندنی‌هایی درباره عطسه:
- یک عطسه 100 هزار میکروب به جو اطراف می‌افزاید.
- سرعت یک عطسه عادی برابر 160 کیلومتر در ساعت است.
- انسان نمی‌تواند در زمان خواب عطسه کند.
- ایگواناها بیشتر از همه حیوانات در جهان عطسه می‌کنند.
- انسان نمی‌تواند با چشم باز عطسه کند.
- رکورد طولانی‌ترین عطسه جهان به دونا گریفیث 12 ساله از انگیس تعلق دارد که 977 روز از ژانویه 1981 تا سپتامبر 1983 عطسه کرد
